کلیپ انگیزشی شماره ۳ | استاد عباس منش - صفحه 94

با نام او…

روز هشتم

چند وقت پیش بود که خوابی کوتاهی دیدم :

از پنجره هواپیما داشتم به پره موتور که روی بال هواپیما بود نگاه میکردم که یک لحظه دیدم پره از کار افتاد و همونطور که سرعت هواپیما کم می‌شد یک لحظه سقوط رو حس کردم و دیدم با سرعت زیاد داریم به سمت زمین میریم…

اون لحظه اولین چیزی که به ذهنم اومد

این بود که دختر دوساله ام چی میشه اگه من الان از بین برم و تنهاش بزارم تمام اون برنامه هایی که برای آینده اش و رسیدن به موفقیت هاش ریخته بودم

و … چی میشه؟!

بعد سریع توی ذهنم مرور شد که اون پدرش و خانواده اش و عزیزایی که دوسش دارند رو در کنارش داره و قطعا با تلاش و خواست خودش در حد لیاقت خودش و آگاهی هاش زندگیش رو میسازه و این زندگی اونه من نباید نگران باشم…

اصلا احساسش قابل وصف نیست…

همه این افکار توی صدم ثانیه به ذهنم خطور کرد

بعد به خودم اومدم با صدای بلند گفتم که :

پس من که زندگی نکردم…!!!

آنقدر که این حس عجیب بود که با همون حس از خواب بیدار شدم، گیج شده بودم ترسیده بودم ترس از این که چرا وقتم تموم شد بدون اینکه به تمام اون خواسته ها و رویاهایی که نوشته بودم و آرزوشون رو داشتم برسم.

چند روز از ترس اینکه اگر نتونم به خواسته هام برسم و این دنیا رو ترک کنم، ترس از اینکه نکنه همش اینا یک خیال بوده و اصلا خواسته هام قابل دست بافتنی نیستن و به اصطلاح عموم که نااگاه اند اینا فقط یک سری مباحث انگیزشی هستند و …

البته دلیل همه این‌افکار رو میدونم

نداشتن ایمان قوی و واضح نبودن اهداف به صورت دقیق و شفاف در حدی که به قول این فایل بتونم برای اهداف شب ها دیر بخوابم و صبح ها زود از خواب بیدار بشم …

نداشتن اشتیاق سوزان.

در نهایت بعد از چند شب که خواب و خوراک بابت این افکار ازم گرفته شد بود همسرم ازم پرسید که چی شده چرا انقدر ناامیدی و خوشحال نیستی( البته بنده خدا فکر می‌کرد هنوز با مسئله مرگ مادرم کنار نیومدم) زدم زیرگریه و ماجرا رو براش تعریف کردم

بعداز اینکه گوش داد گفت مگه تو تمام تلاشت رو کردی و نتیجه نگرفتی که این احساسات رو داری چقدر برای هدفت جنگیدی

چقدر تلاش کردی

تازه ما الان اول راهیم( 5 سال ازدواج کردیم و الان که این متن رو می نویسم در برهه 32 سالگی هستم) باید حسابی تلاش کنیم و اون زندگی که می خواهیم رو باهم بسازیم.

انگار خدا داشت‌باهام صحبت می‌کرد.

من آگاهی هایی که الان دارم اوایل ازدواجم نداشتم همسرم توی یکسری از مسایل دقیقا نقطه مقابلم بود اون اوایل اذیت میشدم

بعد بمرور به خودم اومدم دیدم بهترین آدمی که می تونست به عنوان همسر و همراهم توی این مسیر زندگی کنار باشه حمید عزیز هست، و بابت حضورش در زندگیم بسیار از خدای بزرگ سپاسگزارم

حمیدجان با روحیه منطقی و خصلت رک بودن در گفت و گو باعث میشه من به ضعف هام پی ببرم و از وقتی که به این مسیله پی بردم بدون ناراحتی بت آغوش باز انتقادهاش رو میپذیرم و تمرکز میکنم رو بهبود شخصیت و شرایط روحی خودم که قطعا توی زندگی مشترکمون تاثیرات بسیار عالیش نمایان میشه .

صحبتم طولانی شد

ولی باز هم از استاد عباسمنش عزیزم و مریم جان گل بسیار سپاسگزار و شاکرم که چنین فضا با این حجم آگاهی رو فراهم کردند تا به اشخاصی مثل من کمک کنن روز به روز در همه جوانب زندگی پیشرفت داشته باشیم.

یک اعتراف هم بکنم که به خاطر شرایط روحیم تصمیم گرفته بود یک پزشک خوب پیدا کنم و جلسات تراپی رو باهاش شروع کنم که بتونم حال خوبم رو دوباره بدست بیارم…‍️

که گوش خودم رو پیچوندم گفتم مهرنوش دوباره داری بیراهه میری کی بهتر از استاد می تونه کمکت کنه،

همه این مسایل باعث شد که هدایت بشم شروع کنم تمرکزی با فایل های دانلودی و این فصل روزشمار زندگی خودم رو از نو اونجور که دوست دارم بسازم…️️️

عاشقتون و بازم هم خدای بزرگ رو بسیار سپاسگزارم که هر لحظه در حال هدایت دختر کوچکش مهرنوش هست و همواره من رو محکم در آغوشش نگه میندازه️️️