هر روز بهتر از دیروز - صفحه 43 (به ترتیب امتیاز)

سلام به استاد عزیزم و خانم شایسته عزیز و دوستان عزیزم.

من این چند روزی یک سری اتفاقات افتاد برام یعنی یک سری الهامات ، عمل ها ، نتیجه ها ، حرکت نکردن ها دنبال یک فرصت بودم که تو یک فایلی اینا رو بگم.

اون لامپ بالا سرم موقعی روشن شد که گفتین اگه کامنتی دیدین لذت بردین تشکر کنید ازش.

خدارا شاکرم که منو هدایت کرد به بهترین مسیر

من میخوام از شما و خانم شایسته عزیز و مدیر فنی عزیز تشکر کنم.

از شما تشکر میکنم که تجارب زندگی خودتون ، قوانینی که بهش رسیدین ، گفتن بهترین مسیرها از بین بهترین مسیر های زندگی دارین با ما به اشتراک میزارید.

استاد واقعا نمیدونی با من چیکار داری میکنی.

فایل های شما چیکار داره با من میکنه ، نه تنها من بلکه دوستان هم فرکانسیم.

میخوام از تغییر هایی که با دیدن فایل ها تون با عمل کردن بهشون و مخصوصا سفر به دور امریکا رو بگم بهتون ، همین چند ماهی فقط نه از اول آشانیی من با شما و سایت دوست داشتنی عباس منش

الگو اول و آخر زندگی من شدین

حتی از دراز کشیدنتون در چمن من الگو گرفتم و کامنت های فوق العاده بچه ها که بهم نشون دادن چیز هایی رو که من ندیدم

بهم نشون دادن که همین دراز کشیدن روی چمن و لذت بردن عزت نفس میخواد ، کنترل ذهن میخواد در برابر حرف های شیطان ذهن

واقعا چه ترکیب قشنگیه

انگار چندتا فیلتر هیولا به قول خودتون خدا گذاشته که از کوچک ترین جزیات مثبت هر فایلی من به سادگی نگزرم

اگه با متن استاد متوجه نشدم با فایل تصویری.اگه با فایل تصویری متوجه نشدم با متن بچه ها.اگه باز هم متوجه نشدم خدا خودش دست به کار میشه یک نشونه ایی میده که متوجه بشم.

استاد من همین امروز رفتم پارک جنگلی شهرمون و پیاده روی کردم تو هوای نم بارون جاتون خالی واقعا جاتون خالی که اگه بودین شما و خانوم شایسته عزیز ذهن منو بمباران میکردین با نکات مثبتی که از این مسیر در میاوردین.

پیاده رفتم ذهنم کلی حرف زدم منو هی مشغول میکرد و من هی به خودم میومدم به زیبایی ها توجه میکردم

یک فضای باز پیدا کردم چمن داشت پشت و چپ و راستم جنگل رو بروم خونه های قشنگ طبقاتی

قشنگ مثل سفر به دور امریکا

اونجا که میگفتین چقدر قشنگه ترکیب طبیعت و شهر قسمت ۵۸ یا ۵۷ بود فک کنم

اون فایل های سفر به دور امریکا در من خواسته ایجاد کرده بود

اون دراز کشیدن شما منو یاد دراز کشیدن روی چمن مصنوعی فوتبال انداخت که چشمم فقط آسمون صاف آبی رو میدید جوری که اگه گذر پرنده ها از بالا سرم نبود با این آبی بیکرانیش جادو میشدم.

خدا هدایتم کرد به اون شرایط چمن مهیا بود

اونجا بدون توجه به حرف های ذهنم که سخت در تلاش بود

روی چمن های پر شبنم نشستم

آخ اولش چه احساس خنکی و خیسی داشت ولی حال داد خیلی حال داد

دراز کشیدن

چیزی که چشمم میدید ابر های خاکستری و سفید بود

و باز هم پرنده های عزیز که به من یاد آوری کنن که جادوی این زیبایی نشم

پرستو های دور میزدن آزاد و بی غم ، مست و خوشحال و همشون نزدیک به زمین بودن

فقط یک پرستو رو دیدم اوووون بالای بالا بود

فک کنم پرستو بود که جدا از همه داشت پرواز میکرد

فک کنم اون استاد بود

فک کنم اون من بودم

اون بچه های سایت بود

اون خانم شایسته بود

که جدا از بدنه جامعه داشت پرواز میکرد لذت میبرد

حالا بماند ذهن خیلی داشت تلاش میکرد که بگه الان یکی میاد خفتت میکنه یکی میاد اذیت میکنه و …

ولی یا توجه نمیکردم یا سعی میکردم دلیل بیارم از تجربه گذشتم

خدارشکر خیلی بهتر شدم

خدارو هزاران بار شکر میکنم برای این مسیر زیبا

امروز خیلی زیبایی دیدم

لبخند مردم ، ورزش کردنشون ، زیباییشون ، بچه ها ، بچه ها ، که یه جا میدیدن آب جمع شده جفت پا میرفتن توش

، صدای پرنده ها ، بوی هیزم ، بوی گل و بلبل هم زیاد میومد ماشالله خخخخخ.

استاد ازت ممنونم که چشم و دل و گوشمو باز کردی و هر بار داره تمیز تر و آماده تر برای آگاهی های بهتر میشه.

شاید خیلی جست و گریخته گفتم ولی اینم حال داد نوشتن همین کامنت هم بهم حال داد

دوست دارم استاد جان ،دوست دارم مریم جان ،دوست دارم مدیر فنی عزیز ( متاسفانه فامیلیتون یاد نمیاد ) دوستون دارم ای دوستان هم فرکانسی من.