کلیپ انگیزشی شماره ۳ | استاد عباس منش - صفحه 111

بسم الله الرحمن الرحیم

سوره طه

قَالُواْ یَٰمُوسَىٰٓ إِمَّآ أَن تُلۡقِیَ وَإِمَّآ أَن نَّکُونَ أَوَّلَ مَنۡ أَلۡقَىٰ(۶۵)

گفتند: «اى موسى! آیا تو اول مى‌افکنى، یا ما کسانى باشیم که اول بیفکنیم‌؟!»

قَالَ بَلۡ أَلۡقُواْۖ فَإِذَا حِبَالُهُمۡ وَعِصِیُّهُمۡ یُخَیَّلُ إِلَیۡهِ مِن سِحۡرِهِمۡ أَنَّهَا تَسۡعَىٰ(۶۶)

گفت: «شما اول بیفکنید!» در این هنگام طنابها و عصاهاى آنان بر اثر سحرشان چنان به نظر مى‌رسید که حرکت مى‌کند!

فَأَوۡجَسَ فِی نَفۡسِهِۦ خِیفَهࣰ مُّوسَىٰ(۶٧)

موسى ترس خفیفى در دل احساس کرد!

قُلۡنَا لَا تَخَفۡ إِنَّکَ أَنتَ ٱلۡأَعۡلَىٰ(۶٨)

گفتیم: نترس! تو مسلّماً برترى!

———————————————————-

به نام خداوند جان.

الهی به امید تو

سلام به استاد عباس منس عزیزم و استاد شایسته مهربانم و تمام خانواده توحیدی من که عاشقانه دوستتون دارم

این فایل نشونه امروز منه به تاریخ 1403.06.27

همیشه تو زندگیم وقتی هدفی رو برای خودم در نظر می‌گرفتم یهو متوجه می‌شدم که کلی زمان گذشته و من هیچ کاری براش نمی‌کردم. مثلاً پیش میرفتم و اصلا اون هدف فراموش میشد و یهو مثلاً سه ماه گذشته بود و به یه تضادی بر میخوردم و اون وقت متوجه می‌شدم که ای بابا من هیچ کاری براش نکردم. همیشه این حسرت تو دلم بود که الان اگه اقدام کرده بودم تو اون سه ماه مطمئنا خیلی جلو بودم و چه بسا که اصلا به هدفم رسیده بودم.

خلاصه که هیچ کاری براش نمی‌کردم.

همه ما بارها برامون اتفاق افتاده یهو به یه دفتری بر میخوریم و یا به یه فایلی تو کوشیمون که مثلاً عید فلان سال نوشیتیم و تعهد دادیم که باید به این هدف برسیم اما همیشه عقب می افتادیم و هیچ کاری براش نمی‌کردیم و حسرت میخوردیم.

برای منم مثل همه همیشه همینجوری بود. شاید خیلیم از دیگران عقب تر بودم.

امروز که داشتم این فایل و نگاه میکردم دیدم چقدر بدون هدف زندگی کردم. چقدر روزاییو گذروندم که فقط تموم بشه. چقدر مشکلات تو زندگیم داشتم که اصلا به یاد خدای بی نهایت مهربونم هم نبودم.

اما حالا اینجام. با یه اسلحه به اسم توحید. اینبار دیگه دفعه های قبل نیست. اینبار دیگه اومد بترکونم.

اینبار یا به هدفم میرمسم یا میمیرم. بله اینبار با گندمون اومدم. با بزرگم اومدم. با خدا اومدم. نشستم رو شونه هاشو دارم جلو میرم. اینبار دیگه رد خور ندارد.

دیدی وقتی بچه ها با یکی که بزرگ تره از خودشونه دعوا میکنن و کتک می‌خورم میگن الان میرم به بابام میگم یا به داداش بزرگم یا فلان دوستم که بزرگ تره میگم بیاد بزنه تورو ؟

منم الان رفتم بزرگمو آوردم. خدای خودمو آوردم. اینبار دیگه از این خبرا نیست

این تو بمیری از اون تو بمیریا نیست. اینبار دیگه اومدم کارو یه سره کنم. خدارو آوردم . حالا ببینم کدوم شیطونی می‌تونه جلوی خدا وایسته؟ یعنی کار تمومه.

چند روز پیش داشتم جلسه 6 قدم اول دوره بزرگ دوازده قدم رو می‌دیدم. که استاد درباره هدف گذاری دارن حسابی توضیح میدن. چقدر این قدم جذابه. خودش یه دورست.

تو این قدم استاد میگن که همیشه ما اهدافی رو برای خودمون در نظر میگیریم که مثلاً پنج سال زمان می‌بره تا بهشون برسیم و یا مثلاً تا به حال یه دوچرخه نداشتیم و حالا هدفمون اینه تا آخر سال یه ماشین چند میلیاردی داشته باشیم. خوب این مشخصه که شدنی نیست.

حالا باید چیکار کنیم :

باید بیایم اول از کوچیکا شروع کنیم. مثلاً یه هدف یک ماهه رو پیدا کنیم به بیایم تقسیمش کنیم به چهارتا هدف یک هفته ای و سعی کنیم به اون اهداف کوچیک برسیم. همین باعث میشه هم عزت نفسمون بره بالا و هم باورمون بشه که بله شدنیه. حالا بریم سراغ اهداف بزرگ تر .

راستش من این کلیپ رو خیلی وقت پیش دیده بودم و دیگه ندیده بودم.

چقدر انگیزه عالی میده. دانلودش کردم تا هر روز این کلیپ زیبارو ببینم.

استاد اول کلیپ میگم آیا این همون زندگی که میخواستی؟؟؟

این سوال رو من هر روز در تمام دوران زندگیم از خودم پرسیدم و هر بار جواب نه بود. هر روز نه بود خیلی وقتا سعی میکردم کاری برای درست شدنش انجام بدم و خیلی وقتام بی خیال از کنار این سوال می‌گذشتم.

اما الان اگه بخوام صادقانه جواب بدم نه. نبود. از هیچ نظر نبود. چون من خدارو گم کرده بودم. چون من داشتم روی قدرت مردم حساب میکردم. چون من پیش هر کسی سرم رو خم کرده بودم جز خدا.

اما حالا سرم رو فقط جلوی خدا خم کردم و زندگیم رو سپردم به خدا . همین چند روز گذشته دارم میبینم که چه تغییراتی داره رخ میده. چقدر دل آدمها نرم شده برای من.

خدایا شکرت. تو تنها قدرت روی زمینی و ولی و سرپرست منی و من بنده توام. من زندگیم رو میکنم توام خداییت رو بکن. من ضعیفم و تو قویترینی‌. دمت گرم.

هدف امسال من رسیدن به آزادی مالی هست.

اسم امسال رو گذاشتم سال رسیدن به آزادی مالی و میدونم حالا که قدرت خداوند رو پشت خودم دارم به سادگی تمام اون اهداف تیک میخوره و من با قدرت میرم جلو.

من حرکت میکنم و حمایت خداوند رو دارم. من روی شونه خدا نشستم و حالا دارم پر قدرت پیش میرم. خدایا شکرت.

امروز همون روزیه که من قدرت رو دادم دست خداوند و منتظر هدایت های خداوندم تا در این مسیر من رو هدایت کنه تا چه کاری رو انجام بدم .

بچه ها نمی‌دونید از دیروز چه معجزاتی رو تجربه کردم . دله آدمها نرم شده. همه انگار همه کاراشونو ول کردن و اومدن که به من خدمت کنن. همه ابراز علاقه میکنن به من . اما من می‌دونم تنها دلیلش اینه که من هم مثل ابراهیم با باور قلبی گفتم خدا تسلیم توام. هرچی تو بگی.

هر چی بگی من فقط میگم چشم. بگو بمیر میمیرم، بگو فلان کارو کن میکنم، تو هر چی بگی من میگم چشم خدا. بگی پاشو همین الان بورو فلان کارو بکن نمیگم چرا. میگم چشم.

به قول اون کلیپه: تو منو امتحان کن

خدای مهربونم شکرت که دارمت. شکرت که دوباره پیدات کردم. شکرت که قبولم کردی و بهم اجازه دادی دوباره شروع منم. دوباره عبادتت کنم، دوباره حال خوب صحبت کردن با تو رو تجربه کنم، دوباره صلات کنم، خدایا من به خودم ظلم کردم و حالا میخوام فقط به خودم خوبی کنم.

خدایا من به هر خیری که از سمت تو به من برسه بی نهایت فقیرم. تو هدایتم کن.

مرسی از همه دوستانم که همیشه خوندن کامنت هاتون بهم انگیزه بی نهایت میده.

دیشب داشتم کامنت های سعیده جان شهریاری رو میخوندم. کلی اشک ریختم با کامنت هاش. کلی با خدا صحبت کردم . این کامنت های شما غوغایی می‌کنه درون من.

استاد ازت واقعا سپاسگزارم که این فضای توحیدی رو برای ما ایجاد کردی تا توش بتونیم مثل غار حرای حضرت محمد با خودمون خلوت کنیم و ورودی های رو به خودمون بدیم که هیچ جایی پیدا نمیشه.

دمتون گرم و در پناه الله یکتا شاد و سلامت و ثروتمند در هر دو جهان باشید.

دوستون دارم

—————————————————————-

سوره احزاب

قُل لَّن یَنفَعَکُمُ ٱلۡفِرَارُ إِن فَرَرۡتُم مِّنَ ٱلۡمَوۡتِ أَوِ ٱلۡقَتۡلِ وَإِذࣰا لَّا تُمَتَّعُونَ إِلَّا قَلِیلࣰا(١۶)

بگو: «اگر از مرگ یا کشته‌شدن فرار کنید، سودى به حال شما نخواهد داشت؛ و در آن هنگام جز بهرۀ کمى از زندگانى نخواهید گرفت!»

قُلۡ مَن ذَا ٱلَّذِی یَعۡصِمُکُم مِّنَ ٱللَّهِ إِنۡ أَرَادَ بِکُمۡ سُوٓءًا أَوۡ أَرَادَ بِکُمۡ رَحۡمَهࣰۚ وَلَا یَجِدُونَ لَهُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ وَلِیࣰّا وَلَا نَصِیرࣰا(١٧)

بگو: «چه کسى مى‌تواند شما را در برابر ارادۀ خدا حفظ کند اگر او بدى یا رحمتى را براى شما اراده کند؟!» و آنها جز خدا هیچ سرپرست و یاورى براى خود نخواهند یافت.

خدایا هزاران بار شکرت.