برنامه نویس زندگی خودت باش - صفحه 19 (به ترتیب امتیاز)

بسم الله الرحمن الرحیم

وین دایر میگه:

توهمانی میشوی که تمام روزفکرش رامیکنی.

اول باید باور کنم ،باید به یقین صد در صد برسم که خدا قدرت خلق زندگیم را بهم داده.

یعنی خودم هستم که تمام اتفاقات زندگیم را رقم می زنم .

وقتی باور کردم ، باور کردم واقعا من با افکارم با آن چیزی که تمام روز بهش فکر می کنم یک سری فرکانس به جهان هستی ارسال می کنم بعد اتفاقاتی هماهنگ با آنچه فرستاده بودم تو زندگیم رقم می زنم ، اون وقت جلوی ورودی هام را می گیرم ،

اون وقت مواظب نجواها و سلف تاک های ذهنم هستم

اون وقت حواسم را جمع می کنم هر لحظه دارم به چی فکر می کنم

اون وقت توجهم به ماندن تو احساس خوبم هست

اون وقت شکر گزاری هام دلی و دائمی می‌شود

اون وقت خواسته های قبلی زندگیم را که مثل معجزه خدا برام مهیا کرد به یاد می آورم

اون وقت می گویم همون خدا ،همون خدا ،همون خدا منو به خواسته های بعدیم می رسوند

اون وقت از رسیدن به خواسته های کوچک انگیزه می گیرم و برای رسیدن به خواسته های بزرگتر ، می آیم باور مناسبش را می نویسم ، تکرار می کنم و می بینم که خواسته هام دارد رقم می خورد

و هر جا خواسته اون جوری که می خواستم نشد کد را دستکاری می کنم و اتفاقات همون جوری که می خواهیم می افتد.

فقط این وسط یکسری ترمز ها هم هستن

مثل ضعف ایمان

ایمان کامل نداشتن به اینکه قدرت خدا به همه چی احاطه دارد .

مثل باور کمبود که می خواهی رو مثبت تمرکز کنی اما احساست را بد می کند

مثل زندگی در لحظه و شکر همین لحظه

که خیلی ظریف، تو کامنت سمانه جان صوفی خوندم.

که از صدای گنجشک ها در لحظه لذت می برد و مهم نیست تو محیط باز باشد یا از خانه بشنود.

یعنی ممکنه ذهن ما وقتی حتی صدای مورد علاقه اش را هم می شنود بگوید چه فایده بیرون نیستی که از طبیعت لذت ببری ، همین . همین را که می گوید احساس ما عوض خوش شدن، ناخوش می شود.

خیلی باید حواسمون به احساسمون باشد.

احساس امید، احساس شادی بی قید وشرط ، احساس نشاط و سرزندگی

اعراض از ناخواسته ها تمرکز روی خواسته‌ ها

خدایا امروز قرار بود من عذر خواهی کنم تو ورق را برام برگردوندی، در عین ناباوری اون ها ازم عذر خواهی کردن.

برای اینکه فقط شنیدم تو ستارالعیوبی.

از خزانه غیب خودت ،از جایی که اصلا گمان نمی کردم ، پول رسوندی .

با دیدن این همه معجزه تو زندگیم چرا من هنوز به قدرت تو به توانایی تو به کافی بودن تو برای زندگیم ایمان نیاوردم

چرا هنوز از آینده می ترسم

چرا تو را کافی نمی دونم

خدایا چکار کنم تو را همه جوره توزندگیم داشته باشم .

مهمترین راه رسیدن ، عمل کردن است ، نه دانستن ،نه حرف زدن.

عمل کردن در عین رها بودن

رها بودن یعنی ذهن آزاد یعنی ترمز را برداشتن

خدایا منو به این نقطه برسون