شکارچی نکات مثبت باشیم - صفحه 1

«وَمَا أَصَابَکُم مِّن مُّصِیبَهٍ فَبِمَا کَسَبَتْ أَیْدِیکُمْ وَیَعْفُوا عَن کَثِیرٍ» «وَمَا أَنتُم بِمُعْجِزِینَ فِی الْأَرْضِ وَمَا لَکُم مِّن دُونِ اللَّهِ مِن وَلِیٍّ وَلَا نَصِیرٍ»

ﻭ هیچ ﺁﺳﻴﺒﻲ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ نمیرسد مگر با دست خودتان، آنرا کسب کرده اﻳﺪ ، ﻭ ﺍﺯ ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ ﺩﺭﻣﻰﮔﺬﺭﺩ. ﻭ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﻋﺎﺟﺰﻛﻨﻨﺪﻩ ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ ﻭ ﺟﺰ ﺧﺪﺍ ﻫﻴﭻ ﺳﺮﭘﺮﺳﺖ ﻭ ﻳﺎﻭﺭﻱ ﺑﺮﺍﻱ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺴﺖ (30-31 شوریٰ)

سلام و درود به استاد عباس منش عزیز و همه دوستان عزیزم. خدا رو صد هزار مرتبه شکر بخاطر این سایت و این دوستان نازنینم و این مسیر توحیدی زیبا. در راستای این فایل زیبا وقتی به صورت هدایتی رفتم سراغ قرآن هدایت شدم به این آیات از سوره شورا. و برداشت خودم رو توی دفترم نوشتم. هر اتفاق و شرایطی چه مثبت و چه منفی محصول افکار و باورهای ماست، برآیند تمرکز، انرژی و زمان. خواسته مون چیه ، یا بهتره بگم واقعیت زندگی مون چیه، همون چیزی که روش تمرکز و انرژی میذاریم به مدت زمان بیشتر. خب چه بهتر که تمرکز روی زیبایی ها باشه. مردم تعجب میکنن چرا دائما اون چیزی رو که نمی‌خوان توی زندگی شون پدیدار میشه ولی قانونش رو نمیدونن که به هرچیزی انرژی بدی، قدرت میگیره. به همین سادگی. این انرژی از کجا میاد، تمرکز و فعالیت در راستای یه موضوع در گذر زمان. عین یه سد که آب رو پشت خودش جمع می‌کنه و حجمش رو افزایش میده و در یک زمان مشخص اون حجم از انرژی رو رها می‌کنه. خداوند قوانین رو به زیبایی طراحی کرده. اونقدر زیبا که از فرکانسهای منفی کوچیک و کوتاه مدت میگذره، برایند انرژی مثبت ده ها برابر قویتر از انرژی منفیه. یعنی اگه از صبح تمرکز کنیم روی یه موضوع منفی تا شب ، شب ممکنه یه اتفاقی بیافته، ولی به محض اینکه تمرکز کنی روی یه موضوع مثبت ، به فاصله کوتاهی موضوعات مثبت بعدی میاد.

امروز یکی از دوستان یه کار قضایی داشت که یه نامه رو از دادگاه بگیره ببره بانک ، و بنا به دلیلی به همراهی من نیاز داشت. گفتم اکی بریم. توی دادگاه فضای مثبتی نیست، خودتون هم میدونید، انرژیش مثبت نیست. منی که حوصله این جور محیط ها رو ندارم همش تلاش می‌کردم احساسمو مثبت نگه دارم. یه آقایی اومد نشست کنار دوستم و شروع کرد به سفره دلش رو باز کردن که این چه وضعشه ، فلان بوده و چنان شده و چنین بوده و چنان شده. منو میبینی انگار برق به صندلیم وصل کردن از جام پریدم و شروع کردم به قدم زدن. یه باغچه داشت وسط ساختمان دادگاه درش باز بود، رفتم داخل باغچه شروع کردم گلها و درخت‌ها رو نگاه کردن، صدای پرنده ها میومد و چندتا نفس عمیق کشیدم و … آخخخییییییششششش چه حس خوبیه… و چند بار با خودم تکرار کردم «ایاک نعبد و ایاک نستعین» بعد از چند دقیقه برگشتم داخل، برای کپی گرفتن رفتم یه اتاقک گوشه راهرو. هم کپی می‌گرفت و هم یه بوفه مانند بود که کیک و آب میوه و آب معدنی داشت. توی دادگاه اجازه نمیدن کسی گوشی ببره، من یه کپی از کارت ملی رو میخواستم که عکسش توی گوشی بود، گوشیمو بهم دادن بدون مقاومت ببرم داخل، رفتم داخل دادم پرینت گرفتن برام. براحتی، برخوردها مودبانه و محترمانه. بعدش به مسئول همون بوفه گفتم قهوه اسپرسو هم دارین. گفت نه نداریم ولی برات میارم. صبر کن. رفت توی یکی از اتاقهای دادگاه، فکرشو بکنید این محیط چقدر انرژیش منفیه،(با نهایت احترام و دوستی نسبت به همه عزیزانی که ممکنه توی این محیط شاغل باشن) ولی اون بنده خدا رفت و با یه فنجون قهوه برگشت. (و نه فقط یه فنجون قهوه، بلکه با لبخند و کلی محبت و انرژی مثبت) و چقدر من ازش سپاسگزاری کردم و هر چقدر اصرار کردم اجازه بدین قهوه رو حساب کنم گفت نه ، من اینو همینطوری دوستانه برات آوردم. حالا آدمهایی که اونجا بودن فقط داشتن نق میزدن، فقط بدگویی و … و البته یه کمی آزمون زمان گرفت و وقتی برگشتیم خدا رو شکر کردم که من حال و احساس خوبم رو کماکان داشتم. من تا همین چند وقت پیش توی اینجور محیط ها به مسئله می‌خوردم. بنده خدایی رو‌ میشناسم که رفته توی دادگاه یه کار اداری ساده رو انجام بده، بخاطر فرکانس منفی خودش بحثش شده میخواستن بفرستنش بازداشت ، با تعهد و عذرخواهی ولش کردن.

هیچ سرپرست و یاری رسانی به جز خدا برامون وجود نداره. اگه خدا رو به سرپرستی و یاری رسانی خودمون قبول نداشته باشیم هر کسی برامون صاحب قدرت میشه و ما رو به سختی میندازه.

خدا رو شکر میکنم که از قِبل آموزشهای استاد عباس منش توی این مسیر زیبا قرار گرفتم. یاد گرفتم توی شرایطی که کنترل ذهن سخت میشه بگم «ایاک نعبد، و ایاک نستعین» چون هیچ یاری رسان و هدایتگر و حمایتگر و نجات دهنده ای جز خداوند وجود نداره.

در پناه جان جانان رب العالمین همواره شادکام و ثروتمند و سلامت و موفق باشید در بهترین زمان و مکان و شرایط در کنار توحیدی ترین انسانها.

«رازی که بَرِ غیر نگفتیم و نگوییم ؛ با دوست بگوییم که او محرم راز است»

«شرحِ شِکَنِ زلفِ خَم اندر خَم جانان ؛ کوته نتوان کرد که این قصه دراز است»

«بردوخته‌ام دیده چو باز از همه عالم ؛ تا دیدهٔ من بر رُخِ زیبایِ تو باز است»

سلام و درود به شما آقا مجتبی گل. الهی صد هزار مرتبه شکر. ازت خیلی ممنون و سپاسگزارم بخاطر لطف و محبتی که بهم دارید، جهان همیشه بهم پاداش ها رو میده. به همون میده. دوستای خوبی چون شما که اینجا دارم رو جهان بهم هدیه داده، در حالیکه خیلی‌ها اون بیرون خوابشو هم نمیبینن اینقدر دوستان خوبی بتونن پیدا کنن. از شما خیلی ممنون و سپاسگزارم بخاطر کامنت ارزشمند تون ، در پناه جان جانان رب العالمین همواره شادکام و ثروتمند و سلامت و موفق باشید.

«سال‌ها دفترِ ما در گرو صَهبا بود ؛ رونقِ میکده از درس و دعایِ ما بود»

«نیکیِ پیرِ مغان بین که چو ما بدمستان ؛ هر چه کردیم به چشمِ کَرَمَش زیبا بود»

«دفترِ دانش ما جمله بشویید به مِی ؛ که فلک دیدم و در قصدِ دلِ دانا بود»

«از بتان آن طلب ار حسن شناسی ای دل ؛ کاین کسی گفت که در علمِ نظر بینا بود»

«دل چو پرگار به هر سو دَوَرانی می‌کرد ؛ و اندر آن دایره سرگشتهٔ پابرجا بود»

«مُطرب از دَردِ محبت عملی می‌پرداخت ؛ که حکیمانِ جهان را مژه خون پالا بود»

«می‌شکفتم ز طرب زان که چو گُل بر لبِ جوی ؛ بر سرم سایهٔ آن سروِ سَهی بالا بود»

«پیرِ گلرنگِ من اندر حقِ اَزْرَق پوشان ؛ رخصتِ خُبث نداد ار نه حکایت‌ها بود»

«قلبِ اندودهٔ حافظ بَرِ او خرج نشد ؛ کاین مُعامِل به همه عیبِ نهان بینا بود»

سلام و درود فراوان به خواهر نازنینم ، به خواهر شجاعم سعیده جان. الهی که حال دلت عالی عالی عالی باشه. بسیار بسیار تحسینت میکنم. آفرین به تو و این شجاعتت. یه حسی بهم گفت این غزل رو برات بفرستم. یه وقتایی توی اینترنت توی بعضی سایتها میبینم یه عده ای دارن بحث میکنن بابت اینکه منظور حافظ توی این بیت چی بوده، یکی میگه موضوع الف اون یکی میگه موضوع ب . ولی واقعیت موضوع اینه که حافظ اونقدر عالی شعر گفته که اگه موضوع الف رو بخوای معنی الف میده، موضوع ب رو بخوای معنی ب رو میده. یه نکته دیگه اینکه وقتی یه کلمه ای رو تویی دو مصرع یه بیت میاره قطعاً معنی اون دو کلمه با هم فرق می‌کنه. (اینو یه موقع دیگه در موردش حرف می‌زنیم)

«وَإِذْ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِ إِنَّ اللَّهَ یَأْمُرُکُمْ أَنْ تَذْبَحُوا بَقَرَهً ۖ قَالُوا أَتَتَّخِذُنَا هُزُوًا ۖ قَالَ أَعُوذُ بِاللَّهِ أَنْ أَکُونَ مِنَ الْجَاهِلِینَ» از اول کامنتت که شروع کردم به خوندن، همش میگفتم خدایا، سعیده چه تصمیمی گرفته. هی میخوندم هی میگفتم زودی بگو دیگه.

همه ما یه گاو شیرده توی زندگیمون داریم ولی قربانی کردن این گاو خیلی سخته. وقتی موسی علیه السلام گفت خداوند داره بهتون فرمان میده یه گاوی رو ذبح کنید، همه بر آشفتن که موسی داری ما رو دست میندازی؟ مسخره مون می‌کنی. موسی ما تا چند وقت پیش اینو میپرستیدیم، الان چطوری بکشیمش. آخرش هم سامری با مجسمه گاو همه شون رو گمراه کرد. خدا میتونست بگه موسی این جماعت رو جمع کن و براشون یه گاو بکش. ولی نه خدا حق انتخاب میده، بین پذیرش و رد ماموریت، و باید دست به اقدام بزنی. خودت باید با دست خودت گاو رو ذبح کنی.

چیزی که تو شجاعت و جرأتش رو داری و من ندارم. ماه رمضان سال گذشته به روز هدایت شدم به همین آیه و از خودم پرسیدم اگه خدا بهم بگه «إِنَّ اللَّهَ یَأْمُرُکُمْ أَنْ تَذْبَحُوا بَقَرَهً» گاو زندگی من چیه؟ بلافاصله گفتم شغلم. آیا حاضری قربانیش کنی؟ و جواب من منفی بود. و تو اینقدر شجاعت داری که با لبخند و روی باز جواب دادی «لبیک اللهم لبیک». تو با اختیار و قدرت خودت تصمیم گرفتی این کارو بکنی و قطعاً جهان هستی بهترین پاداشها رو به شجاعان میده.

و الان که من دارم میمیرم از کنجکاوی و فضولی که سر در بیارم قراره چیکار کنی، ولی باید صبور باشم و صبر کنم تا وقتی فایل نتایجت رو بفرستی برای استاد.

من چقدر لذت بردم و تحسینت کردم وقتی متوجه شدم که تو جوری فضای خانه و خانواده رو مدیریت کردی که اینجوری همه رو عین خودت توحیدی کردی. اون از روح الله عزیز که به تصمیمت احترام می‌ذاره ، تحسین و تائیدت میکنه، و باهات همراهی می‌کنه. این از نیلا و نیکا ی عزیز، فرشته های پروردگار ، که دارن برات تجسم خلاق میکنن. برات تصویر سازی میکنن. اینجا که صحبت نیکا جان رو نوشته بودی (ازون اتوبوس ها بخره که بتونیم توش بخوابیم و‌اسباب بازی هامونو ببریم) بی اختیار اشک‌ تو چشمام جمع شد و گفتم ای جونم من دورتون بگردم چقدر شما توحیدی هستین. و چقدر تو عالی روی خودت کار کردی. دیشب داشتم کامنتتو میخوندم و بی اختیار می‌خندیدم و ذوق زده میشدم و تحسینت میکردم. و دیدم فضای داخل اداره مناسب نیست رفتم بیرون و در آرامش نشستم که لذت بیشتری ببرم. (شبکار بودم) نهایتاً یه استندبای تعمیراتی برامون پیش اومد. نتونستم همون موقع برات کامنت بنویسم رفتیم و برگشتیم ساعت 2:20 بود.‌ (استندبای تعمیراتی اینه که یه سری کارها که ریسک بالا دارن ما باید بریم بایستیم تا وقتی کار انجام بشه و تموم بشه.)

بسیار بسیار تحسینت میکنم بخاطر اون شجاعت دیگه ای که به خرج دادی و گوشی و اپل واچ رو داری بهای رسیدن به خواسته ات قرار میدی. بی نظیری. از خداوند متعال بهترین نعمتها و شادمانه ترین لحظات رو برات درخواست میکنم. بشدت مشتاق دیدن و شنیدن نتایجت هستم.

در پناه جان جانان رب العالمین همواره شادکام و ثروتمند و سلامت و موفق باشی.

سلام و درود به شما خواهر نازنینم ، رضوان عزیز. سپاسگزارم از شما بخاطر کامنت ارزشمندت. منو ببخش دیر جواب میدم. روح‌ پدربزرگ تون شاد. خداوند به شما طول عمر و ثروت بینهایت و شادکامی ببخشه. واقعاً حق با شماست. منتها ما در باورهامون دچار ضعف میشیم و نمی‌تونیم باور مناسب رو بسازیم. توی همین عسلویه که من شاغل هستم یه دوستی دارم با همین شغل جایگاه بهتری داره. حداقل حقوقش 15 تومن از من بیشتره، سالی چهارتا سهمیه پرواز داره، به چندتا نقطه کشور اگه بره مهمانسرا در اختیارشان هست و کلی مزایای دیگه. آره میشه. شدنیه، اونها لایق دریافتش هستند. و خدا رو صد هزار مرتبه شکر. وقتی باهاشون گفتگو میکردم چقدر انسان مسلطی بود به لحاظ شغلی و علمی. و چقدر که اهل جابجا شدن بود. اهل یکجا موندن نبود. تا یه موقعیت بهتر پیش میومد جابجا میشد، به دوستانش کمک میکرد رشد کنن و برن جاهای بهتر. خب ببینید یه انسان چنین ارزشمندی لایق دریافت شرایطی بهتر هست ،اصلا اگه جهان نخواد شرایط بهتر رو به این انسان بده با عدالت در تعارضه. همه چیز باوره. منتها ما مقاومت میکنیم نسبت به تغییر باورهای غلط گذشته. مثال ماهی فروش و مثال پرستاران خیلی جالب بود. آره شدنیه. وقتی رزاق خداست، آره میشه، وقتی حالت خوب باشه آره همه چیز برات آرامش داره و احساست خوبه و با خودت در صلحی.

خدا رو صد هزار مرتبه شکر، خدا رو صد هزار مرتبه شکر بخاطر بینهایت نعمت و ثروت در زندگی مون. خدا رو صد هزار مرتبه شکر بخاطر وجود ارزشمند شما و اینکه دارید به گسترش آگاهی در جهان کمک میکنید. در پناه جان جانان رب العالمین همواره شادکام و ثروتمند و سلامت و موفق باشید رضوان جان.

سلام و درود به شما خانم سلیمی بزرگوار. شادکام و سلامت باشید ان شاالله.

خیلی خیلی ممنونم بابت کامنت ارزشمندتون. سپاسگزارم.

تجربه ای که نوشته بودین بسیار بسیار ارزشمند و عالی بود. یه وقتایی دلم میخواد بگم کاش همه اینجوری بودن ولی بعدش یادم میاد این قانون جهان نیست که همه عین هم باشن. حتی خود خداوند هم از اکثریت جامعه گلایه می‌کنه. که (اکثرهم لا … )

این عبارت خیلی تکرار شده.

اکثریت مردم اهل تفکر و تعقل و شکرگزاری نیستن.

از درگاه خداوند متعال بهترین نعمتها و شادمانه ترین لحظات رو براتون درخواست میکنم. بسیار تحسین تون میکنم بخاطر اینکه در عمل به قانون پایبند بودین. اعتراف میکنم اگه من بودم ممکن بود حتی تلاشم برای عوض کردن موضوع ناموفق باشه یا توی رودرواسی بمونم و نتونم برم بیرون. ولی شما شجاعت به خرج دادین. این کار خیلی کار بزرگیه. همین چیزهای به ظاهر کوچیک اگه همیشه انجام بشه تفاوت های بزرگی رو ایجاد میکنن.

در پناه جان جانان رب العالمین همواره شادکام و ثروتمند و سلامت و موفق باشید.