روزشمارِ تحول زندگی من | فصل 1 - صفحه 373

درود بر استاد بزرگوارم جناب عباس‌منش گرامی و بانو شایسته‌ی عزیز و یکایک دست‌اندرکاران سایت الهی عباس‌منش و همه‌ی عزیزان همراه و هم‌فرکانسم

ای خدا این وصل را هجران مکن

سرخوشان عشق را نالان مکن

نیست در عالم ز هجران تلخ‌تر

هر چه خواهی کن ولی هجران مکن

درود بر شما دوستان و همراهان گرامی

من هدایت شدم به راهی زیبا، راه عشق و عشق‌بازی با خدا، راه حقیقت و بزرگی و راستی و درستی و پاکی.‌

این روزها دارم روی دوره‌های آموزشی:

– آفرینش

– خود ارزشمندی

– و روانشناسی ثروت سه

کار می‌کنم و هر روز که می‌گذره بیشتر و بیشتر به زیبایی این دوره‌ها و اثرات مثبت آن‌ها بر زندگیم پی می‌برم. می‌خوام داستان خودم را از همین چند روز گذشته براتون بگم.

من زمینی را حدود دوازده سال پیش در یکی از روستاهای اطراف شهرمان خریداری کرده بودم. خوب شرایطی پیش آمد که می‌بایست آن‌را می‌فروختم و حدود چهل روز پیش این کار را انجام دادم. پس از مدت کوتاهی، یکی از همسایگان زمین من که البته انسان پاک نهادی است، اختلافی را پیش آورد که سبب شد تا تاکنون قولنامه‌ی زمین کامل نشود. ختا جلساتی را هم با آن همسایه‌ی گرامی گذاشتیم ولی ایشان کوتاه نمی‌آمدند. تا اینکه، جلسه‌ای را در محل دهیاری روستا با حضور خریدار و همسایه‌ی گرامی و بزرگان روستا برگزار کردیم و ایشان نرم شدند. من در همان زمان جلسه از خداوند یگانه خواستم که خدایا مرا هدایت کن و کاری کن که این مسئله به خوبی و درستی حل شود و کار ایشان با خودشان بیافتد! در این مدت هم همیشه همین را از خدا و با یقین می‌خواستم تا اینکه دو شب پیش خریدار با من تماس گرفت من من نتوانستم پاسخ بدهم. به خودم گفتم اگر لازم باشد، دوباره با من تماس خواهد گرفت و البته این نبود جز هدایت الهی! تا اینکه دیشب در هنگامی که در یک جلسه‌ی کتاب‌خوانی اینترنتی بودم، تلفنی از یک خط ناشناس به من شد. بار نخست پاسخ ندادم ولی در بار دوم هدایت الهی به من پیام داد که گوشی را بردار، خیره! من هم گوشی را برداشتم و متوجه شدم که برادر بزرگ‌تر همسایه‌ی زمین من هستند. ایشان مردی بسیار منطقی و موادب بودند که بار نخست بود که با ایشان سخن می‌گفتم. سرانجام قرار بر این شد تا ایشان با همسایه‌ی زمین من گفتگو کنند و موضوع را حل کنند. این هم از این! خدایا من اون موقع داشتم تو آسمونا بال می‌زدم از خوشحالی! می‌دونید، پیش از این و معمولا در چنین شرایطی اصلا چنین نمی‌شد و معمولا من از ورود به گفتگو و بحث می‌ترسیدم و یا اینکه معمولا کار به بحث و مشاجره می‌کشید.‌ولی خدا را شکر این نیست جز سرانجام عمل کردن به قوانین ثابت الهی!.

یه مثال دیگه اینکه تو این چند روزه همش داشتم از خدا می‌خواستم که رازهای من را نزد خود تا ابد نگاه دارد و از اینکه کسی حتا همسرم از آن‌ها با خبر شود خوشم نمی‌آید. البته این‌ها را هستند وگرنه شما هم ازش باخبر می‌شدید. یکی از خواسته‌هایم هم شب گذشته به سادگی حل شد و من از این بابت از خداوند یگانه‌ی بسیار بخشاینده و بسیار مهربان سپاس بیکران دارم. آیا این جز نتیجه‌ی عمل کردن و باور کردن قوانین ثابت الهی است؟!

یک مثال دیگر هم اینکه، در حین همان جلسه‌ی کتاب‌خوانی اینترنتی، یکی از همکاران من با من تماس گرفتند که نتوانستم یعنی نخواستم به ایشان پاسخ دهم. ولی ایشان پیام دادند که کاری ضروری دارند و بازهم هدایت الله به من گفت که جلسه را ترک من و با ایشان تماس بگیر! من هم این کار را کردم( ایشان از سکس از محصولات ما استفاده کرده بودند و البته خودشان کامل راضی نبودند ولی آن محصول را به همسرشان داده بودند که فکر می‌کنم ایشان راضی بوده‌اند). خوب با این مقدمه، اگر من می‌خواستم از عقلم استفاده کنم، آیا جز این بود که تماس نمی‌گرفتم؟! ولی من دارم تمرین می‌کنم و یاد می‌گیرم که در هر شرایطی به هدایت الله اعتماد صددرصد داشته باشم و عمل کنم! پس تماس گرفتم. ایشان به من گفتند که برای چند نفر از خویشاوندان خویش از محصولات ما گفته‌اند و آن‌ها دوست دارند که از این محصولات استفاده کنند( با کمال تعجب، خدایا شکرت! ولی چه جای تعجبی؟! وقتی خدا بخواد کارت را از طریق دشمنانت هم پیش می‌ره چه برسه به دوستانت!) و تازه از این بهتر که، همکار گرامی من، اینک عضو گروه بیزینسی من شده‌اند. خدایا پروردگارا شکرت.

خبر بسیار خوب دیگه‌ای که دیشب داشتم اینه که پسر بزرگم برای مرخصی پایان دوره‌ی آموزشی سربازیش میاد تهران و می‌تونه مادرش را هم ببینه و من مادرش خیلی خوشحالیم!

خدایا پروردگارا دیشب برام یک شب رویایی بود و این همه خبر خوش در یک روز و یک شب برام اتفاق افتاد. خدایا مگه پیش از این این‌جوری بود؟ نه!

همه‌ی این‌ها دوستان گرامیم، نیست جز باور کردن دوستی خداوند یگانه‌ی بسیار بخشاینده و بسیار مهربان که تنها فرمانروای جهانیان است و بس!

دوستون دارم و از صمیم قلب می‌خوام که همیشه بهترین‌ها را داشته باشید و به کن قانع نشوید و همیشه از خداوند بیشتر و بیشتر بخواهید.

همین الان هم که فرصت کردم نوشتن این کامنت را به پایان برسانم، پیشنهاد مسئول محترم آزمایشگاه بود که اجازه دهید تا دانشجویان ستاپ‌ها را ببندند و بعد من برم برای توضیحات.

خدایا همینه که من و ما نباید پارو بزنیم و باید وا بدیم و دلمون را به دریای تو بسپاریم و از توفانش نترسم چون تو کشتی‌بانی!

ارادتمند شما