«هم_مدار شدن با خواسته» به کمک استعاره گاز و ترمز - صفحه 39 (به ترتیب امتیاز)

به نام خدای مهربان.

سلام.

وقت همگی بخیر.

«هم_مدار شدن با خواسته» به کمک استعاره گاز و ترمز

فایلِ روزِ پنجاه و هفتمِ روز شمارِ تحولِ زندگیِ من.

منظرو از گاز اینه که وقتی ما داریم به سوی خاستمون حرکت می کنیم.

و منظور از ترمز باورهایی است که جلوی حرکت ما رُ به سوی خواسته هامون رُ میگیره.

99 درصد مواقع این باورها نا خود آگاهه .

ما باید سعی کنیم که این باور ها رُ ریشه یابی بر طرف کنیم؛ چون جهان داره به فرکانسهای ما پاسخ میده .

در واقع جهان به قولقرآن سریع الاجابه؛ یعنی سریع اجابت میکُنه خواسته های ما رُ .

وقتی ما تُرمُزی نداشته باشیم ، پامون روی تُرمُز نباشیم اراد می کنیم و خلق می کنیم( کُن فیکون می کنیم)

وایی خدای من؛ یعنی من در آینده ای نزدیک قراره کُن فیکون های بیشتری داشته باشم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

خدایا صد هزار مرتبه شُکرت که در جهانی زندگی می کنم که این همه قوانین بدون تغیر بر آن حاکم است.

وایی خدایا شُکرت چه احساسی دارم؛ دارم حس میکنم که به روز تحول نزدیک میشم.

خدایا صد هزار مرتبه شکرت.

من باید هرچه سریعتر بیشتر باور کنم که اگه باورهای خوبی بسازم و ترمز هم نداشته باشم خیلس سریع به سمتخواسته هایم هدایت می شوم.

عاشقتونم استاد، آخه وقتی با این لحن از قولِ آدمای نصیحت گو صحبت می کنید اصلا یه جوری می رسونید که چه قدر ین حرفا مُفت و محدود کننده است.

وایی خدای من؛ چه آپارتما نهای پلند و منظم و زیبایی.

چه برهای زیبایی.

چه چمنهای سبز و شادب و بلند و تمیزی.

خدایا صد هزار مرتبه شُکرت .چه طرح و رنگ زیبایی زیر اون سایه بان بود.

وایی خُدای من؛ چه فروشگاه بزُرگ “همه چیز دار”ی. عجب بسته بندی هایی دره ین میوه ها.

خدایا صد هزار مرتبه شُکرت.

خدایا شُکرت عجب فیلم برداری.

وایی خدی من عجب پیتزایی مایک داره میخوره. نونش رُ دیدم یا نون های محلی خوشمزه افتادم.

عجب لباس زیبا و خوش رنگی داره اونکه پشت سر مایک نشسته.

خدایا صد هزار مرتبه شکرت چه شیشه های تمیزی داره اون آپارتمان که اون جور شفاف آسمون رُ منعکس کرده.

چه جالب دقیقا جهان هم مثل همین ساختمان داره عمل میکُنه ؛ یعنی جهانم مثل آیینه عمل میکُنه.

خُب فایل تمام شُد.

دوست دارم قبل از اینکه دوره های روانشناسی ثروت رُ خریداری کنم چند تا از باورهای محدود کننده ای که خودم شناسایی کردم رُ اینجا بنویسم.

در مورد شروع کسب و کار شخصی این باور محدود کننده ( ترمز ) رُ دارم که هیچ کس مثل خودم که دارم برای صاحب کارم صادقانه و بدون فوت وقت و با عشق ( باور کنید با اینکه دارم برای کسی دیگه کار می کنم اما ونقدر در تلاشم که هر روز بهتر از دیروز کار کنم و انتظار می کشم که زود صبح بشه و برم سر کار ) کار می کنم نمیتونه برای من کار کُنه. اما دارم تلاش می کنم تا ببینم خودم چطور و با چه امیدی دارم برای فرد دیگری کار می کنم و این باور رُ بسازم که چرا باید دیگران برای من صادقانه و بدون فوت وقت کار کنند.

باور محدود کننده ( ترمز) ی دوم در باره ی مهاجرت: من ین باور رُ دارم که دُرُسته من مهاجرت می کنم به جای بهتری و بلا خره اون روستایی که من دوست دارم آباد تر شه آباد میشه . اما من این باور رُ دارم که ؛ نَه ، من باید بمونم و کمک کنم تا با سرمایه ام کمک کنم تا مثلا راه این روستا رُ آسفالت کنم و پُل بزنم و دیگر آبادی ها و تا وقتی که آزادی دارم اینجا می مونم و هر وقت که دولت محدودیت هایی ایجد کرد مهاجرت می کنم.

و همچنین در مورد کسب و کار ین باور رُ دارم که درسته که من می تونم کسب و کاری راه بندازم که ازادی مکانی داشته باشم اما حد قل باید یکی دوسالی خودم بالای سر کار باشم و بعد از اینکه روی غلتک افتاد بعد ازاد می شم.

و چند ده باور محدود کننده ی دیگر.

عاشقتونم .

امیدوارم هر کجا که هستید در پناهِ اللهِ یکتا شاد ، سلامت ، ثروتمند و سعادتمند در دنیا و آخرت باشید.

خدا نگهدار.