روزشمارِ تحول زندگی من | فصل 1 - صفحه 275

سلام سلام خونواده عزیز دوست داشتنیم

امروز روز دوم از سفرنامه خودم رو طی کردم تو روز دوم میخام از خودم ردپا بزارم در حالیکه سرما خوردم اومدم کامنتمو بنویسم که برا خودم تمرینی باشه برای تمرکز بر سلامتی و نکات مثبت از وقتی ‌که کرونا تو ایران شیوع پیدا کرد من اصن مریض نشده بودم در حالیکه کارم فقط با مریضا بود عاشق کارم بودم نکات بهداشتی رو رعایت میکردم ولی چون عاشقانه کارمو انجام میدادم اصن دچار این بیماری نشدم همه همکارا همه خونواده کرونا گرفتن تو بخش کرونایی همراه بیمار بودم ولی خداروشکر این بیماری رو نگرفتم

همیشه والله خیرالحافظین ورد زبونم بود هروز بخاطر سلامتی که داشتم خدا رو همیشه شاکر بودم

من انسانی صاف و صادق متعهد وفادار و مسئولی هستم و خیلی توانمند

برا همین تو کارم خیلی خیلی موفق بودم روابطم با مردم با رئیسم و با همکارایی که تو فرکانس من بودن عالی بود

درآمدم هروز بیشتر میشد سلامتیم عالی عالی بود

از صبح تا شب مشغول کار بودم لذت میبردم اصن احساس خستگی نمیکردم

پر از شورو هیجان پر از انرژی مثبت همیشه حالم خوب بود همیشه لبخند به لب داشتم طوریکه مریضا با دیدن حال خوب من واقعا انرژی میگرفتن کلی ازم تشکر میکردن کلی برام دعای خیر میکردن

تا اینکه رفته رفته حساسیت همکارا بیشتر شد حسادتشون بیشتر شد ولی من تمام تلاشمو میکردم رو خودم و کارم تمرکز پیدا کنم تا اینکه یه روز با رئیسم به نحو خیلی بدی بحثمون شد و روابط من و رئیس هروز هروز بدتر میشد رئیسی که فقط رئیسم نبود مث یکی از دستان خدا بود مث پدرم مث یه رفیق خوب

من وقتی دیدم در قبال مسئولیت پذیری صداقت وفاداریم خوش حسابیم خوش برخوردیم هروز بیشتر و بیشتر تحقیر میشم تصمیم گرفتم ازونجا بیام بیرون

تحقیری که از جانب یک رفیق بود

موقع حساب کتاب بحثمون بالا گرفت چون من حدود دو سال چیزی بعنوان حقوق نمیگرفتم اگه هم پولی لازم داشتم با اجازه رئیسم ورمیداشتم کل حساب کتابا همه کارهای محیط کارم با من بود دوتامون معتمد هم بودیم

اما موقع حساب کتاب همه چی بهم ریخت با تمام توانایی هایی که داشتم با تمام موفقیت هایی که داشتم رئیسم منو اخراج کرد

و من خیلی بهم ریختم باورام راجب رفیقم کارم درآمدم اعتبارم بین مردم خلاصه شدم زیر صفر

تصمیم گرفتم محل زندگیمو ترک کنم پدرم گفت بمون

برو یه جا دیگه کار کن و بهشون ثابت کن که حق با تو بود

من یک ماه ترجیح دادم خونه بمونم هروز فایلارو گوش میدادم مدیتیشن خوندن کتاب فایلای روابط عزت نفس رفته رفته احساس گناه و سرزنشی که داشتم نسبت به خودم از بین رفت و فهمیدم این اتفاق به خیر من بود خدا دید که نمیتونم ازونجا دل بکنم با پس گردنی با کشیدن گوشم راه منو ازونا جدا کرد

تو اون یک ماه یکی دوبار راجب شغل دلخواهم شرایطش نوشتم و از خدا خواستم منو به اون شغل هدایت کنه

از رقیبای رئیس سابقم درخواست کار داشتم چون واقعا توانمند هستم تو کارم موفق بودم

اما نرفتم میتونستم برم با رقیباش کار کنم و ازش انتقام بگیرم

ولی من اهل انتقام نیستم و همیشه راجب همکارام رئیسم خوب حرف زدم فقط تو ذهنم ازشون خیلی ناراحت بودم

بخصوص از رییسم چون واقعا احساس میکردم در حق من ظلم کرد حق و حسابمو کامل نداد زد زیر تمام حرفاش همه چیزمو ازم گرفت

و سعی میکردم طوری رفتار کنم که احساس گناه بیشتری کنه چون واقعا من و خونوادم براشون خیلی خوب بودیم

و در قبال تمام خوبی ها تمام پاکی ها صداقتام وفاداریام اون منو اخراج کرد

تا دو سه هفته پیش با خودم میگفتم خدایا خودت شاهد بودی اون در حق من چه ظلمی کرد خودت همین ظلمو بهش برگردون

من بعد یک و نیم ماه به شغلی هدایت شدم که احترام صداقت شادی بین همکارا بود یه کار نیمه وقت با حقوق قبلیم من خیلی فرصت داشتم رو خودم کار کنم

اما وقتی محیط کار سابق رو میدیدم احساسم بد میشد رئیسم رو مقصر تمام سختی هام میدونستم

۵ ماه نشده من تو محیط جدید دوباره ارتقا پیدا کردم حقوقم بیشتر شد ولی لذت نمیبردم همش به اونجا فکر میکردم

تا اینکه بعداز ۸ ماه تصمیم به مهاجرت گرفتم

هدف از مهاجرتم موفقیت نبود هدف از مهاحرتم احساس گناه دادن به رئیسم بود چون پیگیر حالم بود

میخاستم بهش ثابت کنم که در حق من ظلم کرد حق منو خورد نامردی یه حسی بهم میگفت باید ازینجا بری

و من رفتم اما فقط دوسه روز تونستم بمونم تو این دوسه روز خیلی چیزا دیدم یاد گرفتم

تو این دوسه روز انگار یکی تو وجودم میگفت دختر جان بخاطر کی بخاطر چی داری اینهمه سختی بخودت میدی

مگه اون براش مهمه تو بمیری هم اون براش مهم نیس

یه لحظه بخودم اومدم دیدم وای خدا من کجام بعد دوسه روز برگشتم و تصمیم گرفتم ذهنمو باورامو تفکراتمو تغییر بدم تا بهترینارو تجربه کنم

دیروز برگ اول سفرنامه رو که گوش دادم با خودم گفتم خدایا من دیگه احساس گناهی ندارم هر اشتباهی بکنم ولی چیکار کنم این فکر از سرم بیاد بیرون که فلانی در حق من ظلم کرد چطوری بیخیال گذشتم بشم چرا باید خودمو بهش ثابت کنم چرا باید بخام آزارش بدم چرا باید بخام شکستشو ببینم

من ایمان دارم اون هم یه روز تجربه منو خواهد داشت بخاطر فرکانس هایی که ارسال کرده به جهان

امروز که برگ دوم رو باز کردم دلم یهو ریخت گفتم خدایا شکرت من دیروز از تو چی خواستم امروز همون دادی بمن

چند بار فایل رو گوش کردم مسئولیت اتفاقات رو به عهده خودم گرفتم جهان به این روش آدما رو از زندگیم خارج کرد که انسان های همفرکانس وارد زندگیم بشن

اگه اون با من بد رفتاری کرد تحقیرم کرد حقوقمو کامل پرداخت نکرد بخودش ظلم کرد بمن نه شاید به ظاهر من یه سری چیزا از دست دادم ولی خیلی چیزایی دیگه بدست آوردم همشونو بخشیدم و براشون دعای خیر کردم

آرامش مهمترین نتیجه این اتفاق بود

خدا را شاکرم که منو به این مسیر هدایت کرد

ببخشین کامنتم طولانی شد🌷🌷🌷🌷