باورهای توحیدی و ثروت ساز علی(ع) در نامه 31 - صفحه 28

به نام خدای غفور و رحیمم

سلام استاد جان، سلام به خانم شایسته عزیز و دوست داشتنی و سلام به همه دوست های عزیزم، امیدوارم حال همگی عالی باشه.

استاد جان، عجب فایل فوق العاده ای بود، خدایا شکرت که امشب این فایل رو شنیدم.

من باید این فایل رو بارها و بارها گوش بدم تا ذهنیتم درباره خدا تغییر کنه، تا اینکه احساس گناه از من دور بشه، تا اینکه باورهای ثروت آفرینم تقویت بشه. درسهایی که برای من مرور شد اینها هستن.

هر کدوم از ما نزدیکترین فرد به خدا هستیم، خدا از رگ گردن به ما نزدیکتره، خداوند بین ما و خودش واسطه و شفیعی قرار نداده. به قول استاد: حضرت علی که خودش جزو آبرودارترین افراد نزد خداونده، به امام حسن مجتبی نفرموده که فرزندم، به من بگو تا به خدا بگم. نه، نیاز به شفاعت نیست، خدا در درون ماست، ما قسمتی از خداوند هستیم، جزیی از خودشیم. چقدر زیبا به آیه قرآن اشاره کردید که در زمان پیامبر افراد مشرک میگفتن این بتها شفیعان ما نزد خداوند هستن. باید یاد بگیرم که من هم نزد خدا آبرو دارم. باید یاد بگیرم که همونطور که هر انسانی نزد خدا آبرو داره من هم پیش خدا ارزشمندم، من هم پیش خدا آبرو دارم.

نکته بعدی اینکه یاد گرفتم وقتی میگیم خدا توابه یعنی چی؟ وقتی میگیم خدا غفوره یعنی چی؟ یعنی اینکه خدا میدونه و پذیرفته که من خطا کنم و باید یکی باشه که خطا کنه تا خدا ببخشش و چون خدا میدونه این قضیه رو خودش رو تواب و غفور معرفی میکنه، چقدر زیبا که خداوند درب توبه رو مسدود نساخته و بازگشت تو را از گناهان نیکو شمرده است. وای چقدر عاشق این قسمتم، اگر توبه کنی از گناه، برگردی سمت خودش، خیلی دوستت میداره، خیلی برات ارزش قائله، خدایا شکرت، خدایا عاشقتم. چقدر زیبا این آگاهی ها قلب آدم رو احساس گناه پاک میکنه، خدا ما رو با همین چیزی که هستیم پذیرفته، خدا اجازه میده که ما تجربه کنیم، اگر قرار بود بخاطر گناهانمون خدا ما رو به محاکمه بکشه که مجازاتمون مرگ بود، همون روز اول با کوچکترین خطا باید از بین میرفتیم، اما چقدر زیباست این خدا، خدایی که صبوره، خداییکه اجازه میده ما تجربه کنیم، خطا کنیم، اجازه میده راه رو پیدا کنیم و به شهود برسیم.

نکته مهمی که یادم رفت ذکر کنم، حضرت علی در ابتدای این نامه از ربوبیت صحبت میکنه، بدان کسی که تمام گنج های آسمانها و زمین در دست اوست به تو اجازه درخواست داده است، به تو اجازه داده تا درخواست رحمت کنی تا ببخشاید. اعتقاد به رب یعنی اعتقاد به خداوند به عنوان تنها قدرت مطلق در جهان. بدان خداوندی که اینقدر قدرتمنده و تمام ثروت در اختیار اونه به تو اجازه درخواست کردن داده، دست تو در دست همچین خدایی قرار داره. اگر درخواست کنی به تو داده میشه، اگر درخواستی نباشه، پاسخی هم در کار نیست. چقدر زیبا بود این تیکه از صحبتهای استاد و حضرت علی که یادت باشه باید ازش درخواست کنی، چقدر؟ بیشتر و بیشتر درخواست کنی. هرچقدر میخوای ازش بخواه. قناعت در برابر خدا یعنی ما خدا رو باور نداریم. یعنی با دیدگاه انسانی به خدا نگاه میکنیم. انسانیکه از خدا بیشتر نعمت میخواد، اون فرد قدرت خدا رو باور کرده و من باید یاد بگیرم که در برابر خدا جاه طلب باشم و بیشتر و بیشتر از اون بخوام، چون اگر بیشتر بخوای بیشتر میبخشه، اگر کمتر بخوای کمتر میبخشه، چیزهایی رو از خدا بخوام که کسی دیگه ای نمیتونه به من بده مثل سلامتی، عمر بیشتر و گشایش در روزی. یادم باشه اگر از خدا درخواست میکنم با احساس بد، با احساس یاس، یعنی من که میدونم خدا نمیده، دارم یه چیزی زبونی میگم، اگر باور داشته باشم میده، آیا باز هم ناراحتم؟ باز هم احساس یاس و ناامیدی دارم؟ بزرگترین گناه احساس ناامیدیه. متاسفانه ما وعده غیر خدا رو بیشتر باور میکنیم تا وعده خداوند رو. وقتی به ما وعده کار میدن، خوشحال میام خونه، اما وقتی از خدا میخوایم، احساسمون بده، چون باورش نداریم.

باید یادم باشه که بخشش خداوند به اندازه نیت و باور منه، به اندازه ای که او رو رزاق و وهاب میدونم، به اندازه ای که مسبب الاسباب میدونمش، به اندازه ای که بهش ایمان و باور دارم بهم میبخشه، نه بیشتر و نه کمتر.

چقدر حضرت علی قانون رو خوب درک کرده و خدا رو شکر میکنم که این آگاهی ها رو دارم از زبان استادم میشنوم. باید مراقب باشم که اگر درخواست میکنم از خداوند ولی جواب نمیگیرم، باید به خودم بگم من چه مشکلی دارم، من باید چه کار کنم، چه باوری در خودم ایجاد کنم، چه تغییری در خودم ایجاد کنم که به فلان خواسته ام برسم، چون خداوند عالیه، خداوند عادله، خداوند سریع الجوابه و خداوند کارش رو عالی انجام میده، خدا از قبل سمت خودش رو درست کرده، سمت منه که مشکل داره، زبان برنامه نویسی مشکل نداره، کد منه که خطا داره، باید یادم باشه اگر جواب نمیگیرم، به خاطر اینه که دلایلی داره، نباید ناامید بشم، نباید اعتمادبنفسم رو به نتیجه گره بزنم، اگر جواب نگرفتم برای اینه که خداوند میخواد کاملتر از اون چیزی که خواستم رو به من عطا کنه، چون میخواد شناخت من از خواسته ام بیشتر بشه، چون میخواد ظرفم آماده دریافت بشه.

چقدر نکته زیبایی از حضرت علی یاد گرفتم که باعث میشه غصه مال دنیا رو نخورم، به مال دنیا نچسبم، نه اینکه نخوامش، بلکه بدونم که من متعلق به این دنیا نیستم و یه روزی باید مال دنیا رو بذارم و برم، برگردم خونه ام. مثل اینکه یه زمان کوتاهی رو امدم مهمونی، از این مهمونی خوب استفاده کنم، چیزی رو از خدا بخوام که جمال و زیباییم رو بیشتر میکنه. مثل اینکه پنج دقیقه از سانس استخرم مونده، خب نهایت استفاده رو ازش میبرم، چون میدونم بعد از این پنج دقیقه باید برم و هیچکسی تا ابد زنده نمونده. این هم برای اینه که من یه نقشی رو توی این دنیا پذیرفتم، نکنه یادم بره که این یه نقشه، یه بازیه. باید لذت ببرم، فکر نکنم تا ابد این نعمت رو دارم که اونوقت بجای اینکه این خونه، این ماشین، این نعمتها اسباب لذت و آرامشم بشه، باعث رنج و سختیم میشه، که نکنه پولم کم بشه، نکنه مشکلی براش پیش بیاد، نکنه خط روی ماشینم بیوفته.

استاد جان چقدر فوق العاده بود این صحبت ها، چقدر تحسینتون میکنم، چقدر حرفهاتون به دلم میشینه. حرفی که از دل برآید لاجرم بر دل نشیند.

دوستان گلم تحسینتون میکنم به خاطر اینکه کامنتم رو خوندید، به خاطر اینکه از کامنتهاتون یاد میگیرم.

امیدوارم همه شما دوستان عزیزم در پناه خدای بزرگ همیشه شاد، سلامت، ثروتمند و سعادتمند در دنیا و آخرت باشید.