روزشمارِ تحول زندگی من | فصل 1 - صفحه 67

سلام به همگی دوستان خوبم؛

امروز، روز ۲۵ام سفره. حدود یک هفته ای از سایت دور بودم و دلم برای همه تون و آگاهی های این سایت حسابی تنگ شده بود. موضوع فایل امروز در مورد «باور مخرب ثروت باعث دور شدن از خداوند می شود» هست که تغییرش، جریانی از نعمت و ثروت رو وارد زندگی استاد کرد. این فایلِ یک ساعت و ۷ دقیقه ای، فوران اطلاعات و آموزه های ناب هست. اصلا آدم نمی دونه از کجا باید شروع کنه؟!

نکته اولی که از این فایل یاد گرفتم، این بود که ما باید فرامَرزی فکر کنیم و همه انسان ها رو – فارغ از دین و جغرافیا- به صورت یکسان ببینیم و تو همین فایل استاد به ما یاد میدن که اولا خودباوری داشته باشیم و کشور خودمون رو دوست داشته باشیم و از طرف دیگه ناسیونالیستی فکر نکنیم و افراد ساکن در شهرها و کشورهای دیگه رو از خودمون بدونیم. یعنی بهتره که وطن دوست باشیم، نه وطن پرست!

نکته دوم این بود که استاد توضیح می دادن که چقدر راحت ویزاشون جور شد و با عزت و احترام وارد خاک امریکا شدند. در حالیکه حتی برای افراد اروپایی داخل فرودگاه هم این اتفاق نیفتاد. این نشون میده که مسیر استاد و باورهاشون چقدر ناب و صحیح و راحته و ما هم باید مدام روی خودمون کار کنیم تا همه اتفاقات خوب به راحتی در زندگی مون وارد بشه و اینقدر تکرار بشه که اصلا نتونیم اتفاقات منفی رو ببینیم و به حساب بیاریم.

نکته سومی که یاد گرفتم، در مورد هجرت بود. همونطور که می دونیم، شروع تاریخ میلادی از تولد حضرت عیسی مسیح است. ولی شروع تاریخ هجری، از هجرت پیامبر (اقدام عملی) به مدینه است. به این نکته باید دقت کرد که تولد انسان ها دست خودشون نیست که کِی و کجا به دنیا بیان. ولی هجرت یک اقدام عملیه که انسان باید خودش تصمیم بگیره و بهش عمل کنه. پیامبر اسلام طبق یک اقدام عملی به مدینه هجرت کرد و باور داشت که من می روم و گشایش ایجاد می شود. یعنی با ایمان و باور به حمایت پروردگار حرکت کرد و اون تحولات عظیم رو به وجود آورد.

نکته چهارم در مورد رسیدن به بی نیازی بود. یعنی ما باید اینقدر به ثروت برسیم و از ثروت و نعمت پُر بشیم تا احساس بی نیازی کنیم. و اونوقت هست که راحت می تونیم ببخشیم، کار راه بندازیم، نیرو استخدام کنیم، به خویشاوندان و افراد غریبه و نیازمند کمک کنیم و …

نکته پنجم در این مورد بود که از استاد سوال کرده بودند چرا با وجود اینکه این همه افراد فقیر و بیچاره در ایران هست، شما به امریکا مهاجرت کردید و به اونها کمک نمی کنید؟!

استاد جواب جالبی رو با بیان یک مثال توضیح دادند، اینکه تو یه مدرسه آیا ما می تونیم شاگرد زرنگ کلاس رو که کلی درس خونده و جایزه گرفته، مواخذه کنیم و بگیم تو چرا جایزه گرفتی و دیگران نگرفتند؟!

راستش این موضوع ذهن خود من رو هم همیشه درگیر می کنه. مثلا وقتی افرادی رو تو خیابون می بینم که طرف یه پیرمرد سالخورده است و داره لیف و جوراب می فروشه، با خودم می گم چرا پیرمردی که سنی ازش گذشته، باید تو این شرایط باشه و من شرایطم خیلی بهتر از اون باشه. و اینکه آیا موقعیت های ثروت ساز در زندگی این فرد تا حالا وجود نداشته که بتونه تو این سن برای خودش یه پس اندازی داشته باشه و کارش به دستفروشی و این جور کارا نیفته؟!

ولی وقتی استاد با قاطعیت می گن که هر کسی در هر جایگاهی (یا با هر باوری) که هست، در جایگاه درستش هست و اگر باورهاش رو تغییر بده جایگاهش هم تغییر می کنه، خیالم تا حدود زیادی راحت میشه.

راستش من همین امروز فهمیدم که این باور غلط و مخرب رو دارم که چرا من شرایطم خوبه و نیازی ندارم گدایی یا آشغال جمع کنی و دستفروشی کنم و افراد زیادی اعم از پیر و جوان و کودک به این جور کارها مشغولن. با خودم می گم آخه من که کار خاصی نکردم، چرا جایگاه و شرایطم با اونها خیلی فرق داره. و از اون غلط تر و مخربتر اینکه این نوع تفکر رو انسان دوستی و عدالت هم می دونم!!!

پس امروز این نقطه ضعف و این باور مخرب رو در خودم شناسایی کردم و باید روش کار کنم که هر کسی در هر جایگاه و شرایطی که هست، در درست ترین موقعیتشه و طبق فرمایش امام علی (ع)، عدالت یعنی هر چیزی سر جای خودش قرار بگیره. متاسفانه این نوع نگاه، بیشترش از سوی خانواده و رسانه ها در مغزم جای گرفته که باید تغییرش بدم تا زندگی ام از این سکون در بیاد و جریان نعمت و ثروتِ بیشتر وارد زندگی ام بشه. و باید این باور رو در خودم ایجاد و تقویت کنم که هر کسی، تو هر موقعیتی فارغ از دین و مذهب و سن و جغرافیا، اگه بخواد تغییر کنه، خداوند کمکش می کنه.

پس در درجه اول ما باید به خودمون کمک کنیم و تغییر رو از خودمون شروع کنیم تا روز به روز وضعیت زندگی مون بهتر بشه. در اون صورت می تونیم به دیگران هم کمک کنیم. یعنی اگه ما از هر لحاظ شرایط خوبی داشته باشیم، هم از نظر فکری، معنوی و الگوسازی و هم از نظر مادی می تونیم به دیگران کمک کنیم. (انصافاْ خیلی باور لغزنده ای هست و باید زیاد روش کار کرد!)

نکته آخری هم که من از این فایل برداشت کردم این بود که در مورد موفقیت هامون در طول روز مدام صحبت و یادآوری کنیم تا موفقیت های بیشتری وارد زندگی مون بشه. من یه نمونه اش رو الان میگم:

این مدتی که تو سفر نبودم، داشتم از سیستم عامل ویندوز به سیستم عامل مکینتاش مهاجرت می کردم و چه مهاجرت دلچسبی بود…

الان یه سیستم دارم مثل بنز داره کار می کنه و سرعتش فوق العاده بالاست و بسیار باکلاس، راحت و زیباست و به شدت دارم ازش لذت می برم.

خدایا شکرت.

ضمن اینکه، دلتون هم بسوزه؛)