باورهای توحیدی و ثروت ساز علی(ع) در نامه 31 - صفحه 9

اگر تا حالا شنیده بودم، فقط این بود که امامان ما نان شب برای خوردن اگر میداشت ولی اگر مسکین می آمد آن غذا را به مسکین میداد.انگار تلقی میکنند که پیامبر و امامان ما همه عمر شان را در فقر و کمبود نعمت خدا مواجه بوده اند.

اگر بگوییم خدا به نزدیک است ما خود مان میتوانیم با خدا راحت حرف بزنیم ولی فقط گفتند که چهارده معصوم آبرو بیشتری نزد خدا داره درسته من هم قبول دارم که آنها آبروی بیشتر دارند من پرسیده ام چرا مثال زدند که بلی اگر تو کاری بدی کرده باشی رو نداری که با پدرت مسقیم حرف بزنی اول مادرت یا کسی دیگه یی را واسطه قرار میدی من هم تقریبا باور کرده بودم ولی حالا. من دیگر خداوند مثل یک بنده اش با حالت احساساتی نمیبینم.

اگر اندک ترین جزئیات دینی اعمال نمیکردیم آنقدر به گوش خوانده شده بود ما احساس گناه میکردیم غافل ازاینکه ما اصل های دین را رها کردیم دنبال فرعیات میگردیم. اول باور ما درباره خدا خصوصیات خدا و عظمت خدا را بسازیم این مهمه بعد روی فرعیات. چون فرعیات را تقریبا همه میبینن دلیلش دیدن اعمال آنهاست.

از خدا سپاسگزارم که نعمت های فراوانی را به ما عطا کرده. تا حالا که ثروتمند نشدم . ولی از خدا هزار ممنونم که مرا در مدار تغییر قرار داده و به خواستم در های نعمتش را چه از نوع ثروت و مالی ، سلامتی و شادی نشان داده است.