روزشمارِ تحول زندگی من | فصل 1 - صفحه 375

سلام به همه دوستان عزیز عباسمنشی ‌ و استاد عزیز خدا قوت به همگی ، رو باور کردن و در مسیر بودن همت می‌خواد ، به خودم تعهد دادم باشم ، فایل روز 18 سفرنامه برام جالب بود خدا رو شکر این باور دارم همیشه دوست داشتم و دارم بهترین ها رو داشته باشم و برام قیمت مهم نبود حتی یادمه بعضی اوقات مجبور میشدم به افرادی میزدند تو ذوقم قیمت پایین بگم حالا لباس و هر کاری که انجام میدادم این باور در ناخوداگاهم هست و هر وقت هم به حرف کسی گوش کردم جای قیمت مناسب ارزون رفتم پشیمون شدم ، و الانم که یکم از لحاظ مادی در تضادم بازم هر چیزی رو نمیخرم صبر میکنم پولش اومد میرم وسیله و هر چیزی که دوست دارم می‌خرم ، جالبه لباس هایی خریدم همه رو استفاده میکنم خیلی سال پیش دارم برند و هنوز کیفیت دارند و شیک هستن ، ولی در تهران اینم هست مثلا یه لباس همون مارک و همون کیفیت در مناطقی بالاتر و جاهای دیگه یه قیمت هست هیچ فرقی نداره اما در کل میخوام بگم واقعا به حرف استاد رسیدم زندگی ما رو باورهای ما خلق میکنه ، باید ببینیم کجا چه باوری داریم ، و اصلاح کنیم و ادامه بدیم از مسیر لذت ببریم ، همیشه در زندگی دنبال بهترین ها باشیم چون خدا خیر هست و بهترین و ما هم بنده او هستیم از خود او هستیم من و تویی نیست ، ما هم بهترین هستیم و لیاقت بهترین ها رو داریم پس عجله نکنیم صبر کنیم تا زمان مناسب برسه و اون بهترین انتخاب کردیم به لطف الله بدست بیاریم خودمونو ارزون نفروشیم و دنبال ارزونی نریم ، به کم قانع نشیم تو شرایطی هستیم بگیم چاره آیی نداریم مجبور شیم از سر ناچاری انتخاب بد کنیم و اگه یاور کنی لایق بهترین ها هستی و دنبال بهترین ها هستی همیشه بهترین ها هم به زندگیت میاد فقط صبر و توکل به قول استاد که دارم این باور در خودم شکل میدم نگران نباش روی خدا حساب کنم فقط رو خودم کار کنم بیرون خود به خود درست میشه خواسته هامون خود به خود انجام میشه ، الهی شکرت که در این مسیر هستم و پرودگار بزرگ هر لخطه هدایتم میکنه . مرسی بابت همه چیز

سلام به همه دوستان عزیز عباس منشی و خدا قوت به همگی ، از خدا شاکرم منو هدایت کرد به فایل های این سفرنامه ، الان که نگاه میکنم باور محدودیت در زندگی من شکل گرفته و به خصوص 5 سال هیچ تغییری نکردم و به خاطر باور محدودیت هست که در من شکل گرفته درونم میدونم من لایق زندگی بهتر و اون زندگی هستم که از سن 15 سالگی در رویام داشتم و الانم با اینکه به اون خواسته و رویایی که در سر دارم نرسیدم اما بازم میبنمش و اعتقاد دارم اگر چه رویای من خیلی بزرگه و به کسی بگی بخنده با این اوضاع و شرایط ی که من دارم اما این رویا از بین نرفته و من باید این روزها رو میگذروندم تا به خودم بیام و بدونم همه چیز امکان پذیره با خدا ، خدا می‌خواد من به این خواسته ام برسم که به من اجازه تخیل کردن این خواسته رو داده و من خودم با رفتارهام و دور شدن از خدا و باور نکردن اینکه من لایق نیستم و شرایط الانم ببینم و صحبت های دیگران و اعتقادشون که نمیشه و متاسفانه کشیده شدم به سمت باور محدود ، ولی همچنان اون خواسته هست ، و خدا داره منو آماده میکنه و متوجه شدم آتنا تو خالق زندگیت هستی تو خودت رقم می‌زنی تو میتونی زندگی دلخواهت خلق کنی خدا بیشتر از من می‌خواد من به خواسته ام برسم این باور باید کار کنم ، چون طوری اطرافیان و جامعه باور در من ساخته که خدا تو این خواسته رو داشته باشی از خدا دور میشی و حس گناه بهم دست میده یعنی آرزوهای بلند نداشته باش این منیت خواسته های نفست هست و تو از خدا دور میشی و درست وقتی خواستمو تخیل میکنم حس بد گناه میاد بالا واقعا خیلی به قول استاد باید توجه‌مون به ورودی های ذهنمون باشه به چی گوش میکنیم و میبینیم به خاطر همین 5 سال از هیچی خواستن و مادیات دور شدم فقط چسبیده به معنویات در صورتی تو باید در این دنیای مادی خواسته داسته باشی و پول بتونی راحت زندگی کنی تو باید روابط علشقانه خوب تجربه کنی ، متوجه شدم تو با خدا و باورهای توحیدی زندگی که دوست داری خلق میکنی به هر چی میخوای میرسی و توکلم به خدا باشه تسلیم خدا باشم اینطوری هم معنویت و هم ثروت زندگی رویاییم خلق میکنم و مدام باید از درون و باورهام کار کنم ، دوستتون دارم خواستم این تجربه و درسی که گرفتم در این سفرنامه براتون بنویسم