روزشمارِ تحول زندگی من | فصل 1 - صفحه 81

سلام خدمت دوستان عزیزم

روز هفدهم سفرنامه

فوق العاده ، مثل همیشه

perfect

عباسمنش خیلی دوستت دارم ، بنده ی خوب و عزیز خدا و عزیز دل من و خیلیای دیگه …

وقتی این فایل رو گوش دادم در یک لحظه تمام اتفاقات و بلاهایی که در طول این چند سال که به یاد دارم برام افتاده بود مثل یک فیلم اومد جلو چشام ، و متوجه شدم روی هر چیزی و هر کسی حساب باز کرده بودم و خیلی سفت و سخت رفته بودم زیرش ، با کله خوردم زمین ، خدایا شکرت که با کله خوردم زمین ، و اونقدر خوردم زمین که توی حوزه ی فرکانسیم جایی برای خورد شدن و شکستن باقی نمونده بود

و اخر سر متوجه این موضوع شدم که اینجوری نمیشه ، بزار خدا همه کارم باشه ،

یادمه همون موقه هم که به بن بست رسیدم و به فکر خودکشی بودم و میخواستم کلا خودم رو از صفحه ی روزگار (دنیای مادی) پاک کنم ، گفتم بزا خدا هم امتحان کنم ، اونقدر از انرژی منبع دور شده بودم که فقط به عنوان یه آزمایش ساده به خداوند رو کردم و تصمیم گرفتم راه توحید و یگانه پرستی رو هم امتحان کنم ، چون از هر کس و ناکسی نا امید شده بودم ، از پدرم گرفته تاااا خیلی های دیگه ، تا همون عزیز دلی که قرار شد منتظر بمونه و باهاش ازدواج کنم و خیلی افراد دیگه در زمینه های دیگه

وقتی از تمام این افراد چیزی جز خلاف وعده هاشون ندیدم یادمه میخواستم خودکشی کنم ، چون هررر کاری که خواسته بودم انجام بدم تهش به شکست منجر شده بود

و اخرین گزینه خدا بود ، به خودم گفتم خب گیرم خودکشی هم کردی ، بعد خودکشی کجا میری ؟ میری پیش همون نیرویی که بهش میگی خدا ؟ با چه رویی میری ؟ با شرمندگی ؟ چی میخوای بهش بگی حالا ؟

خیلی هم درک درستی از خدا نداشتم اون موقه و نگاهم به خدا نگاه سیستمی نبود

فکر میکردم میرم محضر یکی که اسمش خدا هست و استدلالم هم این بود که اگر گفت چرا خودکشی کردی ، میگم دیگه راهی برام نمونده بود

همون موقه یه حسی بهم گفت راه خدا هم امتحان کردی ؟

تمام این اتفاقات توی اون شبی برام افتاد که رفتم یه جای خلوت خودکشی کنم

و مدت ها فکررررررررررررر کردم با خودم در ذهنم حرف زدم

تهش به این نتیجه رسیدم که تنها راهی که امتحان نکردم راه خدا هست ، پس بزا راه خدا هم امتحان کنم ، اگر جواب نداد بعدش خودکشی کن

برگشتم و تصمیم گرفتم دیگه روی هیییییییییچ کسی حساب نکنم روی هیچ کسی هیچ کس

و الان که به این بازه ی زمانی هفت ، هشت ماهه که تصمیم گرفتم روی هیچکسی جز

خدا حساب نکنم نگاه میکنم ، میبینم که زندگیم کم از بهشت نداره

اصن اغا بزا اینجوری براتون بگم ، من الان هیییییییچ ارتباطی با اون ادم بدبخت 7 ماه

قبل ندارم.

توی این هفت ماه به خیلی چیزا رسیدم خیلی نتیجه ها توو دستمه ، منی که یه

بیماری لا علاج داشتم ، الان در سلامتی کامل هستم ، کاااملا سااالم ، دارم برای

قهرمانی توی رشته ی ورزشی مورد علاقم آماده میشم

زندگیم کم از بهشت نداره ، ایده های ثروت ساز بهم داده شده که ، یکی ازون ده ها

ایده ای که بهم الهام شده رو برای شروع نشونه گرفتم. الان دنبال گرفتن

مجوز هستم ، تقریبا 50 درصد راه رو رفتم ، یه جایی از کارهای اداریش به یک stop

کوچولو رسیده ، که اونم میدونم بزودی حل میشه ، وقتی به این stop رسید تمام اون

افرادی که خیلیاشون قبلا پشتم رو توی یه سری مسایل خالی کردن بهم گفتن که به

فلانی سفارشت میکنیم ، برو اینو بهشون بگو ، خودت رو مظلوم بگیر ، بگو ترو خدا

کارم رو راه بندازید

ته دلم فقط بهشون میخندم ، هرررررررر جا میرم جز الله کسی توی قلبم نیست ،

خودش ایده داده ، خودش کارهای اخذ مجوز رو تا 50 درصد پیش برده ، اگر این

کاری که میخوام راه بندازم در جهت خواسته ها و اهدافم باشه ، اون 50 درصد دیگشم

اوکی میکنه.

توو زندگیم یاد گرفتم فقط و فقط احترام بزارم به روح خداوندی الله یکتا که در وجود

انسان ها هست ، و به خاطر اینکه کسی کارم رو راه بندازه جلو کسی دولا راست نشم

یاد گرفتم روی هیچ ادمی حساب باز نکنم ، و استدلالم هم برای خودم این هست

که این بندگان خدا ، توانایی مدیریت نفس کشیدن خودشون هم ندارن ، یه لحظه

نفسشون بالا نیاد میمیرن ، پس جای گله و ناراحتی از کسی نیست

دوستتون دارم

با سپاسگزاری فراوان : وریا گنجی