به رویاهایت باور داشته باش | قسمت 1 - صفحه 103

سلام و درود فراوان به استاد عباس منش عزیز و خانم شایسته بزرگوار. امروز از صبح داشتم یه فایل صوتی رو بارها و بارها گوش میدادم . یادمه از کانال تلگرام دانلودش کردم ، ابتداش اینجوری شروع میشد. «در زندگی یاد گرفتم که روی آدمها حساب نکنم… » این فایل رو شاید شونصد بار گوش داده بودم. ولی امروز یه درک دیگه ای ازش فهمیدم.

دیروز یه شخصی (آدم مذهبی متعصب) داشت در مورد یه کسی صحبت میکرد و از موفقیت های اون شخص تعریف میکرد که چطوری تونسته مهاجرت کنه به اتریش، اون شخص اینجا مریض شد و بعداً کلی کمک مردمی براش جمع کردن رفت اتریش دیگه برنگشت. از مسیر بسیار سخت و پر تقلا، پنج ساله زن و بچه اش رو ندیده نه میتونه برگرده و نه می‌تونه اینها رو ببره. هر بار یه جوری به مسئله میخوره. اما این شخص مذهبی داشت از روش اون آقا تعریف میکرد که فلانی به نوعی به موفقیت رسیده. برای من عجیب بود. باورهای شرک آلود که داشت موووووج میزد ، من بهش گفتم آمریکا بهتر از اتریشه. این بنده خدا چون هم از خانواده مذهبی و هم خانواده شهید از اسم آمریکا بدش اومد و به کنایه بهم گفت خب تو چرا خودت نمیری؟ من گفتم من که نگفتم قصد رفتن دارم.هنوز وقتش نشده. ولی از دیروز تا حالا این سوال داره توی ذهنم تکرار میشه «خودت چرا نمیری ؟؟» واقعاً حمید خودت چرا نمیری؟ اون فایلی که امروز گوش میدادم یه جاییش استاد جواب این سوال رو بهم داد. صبح که میام سر کار از خوابگاه تا پالایشگاه تقریبا بیست دقیقه راهه با سرویس. من این فضای خالی رو با فایل صوتی ،یا قرآن یا موزیک های بی کلام و تجسمی پر میکنم. امروز داشتم این فایل استاد عباس منش رو گوش میدادم. رسیدم به اینجاش که استاد گفتن: «چه به هدفمون برسیم و چه به هدفمون نرسیم داریم به رشد جهان کمک میکنیم. در هر صورت جهان گسترش پیدا می‌کنه. هر هدفی داشته باشیم در هر صورت به صلاح جهان هست. «ما در هر صورت باید مسئولیت کامل تصمیم و انتخابمون رو بر عهده بگیریم» اینکه بگیم خدایا من نمیدونم، تو انتخاب کن برام که به صلاحم هست یا نیست بر عهده خودت این عین یه شوخیه. باید در هر صورت مسئولیت رو برعهده بگیریم، خوب یا بد، خوشایند یا ناخوشایند مسئولش خودمم.» گفتم همینه، من هنوز 100% انتخاب نکردم. انتخاب نکردم به هر قیمتی هست من مسئولیت تصمیم و انتخابم رو بر عهده میگیرم. من میدونم و مطمئنم در مهاجرت درهایی از نعمت و ثروت و فراوانی به روی من باز خواهد شد،ولی هنوز مطمئن نیستم که میتونم از این کشور و سرزمین دل بکنم. یعنی ته دلم میگم خب پس خانواده ام چی ؟ اگه اونجا واقعاً اینجوری که برای استاد رقم خورده برای من رقم نخوره چی ؟…. ( با تعجب به خودم گفتم حمیییییید تو این همه وقت هنوز مردد بودی برای تصمیم گرفتن و اینکه تصمیم بگیری و عین مرد با شجاعت پاش وایسی ؟؟ خب معلومه خدا گردن نمیگیره برات.) انتخاب کن، تصمیم بگیر، مسئولیتش رو بر عهده بگیر، مرد و مردونه پای تصمیمت وایسا. شجاعانه قدم بردار. و پشت سرت رو نگاه نکن. چطوری خدا مسئولیت انتخاب تو رو برعهده بگیره وقتی خودت حاضر نیستی برعهده بگیری؟؟!! نه فقط مهاجرت ، بلکه هر کار دیگه ای. و واقعا ممنونم از اون شخص که با سوال به موقعش یه تلنگر بهم زد، یه علامت سوال توی ذهنم ایجاد کرد تا خدا از طریق فایلهای استاد عباس منش عزیز بهم پاسخ سوال رو بده. من تا حالا درخواست های زیادی از خدا داشتم. بعضیهاشون خیلی بزرگه. ولی هیچوقت هیچوقت 100% مسئولیت درخواستم رو بر عهده نگرفته بودم.

امروز بعد از اون فایل داشتم جلسه دوم دوره «شیوه حل مسائل زندگی » رو کار میکردم. چقدر صفحات رو نوشتم و بارها صحبتهای استاد عباس منش رو برگردوندم‌ و دوباره و دوباره گوش دادم. یه جایی استاد مثال تکمیل کردن همه قطعات پازل رو میزد من توی دفتر نوشتم دونده ماراتن باید 42 کیلومتر و 195 متر رو بدوه تا از خط پایان عبور کنه، کسی که 42 کیلومتر رو دویده باشه ، مدال رو زمانی بهش میدن که از خط پایان هم عبور کرده باشه. 100% و نه 99,99%. ((پیام بازرگانی میان کامنتی؛ شاید به خودتون بگید این چه سر کار رفتنیه که همش من دارم فایل گوش میدم و کامنت مینویسم ، خخخخ، حق دارید ، لابلاش یه سری کارها و گشت زنی ها و چک‌ تجهیزات هم داریم ، ولی خب به برکت دوره دوازده قدم من الان در شرایطی قرار گرفتم هیچ کاری پیش نمیاد،در آرامش کامل هستم، اتفاقاً برای بقیه کار زیاد پیش میاد، برای منم یه وقتایی کار پیش میاد،من با لذت انجامش میدم، ولی چرخهای زندگی برام روغن کاری شده))

امروز اومدم جلوی ایستگاه کمی قدم بزنم و به فایلهایی که امروز دیدم و شنیدم فکر‌ کنم. گوشی رو آوردم از آسمون آبی و ابرهای پفکی روی کوه های بکگراند پالایشگاه و ایستگاه آتش نشانی عکس بگیرم. چقدر زیبا بود. و خدا رو شکر کردم. ولی نیاز داشتم این احساس توحیدی تر باشه. جنس این ایمانه قوی تر باشه. نشانه امروزم رو هم دیده بودم قسمت 189 زندگی در بهشت بود. گفتم چیکار کنم. همینجوری زدم روی منوی دانلودی ها نخونده یه گزینه رو زدم. دسته «ایمانی که عمل می آورد» باز شد نگاه نکرده زدم روی یکی از صفحات صفحه 3 باز شد بالا همه همین فایل بود ، اسمش منو کنجکاو کرد که ببینمش، با اینکه میدونستم قبلاً دیدم. خودتون هم میدونید هزار بار یه فایل رو ببینی ممکنه برداشت سری هزار و یکم متفاوت باشه. و بله همینطور بود …

و برام انگیزه ای شد که رویاهام رو باور داشته باشم. استاد خونه بندرعباس رو نشون میداد. استاد گفتن شرایط خیلی از شما از گذشته من بهتر بوده، منم میگفتم (آره خداوکیلی، خیلی هم بهتره)

دیروز توی باشگاه آتش‌نشانی داشتم تمرین میکردم، آخر تمرین لباسمو درآورده بودم ،یکی از بچه ها که خیلی آدم مثبت و توحیدیه ، بهم گفت حمید بدنت خیلی خوب شده. تشکر کردم و بیاد آوردم روزهایی که با ناامیدی تمرین میکردم و میگفتم پس چرا نتیجه نمی‌ده. یهو به دلم افتاد خب تکامل همینه دیگه، قبلا تمرین میکردی ناراضی بودی،الان بالاخره خودش رو نشون میده، انتظار که نداری یه روزه نتیجه بگیری. ولی امروز میتونی کارتو به بهترین شکل انجام بدی. هدف بزرگه رو مشخص کردی حمید ؟ OK بیخیال مسیر، امروز کارتو عالی انجام بده. مگه مسیر رسیدن به خواسته چیه به جز همین یه روز یه روز عالی کار کردن ها. هر روز عالی ترین ورژن خودمو به خودم نشون بدم ، فقط همین.

متن فایل که کامنت ملیحه خانم بود خیلی عالی بود، واقعاً چقدر ازش یاد گرفتم. و صد البته صحبتهای توحیدی استاد عباس منش عزیز.

سپاسگزارم استاد عباس منش عزیز بخاطر این فایل و همه مجموعه این سایت توحیدی که برامون ساختین، و اینکه به الهامات تون عمل میکنید. و خدا رو شاکرم بخاطر این فرصت الهی برای استفاده از این مطالب توحیدی‌. راستی استاد عباس منش ازتون ممنونم که کامنت های سایت محدودیت نداره، قشنگ جا هست به اندازه یه کتاب پر حرفهای حمید امیری رو توش جا داد. خخخخ . سپاسگزارم از شما استاد عباس منش. خدا رو صد هزار مرتبه شکر بخاطر این سایت و بخاطر این حال و احساس خوب.

در پناه جان جانان رب العالمین جان همواره شادکام و ثروتمند و سلامت و موفق باشید.

( و اینکه کارم با این فایل تازه شروع شده ، ایموجی چشمک و قلب)