این فایل نحوه شناخت و رفع چند مانع مخفی اما اساسی در برابر رسیدن به استقلال مالی را توضیح می دهد. همان موانعی که موجب شده افراد زیادی با وجود تلاش بسیار، هنوز وضعیت مالی دلخواه شان را نداشته باشند. متن زیر، یکی از نکات این فایل را توضیح می دهد. برای آگاهی از سایر مطالب، لازم است از فایل صوتی یا تصویری این مطلب استفاده نمایید تا با درک بهتر قوانین، زندگی بهتری برای خود بسازید.
چرا بعضی خواسته ها راحت رخ می دهد اما برخی به سختی و برخی از خواسته ها نیز هرگز رخ نمی دهد؟
برای پیدا کردن جواب این سوال، لازم است اول چند واژه را معرفی کنم که در دوره کشف قوانین زندگی، به منظور درک ملموس تر قوانین زندگی، مکرراً به کار می برم.
این واژه ها کمک می کند، منطق ساده ی قوانین زندگی و نحوه استفاده از آن قوانین را در روند شکل گیری و خلق خواسته ات بشناسی.
زیرا وقتی منطق چیزی درک شود، ذهن به این راحتی نمی تواند به آن منطق حمله کند. از طرفی تعهدی که موجب می شود آن قوانین را مثل وحی منزل اجرا نمایی، از دل این منطق زاده می شود.
واژه اول: گاز
گاز استعاره ای است از نیروی حرکت به سمت خواسته. شور و شوق درونی برای داشتن آن خواسته و انگیزه و ایمانی که موجب می شود، با تمام وجودت بخواهی خواسته ای را داشته باشی و برایش، اقدام عملی به خرج می دهی.
واژه دوم: ترمز
باورها و نگرش هایی محدود کننده است که مثل یک سدّ بتُنی جلوی جریان انگیزه و شور و اشتیاقی را می گیرد که نیروی محرکه برای تحقق خواسته هاست.
ترمز ها، یا همان موانعی ذهنی که سدّ راه خواسته هاست، حاصل تجربه های ناخواسته و باورهای محدود کننده ای است که در طی سالیان، از طرف جامعه ای که در آن بزرگ شده ایم، به ما القا شده و کم کم جزو باورها و نگرش های ما نیز شده است.
به عبارت دیگر، اگر در محیطی ایزوله رشد می کردیم به گونه ای که هیچ باور محدود کننده ای از جامعه به ما القا نمی شد، هیچ مانع ذهنی یا ترمزی در ذهن مان شکل نمی گرفت.
در این صورت، به محض اینکه خواسته ای در وجودمان شکل می گرفت، بلافاصله محقق می شد. دلیل تحقق راحت و آسان بعضی خواسته ها این است که، هیچ ترمزی درباره آن خواسته در ذهن وجود ندارد. این خاصیت جهان است که به محض شکل گرفتن خواسته ای، اگر هیچ مانع ذهنی ای در برابر آن خواسته نباشد، محقق می شود.خواسته هایی که کمی سخت محقق می شوند، یعنی ترمز هایی در ذهن در برابر آن خواسته وجود دارد. اما در پروسه تحقق خواسته، فرد بالاخره موفق می شود پایش را از روی آن ترمز بردارد.
اما خواسته هایی که هرگز محقق نمی شوند، با ترمزهایی بسیار قوی و ریشه داری مواجه اند که حتی شناسایی آنها نیز کار ساده ای نیست چه برسد به حذف آنها.
زیرا ظاهر این ترمز ها بسیار منطقی و قابل قبول است. آنقدر که نه تنها به سختی می توان آنها را به عنوان یک مانع شناخت، بلکه گاهی در لباس یک ویژگی مهم و عالی ظاهر می شود که خیلی ها آن را لازمه رسیدن به خواسته می دانند. یعنی مثل گرگی در لباس بره ظاهر شده و کاملاً ما را از مسیر گمراه می کند.
دلیل اینکه خواسته ای با وجود شور و اشتیاق و حتی تلاش ذهنی فراوانی محقق نمی شود، این است که یک پای شما روی گاز است و پای دیگر به شدت ترمز را فشار می دهد!
مأموریت دوره کشف قوانین زندگی، به پا کردن انقلابی وسیع برای شناسایی و حذف این ترمزهاست.
کار این دوره، کسب مهارت تشخیص ترمز ها و نحوه حذف آنهاست. این دوره با زبانی ساده، عملی و کارا، اول قوانین زندگی را به شما می شناساند،
سپس به شما کمک می کند تا از این شناخت، ذره بینی بسازی برای شناسایی و حذف ترمزهایی که موجب شده، خواسته ای که آنهمه برایش زمان و انرژی صرف کرده ای، محقق نشود.
اگر بتوانی خود را در محیط ایزوله این دوره نگه داری و مثل وحی منزل آگاهی های این دوره را در زندگی ات اجرا نمایی، ترمز هایی را در ذهنت از بین می بری که سالهاست مانع تحقق خواسته هایت شده است و تجربیاتی برای خود رقم می زنی که سالها به دنبال تجربه آنها بوده ای.
- نمایش با مدیاپلیر پیشرفته
- فایل تصویری «هم_مدار شدن با خواسته» به کمک استعاره گاز و ترمز454MB38 دقیقه
- فایل صوتی «هم_مدار شدن با خواسته» به کمک استعاره گاز و ترمز26MB28 دقیقه
بخشی از زندگینامه بازیگر مطرح «خاویر باردم» که برنده جایزه اسکار هم هست:
«در واقع علاقهٔ نخستین او نقاشی بود. او به مدت 4 سال برای تحصیل نقاشی در مادرید زندگی کرد. برای تأمین مخارج تحصیل در رشتهٔ نقاشی شروع به بازی در نقشهای کوتاه کرد»
نکته ش واسه من این بود که ببین واسه کسی که علاقه نداشته به بازیگری، برای گذران زندگیش که بتونه نقاشی کار کنه بازیگری میکرده و «پول در میآورده.»
در صورتی که این ترمز تو خیلی از ماها هست که ما باید کار دیگهای کنیم تا بتونیم پول در بیاریم بتونیم بازیگری کنیم. (چون این ترمز هست که نمیشه ازین کار پول درآورد. یا دست کم الان نمیشه پول درآورد. الآن یعنی الآن هرکسی متناسب با شرایطش)
خیلی جالبه.
یعنی اصلا ربطی به اون کار نداره پول درآوردن.
باوره… همهش.
حالا اگه عاشق بازیگری بود به جای نقاشی، احتمالا باید میرقت نقاشی میکشید تا گذران زندگی کنه و بتونه بازیگری کنه.
چی میشه که وقتی آدم عاشق کاریه فکر میکنه ازش نمیشه پول درآورد. یا فکر میکنه پول مهم نیست؟!
به نظرم ترمز عمیق تر و مخفی تر اینه:
عشق رو از پول جدا دونستن.
به خاطر نیتهای نفسانی پول رو چیز بدی میدونیم.
اما یادمون ندادن که نیت های الهی هم میتونه بچسبه به پول.
میشه من عاشق کاری باشم و پول هم ازش در بیارم. پول پاک و الهی و حلال.
من عاشق کارمم. پول نمیگیرم انقدر که عاشق کارمم.
یه جورایی پول نگرفتن انگار ارزش کارو بالاتر میبره!!! ارزش معنوی کارو
چرا؟!
چون پول معنوی دونسته نمیشه
حالا اگه به عواقبش نگاه کنیم
منطقی میشه که مخربه و کم کم پامونو از رو ترمز بر میداریم.
و دیگه مشکلی نداریم که هم عاشقی کنیم و هم پول در بیاریم.
عباسمنشم این ترمزو داشته در کار خودش
فکر میکنم یکی از دقتهای ما باید این باشه که در حوزه علاقه خودمون پیدا کنیم باورهای مخربی که در نهایت به باور مخرب مرکزی منتهی میشه (یعنی پیدا کردن مثالها در کار خودمون)
عباسمنش اوایل معنوی نمیدونسته و حلال نمیدونسته پول گرفتن از آدما رو برای زدن این حرفها.
تا اینکه فشار اقتصادی اذیتش کرده. اهرم شده و تضادی شده تا روی باور مخربش کار کنه. و حتمن هدایت شده به کتابهایی مثل «قانون توانگری» مخصوصا فصل اولش که راجع به این مووضع (معنوی دونستن پول) حرف میزنه.
و کم کم به خودش اجازه داده که پول در بیاره
این موضوع رو از خطوط قرمزش حذف کرده
کم کم اجازه داده به خودش که لذت ببره از این نعمت الهی
در واقع کم کم پاشو از رو ترمز برداشته
و ماشین وجودش حرکت کرده
دیگه تصاویر اطراف تکراری نبوده براش چون راه افتاده…
دیگه کم کم گاز بیشتر داده و رفته و مناظر عالی تر دیده…
از ترمزهای درست هم موقع رانندگی بهره برده.
ترمز بخشی از ماشینه. لازمه وگرنه نمی بود در طراحی ماشین.
منتها مهمه از گاز و ترمز و کلاچ کی و چه ژمان استفاده بشه…
ترمز درست میتونه این باشه که اگر دره ست من گاز ندم.
ترمز های پرهیزکاری از انجام کار غلط. مثلا مثل گرفتن رشوه و…
وسوسههایی که میاد و زیبا جلوه میده و مسیرو میخواد برات کوتاه کنه که یه شبه برسی و تکامل طی نکنی… بعد میبینی دره بوده…
الان که عمیق تر فکر میکنم
ترمزها بخشهای وجودی طبیعی ما هستن
گازها هم همینطور
ما فقط دچار سوتفاهم شدیم.
یه سری چیزارو گذاشتیم تو لیست ترمزها (به خاطر تاثیر افکار دیگران – به هر دلیلی)
که نباید تو اون لیست باشن…
همین.
ما با منطقی کردن بعضی چیزا
یه چیزی مثل «پول در آوردن از طریق علاقه حلال است و مجاز است»
باید منطقی بشه که وقتی در موقعیتش هستم و جاده صاف و بازه گاااااز بدم به جای ترمز….
درواقع ما با این آگاهی ها و اتصال به منبع
داریم خودمونو از شرطی شدگی ها رها میکنیم و بر میگردونیم به تنظیم اصیل کارخانه…
چون نقشه راه اصلی ای که به خاطرش در این دنیا هستیم از قبل در دل ما هست
برای همینه که وقتی مسیری رو میریم یا کاری رو میکنیم و لذت نمیبریم و حال دلمون اصطلاحا خوب نیست در این عرصه میگن : کاری که روحت به خاطرش اینجاست رو داری انجام نمیدی که حالت بده….
حالا چرا انجام نمیدی چون پول توش نیست
میری سراغ یه کار دیگه و…
(البته که این نکته مهم هست که میگن قطب نمای طرح الهی ما دل ماست. هر جا حست بده در کل، در مسیر اشتباهی)
یه آیه ای از قرآن بود که توش میگفت شیطان انسانو از فقر میترسونه…. و تحلیل جالب خوندم از عزیزی اگاه که میگفت شیطان فقط از فقر میترسونه … و بقیه راه توسط خود انسان رفته میشه… چجوری؟ وقتی تونست تو رو بترسونه از فقر، طبعا تو سمت کار مورد علاقهت نمیری… وقتی دنبال کار مورد علاقه ت نری… طبعا حالت بده… وقتی حالت بده ناشکری… وقتی ناشکری… جذبهای منفی داری و حالت بدتر میشه… و تهش دیگه میکشدت تو یه چاهی که خودتو بکشی…
اما همون خدا طناب نجاتش همیشه در چاه وجود ما آویزونه… میگه هر وقت چنگ بزنی میکشمت بالا…
تو مبین اندر درختی یا به چاه
تو مرا بین که منم مفتاح راه
(مولانا)
ریشه خیلی از پول نگرفتن ها هم دلسوزیه
دلسوزی ای که باعث پسرفت اون افرادی میشه که دارن مورد دلسوزی قرار میگیرن
چقدر قشنگه کسی که عاشق همایون شجریانه مثلا روزی یه وعده غذا میخوره که پول جمع کنه بره کنسرت شجریان؟!
تا کسی که شجریان براش دل بسوزونه و پول ازش نگیره؟
کدوم اینا رشد میکنن؟
کدوم اینا بیشتر قدر اون کنسرت رو میدونه؟
در اعماق وجودمون ترمزها مثل نخ کاموا به هم وصل میشن…. سر نخو که میگیری باید بری بری دونه دونه ریشه هاشو پیدا کنی و این کلاف وجودی سردرگم رو یکی یکی باز کنی و نفس راحت بکشی…
میگه دیگه ما هیچ ظلمی به انسان نکردیم
اون خودش داره به خودش ظلم میکنه
با استفاده نکردن از آگاهی
خدایا شکرت برای این آگاهی ها