شکارچی نکات مثبت باشیم - صفحه 15

به نام خداوند هدایتگرم

سلام به استاد جانم، مریم جانم و همه ی دوستانِ عزیزم.

خیلی خوشحالم از اینکه موضوع این فایل هم، همچنان توجه به نکات مثبت و زیبایی هاست.

کاری که حدودا چندین ماه هست هدایت شدم به سمتش متمرکزتر و الان تقریبا دیگه عادت کردم که کاوش کنم دنبالِ زیبایی ها…

جالبه، به قولِ بچه ها هر چی که نیازِ ماست، تمرینِ روزانه ی ماست، دقیقا تو فایلهای اخیر در موردشون صحبت میکنین و راهنمایی مون می کنین.

به شدت تاثیر توجه به زیبایی ها و نکات مثبت، تو زندگیم آشکار هست، مخصوصا این اواخر که حالم به شدت خوبه و خوبتر هم میشه، متوجه شدم تاثیر توجه به زیبایی هاست و سپاس گزاری و تحسین.

مخصوصا هر روز تو پیاده روی، چشم هام و سرم دائم دارن میچرخن اینور اونور زیبایی ها رو شکار میکنن…

گل های رنگی، درخت ها، صدای آواز پرنده ها، زیبایی لباس آدما، هاپوهایی که زیر سایه درخت به زیباییِ هر چه تمام خوابیدن، بادی که میاد و هوا رو خنک میکنه، آسمون و هوای مطبوع، سایه ی درختها تو پیاده رو، توت و شاتوت هایی که تو پیاده رو، ریخته و نشونگر فراوانیِ نعمتهای خداست، بوی نونوایی و مردمی که تو صفن نون تازه بگیرن برن دور هم صبحانه بخورن، خانم هایی که اومدن سبزی خوردن بخرن، دیدن آدمایی که اومدن ورزش کنن، بساطِ فروشِ میوه، لباس، کفاشی و ‌‌‌… که تو پیاده رو پهن شدن و خرید و فروش میشن و تبدیل به روزی و برکت میشن واسه آدمها، و کلی قشنگی و نکات مثبت دیگه در اطرافم…

به نظرم در مورد توجه به زیبایی ها میشه حریص بود، یعنی مجازه که حریص باشیم، سیری ناپذیر باشیم، چون طبق قانون هر چی بیشتر توجه کنیم به زیبایی ها و نکات مثبت، از همون جنس واردِ زندگی مون میشه.

یه چیزی رو تو مسیرِ پیاده روی درک کردم که دوست دارم بنویسمش الان:

من پروانه ها رو خیلی دوست دارم، تو مسیر میدیدم، کم کم ذوقم بیشتر شد و قربون صدقه شون رفتم و بعد متوجه شدم تعداد پروانه های سفید کوچولویی که میبینم هر روز، داره بیشتر میشه…

و یهو تازه دوزاریم افتاد و درک کردم چه باحال، قانون رو به چشم خودم دیدم، تجربه کردم و لمس کردم…

انقدر به پروانه توجه کردم، که از همون جنس بیشتر و بیشتر سر راهم و جلوی چشمام اومدن…

برای من حکمِ نشانه هم دارن.

وقتی میان کنار گلها و شیطونی و بازیگوشی میکنن کلی ذوق میکنم و قربون صدقه شون میرم و همون لحظه حس میکنم خدا تاییدیه داره میده بهم و باهام حرف میزنه.

تازه دارم درک میکنم وقتی از آگاهی هایی که استاد میگن مثال بزنیم، مثال ببینیم باعث میشه بهتر درک و باورشون کنیم…

مورد دیگه ای که خیلی بهش توجه دارم و داره برام جذاب‌تر میشه هر روز و بیشتر عاشقش میشم، درختها هستن با برگهای فراوان سبز خوشرنگ. مخصوصا وقتی دو طرف هستن و به صورتِ دالان…

صبح ها از زیرِ دالان درختها تو پیاده رو، رد میشم و بی نهایت ذوق میکنم و الهی شکر میگم.

بعد خدا هر روز منو هدایت میکنه از محل های پردرخت تر و قشنگتر عبور کنم و ببینم تاثیر توجه به زیبایی ها رو…

عاشقِ آواز پرندگان هم هستم، از تو خونه صدای قشنگشون رو میشنوم، بیرون هم که میرم میشنوم، یعنی امکان نداره من در معرضِ شنیدن آوازشون نباشم یه روز، چون از چند سال پیش خونه ی قبلی دوست داشتم این صدا رو، و دقیقا هدایت شدیم به خونه ای که خیلی بیشتر اطرافمون صدای آواز پرندگان شنیده میشه.

این سه تا مثال فعلا خیلی برام پررنگه این روزها و مثال های شفافی هستن از اینکه به هر چی توجه نشون دادم، ذوقشو کردم بیشتر شده برام.

و این باور رو داره محکمتر میکنه که:

خب وقتی با توجه به چیزی میتونی بیشترشو خلق کنی، خب بیا و این قانون رو، رویِ چیزهای دیگه ای هم که میخوای پیاده کن…

و برعکسش، از چیزهایی هم که نمیخوای این توجه رو بردار…

یعنی تا وقتی مثال عینی شو تجربه نکردم، درکم بهتر نشده بود.

خدا رو شکر.

در مورد فراوانی هم همینطور، کلی مثال میبینم زمان پیاده روی و تحلیل میکنم با خودم و حس میکنم باورهام کم کم داره عوض میشه…

باور کمبود و فراوانی نقطه ی مقابل همن، یعنی درمان کمبود، با تقویت باور فراوانی امکان پذیره.

وقتی این همه ماشین تو خیابون میبینم، اینکه یه نفر سوار ماشینش شده، پس منم میتونم سوار ماشین خودم شم.

کلی هم تحسینشون میکنم.

یا اینکه وقتی من تونستم با دوره قانون سلامتی به کاهش وزن و سلامتی جسمانی برسم، خب هر کس دیگه ای هم که بخواد میتونه برسه…

به قول NLP وقتی یه نفر بتونه برسه به چیزی، بقیه هم میتونن اگه بخوان.

دقیقا تو پیاده روی فرصت اینو دارم که با ذهنم از این تحلیل ها بکنم و یه چیزهایی برام شفاف تر شن…

عارفه جان، ممنونم برای این گسترش آگاهی که خلق کردی برای همه مون.

خدا، حافظِ خودت و خانواده ی عزیزت باشه.

تحسینت میکنم که الگوی خوبی هستی برای فرزندان عزیزت.

تحسینت میکنم که حواست هست به رشدِ معنویِ فرزندانت، که باعث رشد مادی شون هم میشه در آینده…

استاد جان ممنونم از اشتراک گذاری این فایل جذاب.

تو فایل قبلیِ توجه به نکات مثبت که صحبت شد دفتر برداریم، برای نوشتن نکات مثبت و زیبایی ها، من دقیقا از 8 اردیبهشت شروع کردم به نوشتن به صورت روزانه و متمرکز …

قبلا پخش و پلا و نامرتب می‌نوشتم و گاهی هم فقط میدیدم دیگه نمی‌نوشتم زیبایی هایی رو که تجربه کرده بودم…

اما از وقتی متمرکز مینویسم، طبیعتا نتایجش هم متمرکزتر ظاهر میشه. دفترم داره پر میشه، این معنیِ خوبی میده برام، یعنی هر روز بهتر و بیشتر مینویسم و همین نوشتنهاست که باعث بهبود بیشترم هم میشه چون عملا توجهم داره بیشتر میشه.

بزرگترین نتیجه اش حالِ خوبم هست.

با این حالِ خوب، آرامش هم اومده.

صبر و تامل بیشتر هم اومده.

ایده ها و هدایت های بیشتر هم اومده…

به عبارتی حالِ خوب، همون احساسِ خوب= اتفاقاتِ خوب.

در رابطه با این فایل و بازیِ شکارچیِ نکات مثبت: من و مامانم وقتی با هم هستیم و حرف می‌زنیم اون از زیبایی هایی که تو مستندهای تلویزیون دیده در رابطه با زیبایی طبیعت و حیوانات و … میگه با لذت و عشق، منم از زیبایی های رفتاری آدم‌ها که متوجهشون شدم و گلها و طبیعتِ قشنگ محلِ سکونتمون و …

و حواسمون رو جمع میکنیم قاطیِ گپ هامون حرف های ناخوشایند نزنیم و تو فرکانسِ قشنگی بمونیم…

بعدش حس جفتمون خیلی عالی میشه.

خیلی لذت بخشه گفتگو با کسی که هم فرکانسین.

دقیقا مثل همین سایت و اعضای دوست داشتنیش…

لازم نیست توضیح پیچیده ای بدیم، ف بگیم همه خودشون تا فرحزاد میرن…

اونایی که تو مسیر کار کردن روی خودشونن، درک بهتری میکنن از این صحبت ها و زیبایی ها.

از اول ویدئو شیفته ی دریاچه و درختهای جذابِ پردایس شدم.

خدای من، حرکت آب دریاچه خیلی رویاییه، دیدن اون حجم از درختِ سبزِ درخشان و خوش قد و بالا حال آدمو اساسی جا میاره.

خدایا شکرت که در فرکانس و مداری هستیم که میتونیم ببینیم، حس کنیم، درک کنیم، لذت ببریم، خلق کنیم زیبایی ها رو برای خودمون.

هر کسی به یه مدلی، همه اطرافشون زیبایی هست.

ویوی دریاچه و درختها شگفت انگیز شده، یادم اومد تو سریال زندگی در بهشت، اولش اون نرده های جلوی خونه، جلوی دید رو میگرفت، استاد جان و مریم جان بریدنشون، بعد خود درخت و درختچه های کنار آب رو بریدین و سازماندهی کردین و هر بار یه بهبود دادین به پردایس و الان شده این دلبری که ما می‌بینیم و حضّش رو میبریم.

این جمله تون خیلی برام خاصه استاد جان که یادم بمونه زیبایی ها هیچوقت برام عادی نشه.

همیشه تازه باشه و طراوت داشته باشه.

اینطوری یعنی هنوز ارتباطم با خدا وصله که میتونم زیبایی های دنیا رو درک کنم و بفهمم، اگه یه روزی عادی بشه یعنی سیمم قطع شده و غرق تو دنیای خودم شدم و از خدا غافل شدم…

چون وقتی با خدام، همیشه زیباترین و بهترین حس هارو تجربه میکنم و قلبم میخواد منفجر شه از حال خوب…

وقتی ارتباطم با منبع قطع یا ضعیف میشه آرامش ندارم و کلافه و سردرگمم…

دارم تمرین میکنم هر وقت پکر بودم، بلافاصله هدایت بخوام از خودِ خدا که کمکم کنه برگردم تو جاده، تو مسیر، پیشِ خودش که آرامش بخش ترین هست…

امروز صبح که فایل اومد رو سایت سریع دانلودش کردم و تو همون مسیر پیاده روی گوش دادمش. از بس که کنجکاو بودم استاد جان این دفعه برامون چی آورده.

چقدر کیف داره هر بار عین یه هدیه، فایل رو دانلود میکنیم، گوش میدیم، می‌بینیم و غرق خوشحالی میشیم از تمرین بیشتر این آگاهی های ناب.

استاد جان، مریم جان بی نهایت سپاس گزارم که این فایلهارو به اشتراک میذارین.

داشتم کامنتها رو میخوندم برام جالب بود بچه ها به سرعت وارد عمل شدن و دفتر برداشتن و تمرین رو شروع میکنن، این یعنی ایمان با عمل.

اول فایل که گفتین همینطوری رندوم کامنتهای فایلها رو بخونین، برام خیلی جالب بود، چون خودمم رندوم کامنت میخوندم و فکر میکردم نظمی نداره…

بعد حس کردم نظم نمیخواد، هدایت بگیرم هر کامنتی رو که باید هر لحظه بخونم بیاد سر راهم و بخونمش…

بارها شده که همین کامنتهای هدایتی، بهم تلنگر زده و گفته که سمانه دقت کن داری چیکار میکنی.

مچمو هم گرفت یه بار، دقیقا بعد یه رفتار نادرستی که کردم، چند لحظه بعد یه کامنت خوندم تو سایت که کاملا انگار مخاطبش من بودم…

نکته شو گرفتم و گفتم خدایا چقدر سریع داری بهم نشون میدی…

مرسی که همون لحظه آینه جلوم گرفته شد و خودمو دیدم که چه کردم…

مورد سوم برام عالی بود، چون خیلی خوبه که بشنویم دیگران بابت چه چیزهایی خوشحال میشن یا به نظرشون زیبا میاد و سپاس گزارن، اینطوری دیدِ آدم خیلی بازتر میشه.

خدا رو شکر از وقتی با شما آشنا شدم استاد جان و فایلها رو شنیدم، از تلویزیون و اخبار و فضای مجازی دور شدم، مخصوصا اخبار که کلا دیگه قطع شده خیلی وقته تو زندگیم.

خیلی برام جالبه هر کاری که شما گفتین و انجام دادم، معجزاتش رو دیدم تو زندگیم.

تاثیر تحسین کردن تو زندگیم…

درک کردم برای دوری از حسادت، بلافاصله باید تحسین کنم، آفرین بگم، که اثر رفتار مخرب حسودی کمرنگ و کمرنگتر شه.

هر چی میخوام تو این جهان، میتونم با کنترل ذهنم بهش برسم…

دارم تمرین میکنم کمتر صحبت کنم، اجازه بدم نتایجم صحبت کنه…

چقدر خوبه که شما هستین استاد جان.

خدا رو شکر بی نهایت.

مرسی که انقدر معلم خوب و حرفه ای و عالی هستین.

مرسی که همیشه تاکید ویژه میکنین روی اصل و اینو به ما یاد میدین.

کامنتهای طولانی، دقیقا به خاطر نتایج و حالِ خوبی هست که از گوش دادن و دیدن فایلهای شما تجربه اش میکنیم.

دقیقا مثل دانش آموزی که وقتی درس رو میخونه تازه براش سوال پیش میاد و از معلمش میپرسه، شاگردهای شما هم چون دارن کار میکنن روی درس های شما میان مینویسن و مینویسن و مینویسن…

چون هیجان زده ایم از آگاهی ها

از بهبودهای توی زندگیمون

از رشدمون از ابعاد متفاوت و …

و جالبه که بگم:

الان که به آخرهای نوشتن کامنتم رسیدم ساعت 4 بامداد هست و داره صدای آواز پرندگان (گنجشک) میاد از بیرون …

دارن حمدِ خدا رو به جای میارن.

چقدر جذاب که گنجشک ها پیش قدم هستن صبحِ به این زودی و توجه ما رو هم جلب میکنن به سپاس گزاری از خدا…

عاشقتم خدا جانم که هم خودت قشنگی و هم مخلوقاتت، و قشنگی رو هم دوست داری.

خدا رو شکر برای همه چیز

خدا رو شکر برای همیشه