روزشمارِ تحول زندگی من | فصل 1 - صفحه 210

روز بیست و سوم:

سلام به روی ماه همه شما عزیزان همسفر و درود بر استاد عزیزم و مریم بانوی شایسته

هدایت….

وقتی به این فایل رسیدم احساس کردم یک کوهی روی شانه هایم است.. یک حس عجیب و غریب داشتم. چند روزی درهم و سنگین بودم… یادم به این بیت شعر افتاد: آسمان بار امانت نتوانست کشید قرعه کار به نام من دیوانه زدند.

و این شعر را با خودم تکرار می کردم. که تو اشرف مخلوقاتی. تو برگزیده هستی. خدا همه آفریده هاش را هدایت می کند ولی با تو ویژه رفتار می کند. می تواند تو را همچون سایر جانداران هدایت کند ولی این قدددرررر برایت قدر و ارزش قائل است که زمام و اختیار را به خودت واگذار کرده است. پس اجازه بده. بهش اجازه بده.. بهش اعتماد کن.. قلب تو دریافت کننده فوق العاده ای هست، خودت هم میدونی و حسش کردی. تجربه اش کردی… اجازه بده تو قلبت فریاد بزند نه نجوا کند.. عقل و منطقت را اجازه نده جلوتر از قلب پاکت که جایگاه خداست و گوش شنوای هدایت های رب است، حرکت کند. زمام امورت را به دست قلب نورانیت بده نه به دست چشم و عقل و منطقت. دیدی استاد و بانو شایسته را که چگونه از بدیهی ترین امور زندگی تا ناممکن ترینش را با هدایت به زیباترین و راحتترین شکل ممکن پیش برده و می برند. نتایج دوستانت را در سایت می خوانی. پس تو هم همراه شو.. همراهی قدر. به این کاروان سعادت و موفقیت بپیوند. تردید و تعلل نکن…

بارها و بارها و بارها تجربه اش را داشتی ولی شاید فکر می کردی که باهوشی و عاقلانه تصمیم گرفتی ولی این ندای خداوند بوده و قلب پاک و آیینه گونت. قدر بدان وجود ناب خودت را. همان طور که خداوند تو را لایق و شایسته آفریده

الان که دارم با خودم گفتگو می کنم و می نویسم بارم سبک تر شده و به خودم قول دادم گوشم را ببندم به روی نجواهای ترس و تردید، تا ندای هدایتی خداوند را بهتر و واضحتر بشنوم.. برکت باشد

همواره زیر پرتو نور و الطاف الهی، سرشار از سعادت و ثروت باشیم.