روزشمارِ تحول زندگی من | فصل 1 - صفحه 347

درود براستاد عزیز، خانم شایسته ودوستان هم فرکانسم

وارد خانواده ای شدم که بدون تقصیر درگیر خدایی خشمگین و عصبانی و دین و مذهبی که اینقد محدودیت داشت که جرات نمیکردم دست از پاخطا کنم…

کوچیک بودم منو از ترس خداوندی به شدت خشمگین ترسانده بودن که نمازبخونم(البته این صحبت من مبنی براتایید یا رد کردن دین ومذهب ونماز و روزه کسی نیست براخودم میگم..هرکی هرجوری بهش کارمیکرده و حال دلش باهاش خوبه کاری انجام میدد)ولی من یادم میادبشدت با تربیت ترس

بزرگ شدم…میگفتن یک عمر نماز میخونی شاید دورکعتش قبول خداوند باشه…روزه میگیری معلوم نیست خداوند قبول کنه یانه…نگاهت مستقیم به مهرباشه…واجبات که به کنار مستحبات خیلی کارمیده وچقد سخت میگذشت زمانی که مجبوربودم از رو ترس ازخداوندی که هرلحظه منتظربود من خطایی بکنم و منو عذاب بدد و یا دیگه هیچوقت نبخشه….

چقد احساس بی پناهی میکردم …چقد متزلزل بودم و میترسیدم که آیا خدا منو دوست داره؟؟ آیا خدا پاداش بهشتش رو بمن میده یامنو میبره جهنمش که روزی هزاربار بسوزونه؟؟

سرتاسر قرآنی که بهم یاد دادن عذابی بزرگ و قعر جهنم بود برا کسیکه از خداوند نافرمانی کنه…

دنیایی سرتاسر ترس و وحشت داشتم و خیلی شبها کابوس میدیدم که چه عاقبتی درانتظارم هست با این خدای عقده ای که فقط دنبال بهونه میگرده ببینه من کجا خطا میکنم….

37 سال به همین منوال گذشت ودچار اعتیاد و گوشه گیری و انزوا شدم بخاطر اینکه امیدی نبود وپناهی نبود…خدامم که این بود یک خدای انتقام گیر…

همه این سالها رویای آزادی داشتم که یک روزی خودمو خلاص کنم از اینهمه ترس

واضطراب ودیگه نمتونستم تحمل کنم…عاشق کتاب ومطالعه بودم ولی هرکتابی ام میخوندم بدتر میشد اوضاع وهیچ وقتم سمت قرآن نرفتم چون دیگه نخونده برام باورشده بود که توقرآن

فقط حرف ازعذاب وجهنم وآتیش هست و این خدا و قرآنش رک دوست نداشتم…

وبلاخره با NA آشناشدم وبعد کتابی بصورت اتفاقی بدستم رسید که نویسندش مسیحی بود ولی حرفاش بدلم نشست وبعد از یکی دوسالی کامل خودمو آزاد کردم و منکر همه چی شدم الا خدایی که دیگه برام یک دوست صمیمی شده بود که دستم منوگرفته بود بهم کمک کرده بود ومنو هدایت کرده بود به صراط مستقیم….

ولی هم چنان با قرآن میونه ای نداشتم تا زمانی که فایل های استاد رو بصورت اتفاقی توی گروهای مجازی گوش میدادم…

این بار تفسیر آیات قرآن توسط استاد نظرمنو درمورد قرآن عوض کرد ومتوجه شدم بقیه اونجوری که موافق منافعشون بود قرآن رو تفسیر میکردن ….

من قرآن شناس ومفسر نیستم ولی اینی که استاد میگه ازقرآن بدلم میشینه ومن احساسم خوب میشه واسه همین عاشق این کلمات و آیات شدم اینقدی که قبلا اگه جایی آیه ای نوشته بودتوجه نمیکردم ولی الان دقیق میخونم وبهش فکرمیکنم…

بشدت مخالف شادی وخنده بودم

وحتی کسانی که میخندیدن رو تو وجود خودم سرزنش میکردم ومیگفتم اینا هیچی توسرشون نیست…

یواش یواش یخ های وجود خشک وغمگینم باز شد و عاشق جک گفتن وشنیدن شدم…

اینقدی که همیشه دوست دارم یک جک جدید داشته باشم باهاش بخندیم بادوستام…

یعنی تلاش میکنم ی جورایی بادوستام باخونوادم شاد باشم…

خیلی باید متمرکز باشم رو خواسته هام و رفتاری که نشون میدم چون یک عمر اون مدل اخمو وطلبکار رو زندگی کردم

…کسی که یک شخصیت خشک و منظم رو داشته و همه چی می بایست سرجای خودش باشه بودم مثل یک نظامی گارد منظم و شیک با انضباط ….

چقد زندگی بامن سخت بوده ودیگران تحملم کردن والان چقد همه باهام راحتن …همه اون زندگی بخاطر ترس و وحشت ازخداوندی بود که الان اون خداوند راهنمای منه و بقول استاد میگم من اومدم لذت ببرم تواین دنیا و تویی که کارامو حل میکنی و من چون تورو دارم حالا ترسام کمنرن بشرط ایمانم بتو و فشار کمتری روم هست وآرامشی نسبی دارم…اگه بتونم خداوند رو باتموم قدرتش باورکنم وبهش ایمان پیداکنم که همه کارامو بسپرم بهش چی میشه واقعا؟؟

سپاسگزار خداوندم

سپاسگزار استاد عزیز وخانم شایسته

سپاسگزار دوستان هم فرکانسم