الگویی مناسب برای کسب و کار

سلام خانوم یوسفی عزیز

چه خوب که به جمع ما آرایشگرا پیوستی

داشتم کامنت شما رو میخوندم زندگی کاری من که 15 سال پیش استارت خورد و کلی بالا پایین شدم جلو چشمام رژه رفت کلی خاطرات خوب بهم یادآور شد

من سال 88 استارت کارمو توی یه روستا که الان دیگه شهر شده برای خودش زدم با کمترین امکانات موجود ،یعنی یه چیزی میگم یه چیزی میشنویی ،پول که اصلا نداشتم ،دانشجو بودم ترم 4 دانشگاه از فرط بی پولی به دست پای پدرم افتادم که بهم کمک کنه به کاری که از سن 15 سالگی که بصورت رایگان برای همه درو همسایه و فامیل انجام میدادم ،راه بندازم

پدر من بسیار ادم لجباز و یه دنده ای بود و حتی منو سرزنش میکرد که این کار مال تو نیست تو لیاقت همچین کاری نداری

خلاصه من بودم و خدای خودم و یه تصمیم بزرگ که تا اون موقع حتی جرات اجراشو نداشتم ،ولی اون ایده الهامی اینقدر قوی بود که شهامت اجراشو پیدا کردم و خدا شاهده که هیچ پول نداشتم و چون شهریه دانشگاه نزدیک بود و پدرم شهریه دانشگاه رو بهن داد که پرداخت کنم تصمیم گرفتم این پول برای استارت کارم ردش حساب کنم

با دانشگاه صحبت کردم و قرار شد شهریه رو بصورت اقساط پرداختش کنم و سرمایه من برای شروع کارم شد 150 هزارتومن سال 87

وقتی این تصمیم گرفتم یه پیرمرد مهربون پیدا شده مغازشو بهم اجاره داد و تا دو ماه بعد هیچ پولی ازم نگرفت

دایم اومد توی کارهای که میتونست کمکم کنه کنارم بود

دوستانی که میشناختم به محض شنیدن این موضوع هر کمکی از دستشون براومد برام انجام دادن و دورم جمع شدن تا کار من رونق بگیره

طولی نکشید من صاحب یک مغازه 3×4 شدم توی پس کوچه با کمترین مهارت ممکن

توی سه ماه خداوند هر روز برام مشتری فرستاد طوری که نه خسته بشم و بیشتر از ظرفیتم بشه و کل بدهی که ازم طلب داشتن پرداخت کنم

بعد از اون تا 6 ماه بعدش هیچ مشتری نداشتم در حد یک یا دو نفر در روز

اونجا بود که اشتیاق من دست بکار شد و بدون دونستن قانون شروع کروم به تجسم و از خدا درخواست کردن

این جمله من دقیقا یادم میاد که از خدا میخواستم که از صب بیام آرایشگاه و غروب خورشید نتونم ببینم بسکه سرم شلوغ باشه

و اینو هرار بار تجسم کردم ،و اتفاقی که افتاد این بود که بعد از تقریبا 9 ماه کاری من هر روز اینقدر سرم شلوغ بود که به مدت 15 سال هر روز از صب تا شب درگیر مشتریام و رزق من 100 برابر یه کارگر ساده شده

الان هنرجوهای زیادی دارم ،آموزشگاه تاسیس کردم و حتی یه آکادمی تشکیل دادم برای جامعه آرایشگرا که برنامه گسترششو دادم ،خلاصه آبجی عزیزم هیچ نامید نشو ،ایدهای ساده ای که گفتی مثل همین بچهای مدرسه ای رو من خودم اجرا کردم و بازخوردش خیلی زیاد بود برام بدون تبلیغ و حتی سالن خاصی از همه جا و حتی شهرهای دیگه و حتی هیمن امیده همیشه مشتری داشتم و دارم

با همین فرمون برو جلو ایشاله جواب زحماتت رو خواهی دید یه روز برامون تعریف میکنی

پیروز موفق باشی

خانوم علیمی عزیز سلام

عشق منو از یه نقطه از ایران با موشک ایلان ماسک به قلبتون پذیرا باشین ،صب بیدار شدم و با توجه به تعهدم در انجام تمرینات دورهای استاد شروع کردم به دیدن آموزشها و بعدش با حال خوب اومدم سر کار و قبل از شروع کار اومدم سراغ سایت استاد عزیز که نقطه آبی رضوان خانوم وپین کردن جوابی که در این فایل بهش دادم منو به کامنت خودم در جواب به شما هدایت کرد

کامنت خودمو مرور کردم و لذت بردم و میخوام یه نکته در مورد درک جدیدی که نسبت به قانون و سوال شما دارم برای شما کامنت کنم و اونم اینکه

آبجی عزیزم منم یه زمانی دغدغم این بود چطور درآمد خودمو به یه عدد خاص برسونم و از درآمد 20 میلیونی چطور 80 میلیونش کنم و همش درگیر این موضوع بودم که چه کاری انجام بدم ،اولش تقلا میکردم ایدهامو مینوشتم و سعی در انجامش بودم ،بعضیهاشونو خیلی خوب بود و جواب میداد و بعضیاشون یکم با مدارم فاصله داشت و تیک نمیخورد ،یه خورده از لحاظ مالی بهتر شدم و شروع کردم به لذت بردن از اون افزایش درآمده مثل اینکه بدهی هامو بهتر پرداخت کردم و دیگه خبری از طلبکار نبود ،مثل خریدن چیزهایی که تا قبل افزایش درآمدم نمیتونستم برای فرزندم داشته باشم ولی الان به راحتی انجامش میدادم ،مثل رعایت کردن قانون سلامتی و خوراکی هایی که لازم داشتم و ‌..

اما نکته کجاست ؟

نکته این بود که درسته من یکم درآمدم بیشتر شد و همراه شد با تلاش و لذت در کار مورد علاقم ولی تا زمانی که آرامش نیومد توی زندگیم و من بجای آروم بودن در حین اجرای ایدهام دنبال رسیدن به اون عدد خاص بودم به افزایش درآمد نرسیدم ،بلکه زمانی افزایش درآمده شروع شد که من با لذت بردن از اجرای ایدهام در حالت سپاسگزاری و آرمش قرار گرفتم

هر چقدر بیشتر آروم و سپاسگزار شدم درآمد من افزایشش بیشتر و بیشتر شد تضادها کنار رفتم چون من متمرکز بودم روی اهدافم با حال خوب

چند روزه که در دوره 12 قدم در قدم چهارم بشدت قفل کرده بودم و هر کاری میکردم که آگاهی های اسن جلسه رو بتون زود ازش بگذرم نشد و تقریبا یک ماه روی این قدمها راکد موندم و فقط دقت میکردم به این آگاهی ها و نتیجه من از این قدم این شد که نباید بفکر یک عدد خاص به عنوان درآمد باشم بلکه باید بدنبال رشد شخصیت خودم باشم و لذت ببرم از مسیرم و صبر و ایمان به معنای اینکه من به قوانین خداوند ایمان دارم و میدونم اگر الان در حال کار کردن روی خودم و شخصیت خودم و آرامش خودم هست یعنی من صبر کردم و ایمان یعنی قوانین خداوند ثابت و با اینکه من فرکانس نمیبینم ولی اون احساس آرامشی که در مسیر درست و با انجام کارهای درستی که من دارم انجام میدم نتیجش میشه هر چیزی که منو به احساس بهتر برسونه

استاد توضیح میدن در این قدم که عدد خاص نیست که منو به آرامش میرسونه بلکه حال خوبه که منو به هر چیزی که ما اسمشو خوب میزاریم میرسونه ،ایشون یه جا میگن که هر کسی کاری که انجام میده با احساس خوب باشه در نهایت نتیجه میشه به نفعش و همه ما هر کاری که داریم انجام میدم برای احساس بهتره نه برای رسیدن به عدد خاص

من سعی کردم درکی که پیدا کرده بودمو اینجا باهاتون به اشتراک بگذارم و امیدوارم درست مطلب ادا کرده باشم

همین جا هم از خانوم یوسفی عزیز بسیار تشکر میکنم که باعث شد این آگاهی ها رو با شما به اشتراک بگذارم