روزشمارِ تحول زندگی من | فصل 1 - صفحه 76

سلام خدمت استاد عزیزو خانم شایسته دوست داشتنی و همه دوستان عزیز که از کامنت های پر بارشان بهرمند شدم …..

من هم تجربه خودم را برای ساختن اعتماد به نفس در خودم بیان میکنم باشد که گره ای را باز کند……

من در گذشته انسان بسیار خجالتی با اعتماد به نفس بسیار پایین بودم به صورتی که حتی جمع ها و مهمانی خانوادگی هم برایم کابوس بود… ولی همین اهرم رنج سکوی پرتاب من به سوی خودسازی و حرکت در مسیر خودشناسی و خودسازی شد که در نهایت مرا به خداشناسی و قدرت بینهایت جهان و احساس هر لحظه ی لذت و شکر گزاری سوق داد… از این رو قدر دان و آن احساس نامطلوب گذشته ام هستم خدایا شکرت…

سالها کتابهای زیادی راجع به اعتماد به نفس ،درمان خجالت ، موفقیت فردی ،خودسازی ،تلقینات مثبت و…. خواندم تمریناتشان را بکار بردم تا حدی جلو رفتم… ولی بازم یه جای کار می لنگیددر جاهایی که توانمندی داشتم احساس خوبی داشتم اعتماد به نفس داشتم خود ابرازی می کردم .. هرجا بهترین بودم حال و روزم خوب بود ولی وای به اینکه در جایی یا مهارت یا کاری یا حتی ظاهر و لباس کسی از من برتر بود و یا از من سبقت می گرفت نجواهای ذهنی دوباره در من پا میگرفتند و احساس بی ارزشی در وجودم جولان می داد….من اعتماد به نفس ظاهری از موفقیتها و دستاوردهایم به عاریه گرفته بودم و از درون تهی…. در دام کمالگرایی منفی افتاده بودم که با کوچکترین اشتباه بارها خودم را به صلابه می کشیدم …. احساس ارزشمندی و اعتماد به نفسم فقط مختص به زمان و مکانی بود که می توانستم در اوج باشم …از آنجایی که به هر دستاورد و قله ای هم که می رسیدم بجای سپاسگزاری و لذت بردن دیگری را بر قله ای باشکوهتر می دیدم دوباره حقارت و حسادت وجودم را فرا می گرفت همیشه بین دو احساس غرور و اعتماد به نفس و حقارت و حسادت و سرزنش خودم در نوسان و تلاطم بودم و در نهایت از خودم برای رسیدن به قله ی شخصیت ایدعالم نا امید شدم…………….تا اینکه خداوند به زندگی ام وارد شد

با خدا آشنا شدم ؛ خداوند دستم را گرفت آرام شدم…. این جمله که من خلیفه و قائم مقام خدا روی زمین هستم یه جورایی مرا به اعتماد به نفس حقیقی رساند خیلی به من عزت نفس و اقتدار و زیبایی داد… قبلا وقتی در کنار کسی که از هر نظر چه ظاهری چه علمی چه مالی چه موقعیت اجتماعی قرار می گرفتم در درونم خودم را با او مقایسه و اگر پایین تر بودم خودم را تحقیر می کردم و اگر از من پایین تر بود در دلم احساس غرور و خودبرتر بینی می کردم… ولی وقتی خداوند دستم را گرفت هم خودم را تکه ای از وجود خدا و عزیز دل خدا می بینم و همه انسانهای دیگر… خدایا شکرت دیگر برای احساس خوب نیازی به برتری جویی و تقلا ندارم …. امروز خودم بدون پیش شرط ارزشمند می دانم و هم همه انسانهای پیرامونم با هر ظاهری و هر توانمندی و هر میزان دارایی .خدایاشکرت… امروز باهدایت خدا دیگر نه به خودم به دیده تحقیر نگاه می کنم نه به هیچ انسان و موجود دیگری خدایا شکرت…. هنوز هم گاهی وقتا بخاطر اشتباهات و شکست هایم سرخورده و حتی گاهی نا امید می شوم ولی خودم را خیلی سریعتر می بخشم همانطور که این روزا دیگران را هم سریعتر می بخشم و امکان اشتباه برای خودم و هر انسانی را می پذیرم خدایا شکرت… خدایا شکرت که می توانم خودم را به دستان قدرتمند تو بسپارم. …

این جملات تاکیدی است که برای خودم نوشتم و استفاده می کنم:

خداوند همیشه در کنار من است

خداوند بزرگتر از تمام سختیهای جهان است

خداوند خیلی بزرگتر از موانع جهان است

خداوند در کنار من است

خداوند می تواند ،من در کنار خداوند ،پس می توانم

خداوند بزرگتر از آن است پس من می توانم《آن:هر چیزی که در ذهن توبزرگ است》

خداوند بزرگتر از ضعفهای من است؛ پس من می توانم

خداوند بزرگتر از تنبلی و سستی است

من با وجود خدا؛ پس می توانم بر هر ضعفی غلبه کنم…

من می توانم

قدرت،دانش،بینش،و حکما خداوند بالاتر و برتر از همه گره های زمینی است…

من با وجود خداوند ؛پس می توانم

خداوند زیباترین معشوق و زیبنده ترین محبوب و مسجود است

الله اکبر خدابزرگتر از آن است پس من می توانم

الله اکبر خدا بزرگتر از آن است من با وجود خداوند می توانم

من به سوی کمال پیش می روم

من قائم مقام خدا روی زمینم؛ پس می توانم

الله اکبر خدابزرگتر از آن است

خداوند همیشه و در همه جا در کنار من است؛هوای مرا دارد، دستم را می گیرد و پشت من ایستاده است…

من با وجود خدا و در کنار او احساس قدرت می کنم

من جوری رفتار می کنم؛ من جوری عمل می کنم که خداوند به من مباهات کند ..

احساس ناامیدی،یاس،ترس ،ضعف و هرگونه کمبود دیگر با یاد خداوند برطرف می شود

من با وجود خداوند،پس می توانم

الله اکبر خدا بزرگتر از آن است. …