چند نکته اساسی برای الگوبرداری

??سلام استاد نازنینم??

??سلام خانم فرهادی و خانم شایسته نازنینم??

??و سلام برشما دوستان نازنییم??

کمتر از یک ساعت مونده به لحظه تحویل سال 97٫٫٫

خوب یادمه پارسال این موقع، تو ی شهر و خونه و خونواده سردو سوتو و کور بودم. لحظه تحویل سال بود . اما من تو ی اتاق تاریک، روی گوشه روی زمین دراز کشیده بودم و هیچ حس و حالی نداشتم و لحظه تحویل سال برام معنا و مفهومی نداشت. با خودم فکر میکردم چرا من الان باید تواین خونه زندگی با این مدل زندگی و شرایط باشم، نمیشد الان تو شهری که دوست دارم تو خونه ای که دوست دارم تو ی محیط گرم و خوب باشم؟!!!

و الان یهووووووو چشامو واکردم دیدم عههه لحظه تحویل ساله و من دقیقا تو اون شهر و خونه و زندگی هستم که پارسال این موقع برام رویاااااااا بود.الان سر سفره هفت سینی نشستم وشرایطیو دارم میبنم که پارسال این موقع تو بیداری، چشامو بزرو بسته بودم تا فقط دور برمو نبینم!!!!!!! رویایی که سالهااااااااااا بود آرزشو داشتم.

بیشتر چشامو وامیکنم مبینم عههههههههه : الان دقیقا اون سلامتیو دارم که اصلااااااا هیچ وقت تو تصوراتم نمگنجید که من هم ی روزی مث بقیه ادمها سالم و سرحال بشم و فقط بتونم راحت رو جفت پاهام وایسم!!!!.

دقیقا دارم سال جدیدمو طوری تحویل میکردم که سالها تو رویااااااااااای من بود و همیشه با خودم میگفتم مگه میشه؟!!! سالها خودمو به آب و آتیش زدم، از همه جون و توان و انرژی و زمانم مایه گذاشتم برای رشدو پیشرفت. اما همیشه فقط درجا میزدم و هیچ اتفاق خاصی نیمفتاد. یا خیلی گذرا موقتی ی فرصت خوب پیش میومد اما ازبین میرفت. یعنی خیلی وقتا من نمیتونستم بخاطر باورهای اشتباهم ازشون خوب استفاده کنم.

بازم بیشتر چاشمو وامیکنم میبینم عهههههه : تواین ی سال تمام هزینه های من از خورد و خوراک بگیر تا بقیه چیزا، از جایی برام فراهم شده که اصلا فکرررشم نمیکردم.

اره بازم باید بیشتر چاشمو واکنم تا بببینم خدای مهربون چ فرصت عالیو برام فراهم کرد که تمام زمانم برای خودم باشم و رو خودم کار کنم. اما اینجا از خودم دلخور میشم. چون نتونستم خیلی خوب ازین زمان و شرایط فوق العاده که خیلیهااااااااااا آرزوشو دارن خوب استفاده کنم. دلیلش باز همون باورهای اشتباهیه ک تمام کنترل زندگی مارو بدست گرفتن وافکارمارو تعیین میکنن.برداشت مارو از اتفاقات تعیین میکنن و اون معنا و مفمومی که ما ب این اتفاقات و شرایط میدیم فقط و فقط وفقط بخاطر باورهامونه. و همین باورها باعث کنش و واکنشهای ما میشن.

با اینکه از اتفاقات و شرایط خوبم گفتم، اما تازه بعد یکسال دیشب 2تا باور اشتباهیو پیدا کردم که چطوری تمام سال 96 منو تحت کنترل خودش گرفته بود و زندگی و دنیارو بطور اشتباهی میدیدم.هرچند بهتر از گذشته اما بازم نازیبا. و چقدر واکنشهای نادرستیووووووو تو خیلی شرایط نشون دادم.دیشب تو دوره عزت نفس گذاشتم و راجع بهش توصیح دادم. خدا میدونه با کشف همون باورهای اشتباه و فهمیدنشون و درک کردنشون، الان به چه آرامشی رسیدمممممممممم. یعنی عاشق خدای مهربونم هستم که چقدر لحظه به لحظه اینجوری قشنگتر هدایتم کردو ب اینجا رسوند.

این 2تا پاراگراف اخر رو نوشتم نه برای اینکه تمرکز به نکات منفیه، نه اینکه ادم شکرگزاری نباشم، اینارو نوشتم که یادم بمونه ،که به خودم قول دادم از لحظه به لحظه روزها و ماهها و سالهای پیش روم خیلی بهترو قشنگتر از قبل برای کار کردن روی خودم استفاده کنم. ب خودم قول دادم ک ازین لحظه به بعد حواسمو بیشتر جمع کنم و این تابلوی سال جدید رو که دارم سفیدِ سفید تحویل میگیرم ، طوری نقاشی کنم که سال بعد به خیلی فراتر ازین شرایطی که دارم برسم.

سال جدید رو با ی حس و حال فوق العاده ای دارم تحویل میگیرم و قول میدم با نتایجی فوق العاده تر تحویل بدم.

اره الان لحظه تحویل سال. حال دلم خوبه. استاد ب قول خودتون : خیلی حسم لایته :)

دوست دارم استاد عزیزم