معرفی دوره «هم جهت با جریان خداوند» - صفحه 16 (به ترتیب امتیاز)

⭕️~⭕️ راز هماهنگی با خدا؛ وقتی رها می‌کنی، جهان به نفع تو می‌چرخه ⭕️~⭕️

تا حالا دقت کردی وقتی یه خواسته رو خیلی جدی دنبال می‌کنی، با اینکه نیتت مثبته، اما هر چی بیشتر تلاش می‌کنی، کمتر به نتیجه می‌رسی؟ مثل وقتی که می‌خوای خوابت ببره و هی زور می‌زنی، اما بیشتر بیدار می‌مونی. این‌جا جاییه که «قانون رهایی» وارد میشه؛ یعنی رها کردن چسبندگی به خواسته، و سپردن اون به قدرتی بزرگ‌تر از خودت؛ به همون خدایی که ازش خواستی.

حالا این فقط یه فلسفه نیست، بلکه یه مسیر واقعی برای رسیدن به خواسته‌ها با کمک “الهام” و “هدایت درونیه” .

1. قانون رهایی یعنی اعتماد واقعی به خدا

وقتی میگی “من به خدا اعتماد دارم”، یعنی باور داری اون از تو آگاهه، مهربونه، و از راهی بهتر از چیزی که تو توی ذهنت ساختی، خواسته‌ات رو بهت می‌رسونه. اما اگر هنوز ذهن‌ت سعی می‌کنه مسیر رو کنترل کنه، هنوز رها نکردی. قانون رهایی میگه: “بپرس، بعدش رها کن، و آماده دریافت باش.”

مثل وقتی که یه بسته از دیجی‌کالا سفارش می‌دی. تو فقط سفارش می‌دی و منتظری بیاد؛ نمی‌ری به انبارش سر بزنی ببینی دارن چه کار می‌کنن. این یعنی اعتماد به سیستم. حالا قانون رهایی هم اعتماد به سیستم خلقت خداست.

2. وقتی رها می‌کنی، الهام وارد میشه

الهام یه فکر معمولی نیست. یه جهت‌نمای درونیه که از ذهن منطقی نمیاد؛ از جایی عمیق‌تر از روح و ارتباط قلبی با خدا میاد. اما الهام فقط وقتی شنیده می‌شه که ذهن آروم باشه؛ نه وقتی که هزار تا فکر درگیر آینده و گذشته و “چرا نشد؟” هستی.

برای همینه که استاد عباس‌منش و خیلی از اساتید دیگه روی خاموشی ذهن و آرامش درون تاکید دارن. چون فقط توی سکوت ذهنی می‌تونی الهام رو از وسوسه و فکرهای ناآرام تشخیص بدی.

3. چرا بیشتر اوقات، اتفاق بدی برات نمی‌افته؟

اینجاش خیلی جالبه. وقتی تو در مدار هماهنگی با خدا هستی، که همون مدار آرامش و رهاییه، دیگه خودت رو نمیذاری توی موقعیت‌هایی که نتیجه‌شون بده. نه از ترس، بلکه چون هدایت میشی.

مثلاً:

• قبل از این که یه شریک ناسالم بهت پیشنهاد همکاری بده، اصلاً اون اتفاق نمی‌افته.

• یا وقتی می‌خوای از خونه بزنی بیرون و یه تصادف منتظرته، الهام میگه “صبر کن یه کم دیگه بعد برو”.

• یا حتی وقتی می‌خوای معامله‌ای در بازار مالی انجام بدی، یه ندای درونی میگه “الان نه!” و تو نجات پیدا می‌کنی.

این یعنی تو به‌جای اینکه بعد از اتفاق بد دعا کنی، قبلش هدایت شدی که اصلاً نری سمت اون موقعیت.

4. رهایی، یعنی پذیرش هر نتیجه‌ای با آرامش

بعضی وقتا ما فکر می‌کنیم اگر چیزی مطابق ذهنمون نشد، یعنی اوضاع خرابه. در حالی‌که شاید اون چیزی که نخواستیم، بهترین محافظت از طرف خدا بوده. مثل پسری که عاشق یه دختره، ولی رابطشون به‌هم می‌خوره و بعداً می‌فهمه اون دختر اصلاً با مسیر زندگی‌ش جور نبود.

وقتی رها می‌کنی، میگی: «خدایا من خواسته‌مو گفتم، اما نتیجه با تو. اگه چیزی نیومد، حتماً هنوز زمانش نیست یا یه چیز بهتر در راهه.» این طرز فکر، بهت قدرت می‌ده که تحت شرایط سخت هم آروم بمونی.

5. ذهنی که خالیه، پر از الهامه

قانون رهایی تو رو از فشار ذهنی خلاص می‌کنه. اون وقت ذهن تو می‌تونه تبدیل بشه به یک دریافت‌کننده‌ی دقیق. درست مثل یک آینه‌ صاف که نور الهی توش میتابه. توی اون حالت، یه صدای آروم و مطمئن میاد که میگه:

• «الان وقت حرکت کردنه.»

• «با این آدم حرف نزن.»

• «اینجا سرمایه‌گذاری نکن.»

• «الان دعا کن، اتفاق خوبی می‌افته.»

این الهام‌ها تو رو مثل قطب‌نما توی جنگل زندگی هدایت می‌کنن؛ بی‌خطا، بی‌تردید، و بی‌درد.

6. رهایی یعنی عمل در زمان درست

بعضیا فکر میکنن رهایی یعنی هیچ کاری نکنن. نه! رهایی یعنی «در زمان مناسب، کاری که الهام میگه رو انجام بده». گاهی باید منتظر بمونی، گاهی باید سریع بجنبی. فرقش اینه که دیگه تصمیم‌ها از ذهن پر از ترس و استدلال‌های بی‌پایه نمیاد، بلکه از قلبیه که با خدا هماهنگه.

7. چرا شرایط بد سراغت نمیاد؟ چون با خدا هم‌فرکانسی

قانون جذب میگه تو چیزی رو جذب می‌کنی که باهاش هم‌فرکانسی. حالا وقتی تو رها کردی و به خدا اعتماد کردی، فرکانس درونت میره روی موج آرامش، قدرت، امید و توکل. حالا دنیا فقط چیزهایی رو سر راهت میذاره که با اون موج هماهنگه.

تو دیگه آدمی نیستی که نگران باشی “نکنه بدبخت بشم”، چون باور داری خدا باهاته. و کسی که با خداست، حتی اگه لحظه‌ای سختی هم ببینه، می‌فهمه اینم یه پل به‌سوی بهتر شدنه.

جمع‌بندی: رهایی، شاه‌کلید هماهنگی با الهام و آرامش

وقتی قانون رهایی رو تمرین می‌کنی، در اصل داری میگی:

«من به اندازه‌ی کافی خدا رو شناختم که بدونم نیازی به نگرانی ندارم.»

و این نقطه‌یه که ذهن ساکت می‌شه، الهام وارد میشه، عمل هوشمندانه اتفاق می‌افته، و شرایط بد اصلاً پیداش نمی‌شه؛ یا اگه شد، بدون درگیری ازش عبور می‌کنی.

پس به جای زور زدن، بیشتر ساکت شو، گوش بده، و از درون مطمئن باش: جهان به نفع تو در حرکته، اگه تو با اون هماهنگ باشی.

————‐——-‐———–

🟢■ خاطره‌ای از نجات؛ وقتی رها کردم و خدا دستمو گرفت

اون روز مثل همیشه صبح زود بیدار شدم، چای‌سازو روشن کردم و نشستم دم پنجره‌ی اتاقم که رو به کوه‌های مه‌گرفته‌ ست. هوا خنک بود و بوی خاک نم‌خورده از بیرون میومد. توی دل‌م یه خواسته‌ی بزرگ بود: یه معامله‌ی پرریسک توی بازار کریپتوکارنسی.

شب قبل، یه فرصت خاص دیده بودم؛ قیمت یه ارز داشت به کف قبلیش نزدیک می‌شد. تحلیل‌های تکنیکال میگفتن که وقت ورود بود. همه‌چی می‌گفت بپر تو! اما یه چیزی تو دلم سنگینی می‌کرد. همون شب، توی دفترم نوشته بودم:

«خدایا، اگر این معامله خیری برام نداره، بذار اصلاً انجامش ندم. نمی‌خوام با ذهنم جلو برم. فقط الهام تو، فقط هدایت تو.»

اون جمله ساده، یه جور درخواست رهایی بود. یعنی من خواستم، ولی سپردم به خدا. صبح که بیدار شدم، ذهنم مثل همیشه سریع رفت سمت اون معامله. می‌خواستم گوشی رو بردارم، اما یه حس مبهم از درون‌ گفت:

«برو پیاده‌روی. بذار فعلاً بازار به حال خودش باشه.»

در حالت معمولی، محسنِ قدیمی فوراً توی اون لحظه وارد معامله می‌شد. چون ذهن تحلیل‌گر و منطقی من، همیشه دنبال فرصت بود. اما اون روز فرق داشت. تمرین قانون رهایی، باور فراوانی و ایمان به هدایت الهی باعث شده بود بلند شم، لباس ورزشی بپوشم و برم سمت دامنه کوه.

لحظه‌هایی در کوه؛ وقتی ذهنم ساکت شد

حدود یه ساعت پیاده‌روی کرده بودم. بدنم گرم شده بود، ذهنم سبک. باد خنک روی صورتم می‌خورد. نشستم روی یه سنگ، چشم‌هامو بستم. صداهای طبیعت تو گوشم می‌پیچید. صدای پرنده‌ها، باد، دوردست‌ها صدای سگ چوپون…

همون‌جا، یه جور سکوت خاص توی ذهنم اتفاق افتاد. نه از جنس خستگی، نه از بی‌حسی. یه نوع خاموشی ذهن از جنس حضور.

احساس کردم خدا داره از درونم حرف می‌زنه. نه با کلمات، با یه حس مطمئن و بی‌صدا که می‌گفت:

«اون معامله رو بی‌خیال شو. این مسیر تو نیست. یه فرصت بهتر تو راهه، فقط به من اعتماد کن.»

یه لحظه دلم لرزید. چون اون معامله می‌تونست چند میلیون سود بده. اما حس عجیبی که از خدا می‌گرفتم، سنگین‌تر و شیرین‌تر بود.

بلند شدم، یه دعای بی‌صدا کردم:

«باشه خدایا. نمی‌خوام به زور چیزی رو به‌دست بیارم. من تو رو دارم، همین برام بسه.»

برگشت به خونه، و یک شُک بزرگ

وقتی رسیدم خونه، گوشی رو برداشتم. دیدم همون معامله‌ای که دیشب چشممو گرفته بود، دقیقاً در همون لحظه‌ای که باید واردش می‌شدم، یه سقوط شدید کرده بود.

تو یه ساعت، 40 درصد از ارزشش ریخته بود. صدها نفر لیکویید شده بودن. یه عالمه پست اعصاب‌خردکن توی کانال‌ها پر شده بود از فحش و سرزنش.

من همون‌جا خشکم زد. چون اگه وارد شده بودم، تمام سرمایه‌ام از بین می‌رفت. اون لحظه دیگه بحث تحلیل نبود، بحثِ نجات از سقوطی بود که فقط خدا می‌دونست.

فقط نشستم، دست‌هامو گذاشتم روی صورتم، یه لبخند پر از اشک زدم و گفتم:

«خدایا… تو واقعاً نجاتم دادی. فقط چون بهت اعتماد کردم. فقط چون رها کردم.»

بعدش چه شد؟

جالب اینجاست که همون شب، یه ارز دیگه که اصلاً روش تمرکز نداشتم، یه سیگنال قوی داد. یه الهام واضح گرفتم که «الان وقتشه».

با اعتماد و آرامش وارد شدم، و توی کمتر از 24 ساعت، همون سودی که از دست داده بودم، با آرامش، بدون ترس، با هدایت الهی، نصیبم شد.

نتیجه‌ای که گرفتم:

اون تجربه برای من یه نقطه عطف شد. فهمیدم ذهن حتی اگه زرنگ باشه، همیشه آگاه نیست. اما الهام خدا از دلِ سکوت، دقیق‌ترین GPS دنیاست.

وقتی رها می‌کنی، در واقع ذهنو کنار می‌ذاری تا خدا وارد بازی بشه.

وقتی به‌جای کنترل، اعتماد می‌کنی، در واقع به خودت یاد می‌دی که منبع برکات، بازار یا مردم نیستن، بلکه خداییه که لحظه به لحظه مراقبته.

و وقتی به اون الهام گوش می‌دی، نه تنها از بدی‌ها در امان می‌مونی، بلکه هدایت می‌شی به مسیرهایی که حتی فکرشم نمی‌کردی.

اون روز، با یه تصمیم ساده برای پیاده‌روی، من از یه ورشکستگی کامل نجات پیدا کردم. فقط چون گفته بودم:

«خدایا، اگر صلاحم نیست، راه رو ببند. من با توام.»

به نام خدایِ مهربونِ مهربون.

پشت ثروت یهودیان (به‌ویژه یهودیان موفق مثل آن‌هایی که در وال‌استریت، سیلیکون‌ولی، و رسانه‌های بزرگ فعال‌اند) مجموعه‌ای از باورها، عادت‌ها، و نهادهای فرهنگی هست که میشه به‌جای تقلید سطحی، دقیق‌تر تحلیلشون کرد.

چون بنظرم میاد که این‌ها سبک زندگی‌شون جوریه که عادی شدنِ الهامات خداوندی بخشی از مدل پرورش و رشدشون هست، حتی تا کهن‌سالی‌ .

اصلی‌ترین عوامل ثروت‌آفرین در فرهنگ یهودی که تونستم بفهمم :

1. باور عمیق به “انتخاب‌شدگی” و لیاقت

یهودی‌ها از کودکی یاد می‌گیرن که «قوم برگزیده خداوند» هستن. این باور ناخودآگاه، حس لیاقت، قدرت درونی، و شایستگی رو در اون‌ها نهادینه می‌کنه؛ یعنی خودشون رو شایسته ثروت، نفوذ، علم و قدرت می‌دونن.

2. اهمیت آموزش و سواد

مطالعه‌ی روزانه‌ی تورات، تلمود، و متون تفسیری نه‌فقط عبادت محسوب می‌شه، بلکه یک وظیفه دینیه. نتیجه؟ احترام عمیق به علم، واحب دونستنِ هماهنگی‌درون، تفکر تحلیلی، و مهارت حل مسئله. بسیاری از یهودیان در کودکی یاد می‌گیرن بحث کنن، سؤال بپرسن و دنبال پاسخ‌های عمیق باشن.

3. کار گروهی و حمایت‌گری درون‌قومی

یهودی‌ها شبکه‌های حمایتی قوی دارن (مثل سازمان‌های خیریه، بانک‌های مخصوص، یا مراکز مشاوره تجاری مخصوص یهودیان). وقتی یک یهودی کسب‌وکاری راه می‌ندازه، جامعه پشتشه. این اتحاد، ریسک‌پذیری رو زیاد و احتمال شکست رو کم می‌کنه. ==> مشکل بزرگ ایرانی‌ها

4. مهارت در امور مالی

در طول قرن‌ها که از حرفه‌های کشاورزی، مالکیت زمین و برخی صنایع منع شده بودن، یهودیان به بانکداری، صرافی، تجارت و حسابداری روی آوردن ( اقدامِ ناشی از باور صحیح) . نتیجه؟ درک عمیق‌تری از مدیریت سرمایه، سود مرکب، و استفاده از جریان پولی نسبت به خیلی از ملت‌ها.

5. فرهنگ سرمایه‌گذاری بلندمدت

اونا یاد گرفتن به‌جای ولخرجی و چشم‌وهم‌چشمی، پول رو وارد گردش و رشد کنن. به‌قول معروف، به‌جای خرید ساعت طلا، سهم اپل می‌خرن. آینده‌نگری و انضباط مالی جزو فرهنگ یهودی شده.

6. تحمل فشار و انعطاف‌پذیری

تاریخ یهودیان پر از آزار، تبعید، و مهاجرت اجباریه. این سختی‌ها اونا رو وادار کرده همیشه «قابل‌انتقال» باشن: یعنی سرمایه‌شون بیشتر ذهنی باشه (دانش، مهارت، شبکه) تا ملکی. این یعنی ثروتشون همیشه همراه‌شونه. ( یاد اون سوال از استاد افتادم که ازش پرسیدن اگر همه چیزتون رو از دست بدین چیکار می‌کنین و چطوری برمی‌گردین به ثروت استاد عباس منش گفتند که خیلی راحت‌تر و خیلی سریع‌تر از چیزی که الان بهش رسیدم و این نشون میده که ثروت در استاد هم بیشتر یه چیز ذهنی هست)

7. تمرین روزانه‌ی ایمان به خدا، ولی همراه با عمل

در تلمود اومده: «خداوند کمک می‌کند، اما تو هم باید بیل بزنی.» یهودیان باور دارن خدا در کار دنیاست، اما این کمک فقط به کسی می‌رسه که خودش هم حرکت می‌کنه. ( و اینجا البته به نظرم استاد یه چیزی فراتر از باورهای یهودیان به ما یاد دادند و گفتند که ما باید بندگانی باشیم که خدا را خدایِ 99 درصدی بدانیم و با هماهنگی درون 1٪ خودمان را با اعتماد کامل به خدا انجام دهیم) این باعث شده روحیه کارآفرینی و اقدام درشون قوی باشه.

8. شفافیت و صداقت در معاملات درون‌قومی

در معاملات داخلی، صداقت و خوش‌قولی بسیار مهمه. کسی که عهد می‌شکنه یا دروغ میگه، عملاً از حلقه حمایت حذف می‌شه. این باعث می‌شه اعتماد در جامعه جریان داشته باشه و سرمایه راحت‌تر بین افراد جابه‌جا بشه. (( تمام این‌ها یعنی حفظ ممنتوم مثبت و ایمان و اعتماد به خدا))

جمع‌بندی به سبک بازار مالی:

اگر بخوای مثل یه یهودی فکر کنی تو بازارهای مالی، باید:

• خودت رو لایق سودهای بزرگ بدونی.

• آموزش‌پذیر و تحلیل‌گر باشی. ( حداقل بتونی الهاماتی که خدا بهت می‌کنه رو تحلیل کنی و مثل یک عضو از بدن که کار کردن باهاش قوی‌ترش می‌کنه این ذهن هم در ارتباط با خدا و هدایت پذیری قوی بشه)

• شبکه بسازی و ازش استفاده کنی. ( حتی یک شبکه کوچیک مثل پشتیبانان سایت استاد و تیم تولید محتوا و فروش که اگر به خدا اعتماد داشته باشی و از شرک دوری بکنی تبدیل میشه به یک شبکه چند هزار نفری ز افرادی که از سایت استاد عباس منش استفاده می‌کنن)

• سرمایه‌ات رو به‌جای خرج، وارد بازی رشد کنی.

• بدونی پول مثل آب تو لوله‌ست، اگر مسیرش رو بلد باشی، خودش می‌ریزه توی زندگی‌ت.

• بپذیری که خدا هدایتی رو می‌فرسته، اما برداشت سود با خودته.

🟣خدایا شکرت که عاشقمونی .