الگویی مناسب برای کسب و کار

به نام خدای روزی رسون

درود به همه ی عزیزای دل و استاد عزیزم و خانم شایسته ی عزیزم

اول از همه تحسین میکنم مرضیه جان رو .وااقعا قدرت بسیار بالایی میخواد که تمام محدودیتای ذهنی رو بشکنی و به خدا توکل کنی و عمل کنی..دم شما گرم خیلی لذت بردم..

این روزا یکی از چیزایی که توی جامعه مخصوصا دانشگاه زیاد میشنوم اینه که تو این کشور به هیچ جا نمیتونی برسی و نمیتونی رشد کنی و موفق بشی و باید مهاجرت کنی. از دوستام هر کیو میبینم دنبال دزبان یاد گرفتنه دتا دوره ی ارشد مهاجرت کنه بره…نمیفهمم وااقعا…همیشه استاد و برای خودم مثال میزنم میگم چطور اقای عباسمنش تو همین ایران موفق شد و به ثروت رسی پس این یعنی موفقیت ربطی به ثروت نداره..نه تنها اقای عباسمنش بلکه افراد بسیار زیادی هستن که تو کشورمون موفق شدن و از صفر هم شروع کردن..

مثلا بازییگران و فوتبالیستای مطرح (علی دایی/سردار ازمون/…)

یا برند های ایرانی توی حوزه های مختلف

پوشاک: برند کت شلوار هاکوپیان یا ال سی من

در حوزه ی لوازم بهداشتی برند های زیادی رو داریم مثل اکتیو/سافتلن/پرسییل

برندهای لبنی مثل کاله و میهن

یا اگر بخوایم در حوزه ی کسب و کار انلاین بگیم:

دیوار/اسنپ/دیجی کالا/ترب

اینا همه در ایران به موفقیت رسیدن و ثروتمند شدن پس کشور هیچ نقشی در ثروتمند شدن تو نداره..

یکی دیگه از باورای غالب مردم اینه که فکر میکنن دولت مدام داره همه چیز و گرون میکنه و این باعث میشه که قدرت خرید اونا پایین بیاد.

خداروشکر اصلا این باور و ندارم.از نظر من به موازات اینکه قیمت محصولات بالاتر میره درامد ما هم بالاتر میره…

اگر من قدرت خریدم بالا نیست این هییچ ربطی به دولت نداره.من مدار ثروتم پایینه من نتونستم پول بسازم….

استاد واقعا خداروشکر میکنم که نسبت به عموم مردم نقش عوامل بیرونی در ذهنم خیییلی کمرنگه…استاد ممنونم از زحمتاتون

از کنترل ذهن گفتید و نشانه اش که ارامش داشتنه……..در برهه ای از زندگیم هستم که نمیدونم کار کنم یا فقط درس بخونم ..هیچی نمیدونم خدایا من شادی میکنم من ذهنمو کنترل میکنم و رو خودم کار میکنم تو باهام حرف بزن و دقیقا در زمان خودش بهم بگو چیکار کنم..البته بازم به خودم یاداوری میکنم که خداوند درصورتی با من حرف میزنه که منم به وظیفه خودم عمل کنم و ذهنم و کنترل کنم و شادی کنم.

در باره کنترل ذهن:

اینو فهمیدم که خیلی نباید قاطی بشم با دوستام.ینی چی؟

تازه دارم یاد میگیرم که دوستی ها هم حد و مرز داره که قرار نیست دوستت همه ی زندگیت و بدون و راجبش نظر هم بده.

دوستای فوق العاده ای دارم اما باور های زیادی دارن که مورد پسند من نیست و کاری که باید بکنم اینه که فاصلم و حفظ کنم باهاشون و صحبتامون در حیطه همون درس و دانشگاه محدود بشه. از اونجایی که خیلی از دوستام تاثیر میپذیرم و گاهی حتی به خودم شک میکنم و فکر میکنم اونا درست میگن و میخوام ناخوداگاه شبیه اونا بشم//سعی میکنم حد و مرزامو با دوستام رعایت کنم تا خیلی از باورایی که مطلوب من نیست نشنوم.اگر هم چیزی شنیدم سکوت میکنم/بحث نمیکنم/بهش هم فکر نمیکنم.

تلگرام و اینستا رو پاک کردم و رسما چیزی ندارم که وقتمو تلف کنه .

حرف دیگه ای ندارم.خیلی وقت بود کامنت نذاشته بودم امروز دوست داشتم بنویسم هر طور که شده …دروغ چرا اولش نجوا اومد گفت تو الان حرف به خثصوصی نداری دیگه نوشتنت چیه اما من نوشتم چون نوشتن سطح دمدارم و بالاتر میبره

ممنونم از استاد عزیز و عزیزدل همه ی ما خانم شایسته..خیلی دوستون دارم.

از خدا میخوام بهم چنان قدرتی بده که هر روز رو خودم کار کنم.یکی از مقاومتای ذهنم وقتی یکم از مدار خارج شدم و میخوام فایل گوش کنم اینه که ناخوداگاه حسی رو بهم منتقل میکنه انگار که کار کردن رو خودم کار واجبی نیست و اهمیت درسم و کارای روزمره زندگیم بالاتره ..از خدا میخوام هدایتم کنههر روز با اشتیاق رو خودم کار کنم تا رشد کنم.

عاشقتونم