کلیپ انگیزشی شماره ۳ | استاد عباس منش - صفحه 68

به نام خداوند بخشنده مهربان

امروز هشتمین روز سفر منه میخوام یه یاد اوری به خودم بکنم از کجا به کجا رسیدی ومیخوای به کجا برسم من مدتها پیش تقریبا ۲ سال قبل هر شرکتی کار میکردم مدتی زیادی نمیموندم به هر دلیلی میادم بیرون تا اینکه از خدا خواستم هدایتم کنه یه اموزشگاه زنگ زد بهم گفت برا تدریس که فلان درسو شما تدریس کنید منم بی نهایت خوشحال شدم از اینکه اخر تو شهر خودم کار گرفتم شرایط حقوقی خوبی هم داشت من پایان کلاسم از رویاهام به دانش اموزام میگفتم یه جورایی حس انگیزه که هر چیو میخواین بدست میارین اون موقعه هنوز با استاد قانون تکاملو این چیزا اشنا نبودم منو خواهرم کلی رویا پردازی میکردیم برا ایندمون حرف میزدیم ذوق میکریم ولی حرکت نه فقط حرف بودیم ما تصمیم گرفتیم تولید کننده بشیم گفتیم با چند تا چرخ خیاطی مادرم چند تا دیگه ام میگیریم وسایلهاشو شروع میکنیم هنوز هیچ کار نکرده گفتیم ثبت برند کنیم وای یاد اون روزهام میافتم رفتم شرکت که ثبت برند کنم که خواست خدا بود کرونا امد من رو کاری که تو اموزشگاه داشتم حساب کرده بودم کفته بودن یه سریع وسایلهارو با حقوقم میخرم کرونا کار اموزشکاه رو هم جمع کرد من موندم با دنیایی ارزو باز هم بیکار شدن ولی این دفعه مثل دفعات قبل ناراحت نشدم گفتم حتما یه خیری توش هست تو عید ۹۹ من با استاد اشنا شدم کرونا هم گرفته بودم شبانه روز هدفون تو گوشم حرفهای استاد گوش دادن انگار تازه خودمو شناخته بودم حرفا قشنگ زدن من شروع شده بود باز هم انگار حرف بودم حرف داستان تولیدیو جدی گرفته بودم چون مامانم مدارک خیاطی داشت رفتم این دفعه از طریق اصناف اقدام کردن من فکرم بزرگ بود گفتم میخوام تولید کننده لباس مجلسی بشم یه حس قوی امد که برو کلاس خیاطی منی که همیشه میگفتم از خیاطی متنفرم رفتم شاگردی که یاد بگیرم صاحب اونجا دید من خوب کار میکنم فهمیده بود من میخوام تولیدی بزنم بهم گفت بیا تولیدی بزنیم تریکو دوزی یه حسی بهم میگفت نه زوده هنوز بعدشم با رویایی من مطابقت نداشت منی که میخواستم خاص کار کنم خودم پارچه طراحی کنم خودم طرح بدم برا لباسام تولیدی تریکو دوزی برام کوچیک بود بعدها فهمیدم اگه میرفتم تو این کار چه ضررها میکردم تو همون پاساژ تصمیم گرفتم مغازه اجاره کنم یه سریع جنس بیارم که خواستم لباسی تولید میکنم جایی داشته باشم برا فروش دو تا مغازه دیده بودیم شک داشتیم برا گرفتنش کدومو بگیرم قیمتش اون موقعه برا منی که تا حالا اجاره نمیدام زیاد بود ولی توکل کردم بماند که اون مغازه رو هم ظرف یه ماه تحویل دادم این دفعه خدا خودش برا من مغازه عالیتر ردیف کرد دقیقا استاد میگه برو تو دل کار خدا هدایتت میکنه من با دل جون درک کردم من میفهم این حرفو من دختر شهرستانی که تا حالا تنهایی نرفته بودم تهران تصمیم گرفتم برم برا خرید بارم تهران هیچ جارو نمیشناختم اصلا خیابونهارو بلد نبودم حتی تنهایی جایی نرفته بودم تو عمرم به خواهرم گفتم مغازه رو اجاره کنیم بریم گفت چرا گفتم به جهان دستور میدی ما اماده ایم یادمه هیچی کمکمون نکرد حتی همسرم حتی پدرم همینطور سردرگم بودم یه حسی بهم گفت برو تو این مغازه خانومه ازم پرسید امدی مغازه کناری مارو گرفتی بهم گفت جنس نیاوردی من داری میرم تهران خرید دوست داری همراهم بیا یعنی من با شنیدن این حرف تو اسمونا بودم گفتم خدایا تو اینطوری بقیه رو دستی از دستهای خودت میکنی یه روزیو مشخص کردیم منو خواهرم تو راه انگار رو ابرا بودیم من تا رسیدن مقصد فقط حرفا استادگوش میدادم کلی انگیزه میگرفتم رسیدم مرکز خرید نشستیم رو صندلی ۷ صبح ما اونجا بودیم شد ۸ شد ۹ رفتیم پرسیدیم گفتن بازار تعطیله به دلیل عزادراری امام حسین کل کشور خبر داشتن که چنین روزی تعطیله گفتم بریم حداقل قدم بزنیم همه ناراحت چند نفری که اونجا بودن من انگار به شارژ زده بودن میخندیدم پش خودم میگفتم خدا بی دلیل منو تا اینجا نکشونده حتما دلیلی داره این شعر استادم مدام تکرار میکردم

تو پای به راه در نه و هیچ مپرس

😍⚡💪خود راه بگویدت که چون باید رفت

خدا بازار بسته رو اون روز برای من باز کرد تمام مغازه دارها یکی یکی مغازشون رو باز کردن من ایمان داشتم به خدای خودم من اون روز vip خرید کردم هیچ کس نبود هیچکی باور نمیکنه 😍 خدا هم جواب ایمان منو داد من با ۹ میلیون سرمایه بوتیک زدم کسی که یه روزی تو مغازه اش صندلی نداشت کسی که جنسهای مغازه اش کم بود مشتری می امد میگفت دارین جمع میکنید من ایمان داشتم صبوری کردم کسی که مدتها پول ویترین خریدن نداشت حتی خریدن لامپ چیز بزرگی میدونستم از هیچ کس کمک نخواستم جز خدا واقعا تو این مدت پشتم بود حمایتم کرد هر چی خواستم بهم داد هر وقت انرژیم کم میشه بی ایمان میشه عکس روز اول بوتیکمو نگاه میکنم میگم یاد نمیره از کجا به کجا رسیدم من ظرف ۱۶ ماه سرمایه امو از ۹ میلیون به ۵۰ میلیون رسوندم همیشه عکس بوتیکهای لاچری خوشگل نگاه میکردم خدارو هزار مرتبه شکر من سومین مغازه ای که عوض کردم یعنی این مغازه ای که توش هستم هم پر معجزه بود یعنی خدا کاری کرده زیباترین بوتیک شده تو اون پاساژ برا بقیه قابل باور نبود میدونم خدا چقدر هوامو داره تمام کاره ها رو خودش ردیف کرد من بخوام از معجزاتم بگم تمومی نداره خدارو هزاران مرتبه شکر الان مدتهاست ایده قبل امده تو ذهنم که تولیدیمو راه بندازم البته نه مثل دفعه قبل ناشیانه این بار با تکامل از همون اتاق خیاطی مادرم شروع میکنم دیگه قانون یاد گرفتم

اینم قدم امروز من چقدر موقعه نوشتنش اشک ریختم یه وقتایی لازمه ادم مرور خاطرات بکنه

سپاسگزارم از شما استاد عزیزم سپاسگزار از مریم جان بی نهایت خوشحالم مسیر زندگیم عوض شد

انشالله دوباره فرصتی پیش بیاد باز هم از پیشرفتهام بگم

همه چیز امکان داره تا وقتی که قدم برداری حرکت کنی