«الخیر فی ما وقع» در شعر پروین - صفحه 45 (به ترتیب امتیاز)

باسلام به استاد عزیز وخانم شایسته جان

سفرنامه روز چهل وششم

همیشه هر اتفاقی میفته یک خیریتی درش هست. باید نگاهمون به اتفاقات به ظاهر نامناسب این نگاه باشه که یک اتفاق خوبی در راهه

اگر شما احساس خوب رو در همه لحظه های زندگیتون داشته باشین اتفاقات فوق العاده عالی براتون رخ میده . این یک قانونه.

اگر احساس خوب داشته باشین اتفاقهای خوب رخ میده

اگراحساس بد داشته باشین اتفاقهای بد رخ میده

این یک قانونه واستثنایی هم نداره.

اگر سعی کنید در تمام طول شبانه روز در هر شرایطی ودر هر موقعیتی احساستون رو خوب کنید مطمعنا اتفاقات خوب وارد زندگیتون میشه که شما رو مبهوت میکنه.

این کار شاید درشروع کارساده ای نباشه اما مطمعنا با تمرین اتفاق میفته با تغییر باورها اتفاق میفته

باید ایمان داشته باشیم که روند جهان همواره خیروخوشی وخوبیه

کسی که احساس خوب داره یعنی کسیه که ایمان داره

ملاک ایمان نه به ریشه نه جای مهر توی پیشونیه نه به چادره نه چیز دیگه ای .

ملاک ایمان احساس آرامش درونیه

هرچقدر احساس آرامش داشته باشیم هرچقدر احساس خوب داشته باشیم یعنی اینکه ما به یک نیرویی ماورای نیروی خودمون اعتماد واعتقاد داریم که اون نیرو محافظ ماست اون نیرو با ماست به این میگن ایمان.

نشان ظاهری ایمان احساس خوب است.

اگر احساس خوب داری یعنی ایمان داری

اگر امید داری یعنی ایمان داری

اگر احساس ذوق وشوق داری اگر آرامش داری یعنی ایمان داری هیچ چیز دیگه ای نیست. واقعا هیچ چیز دیگه ای نیست

تنها بایاد خداوند دلها آرام میگیرد.

این شعر داستان یک پیرمردیه که زندگی خیلی سختی داشته . از اونجا شروع میشه که همه ردش کردن ، همه دست رد به سینه اش گذاشتن ، پیش همه رفت پیش همه گدایی کرد ، پیش همه رو انداخت، امیدش رو از خدا دور کرد وبه غیر خدا رو آورد. نابود شد زندگیش. ولی خداوند بازم دوستش داشت. ولی خداوند بازم بهش رحم کرد . ولی خداوند اون رو دید

اونی که خدارو ندید خدا دیدش و خدا دوستش داشت.

خدا همه مارو دوست داره با تمام اشتباهاتمون با تمام بی ایمانیمون باتمام بدیهامون دوستمون داره بخشیده مارو .

هرروزم داره میگه برگرد بیا پیش من . هرروز میگه منو ببین من هرچی که بخوای بهت میدم. تو فقط منو باور کن فقط منو بشناس . منو درک کن

هرچی که از دنیا بخوای بهت میدم پول میخوای سلامتی عشق رابطه خوب ثروت کارخوب

این شعر اینجوری شروع میشه:

پیرمردی مفلس و برگشته بخت روزگاری داشت ناهموار وسخت

هم پسر هم دخترش بیمار بود هم بلای فقر و هم تیما ربود

این دوا میخواستی آن یک پزشک این غذایش آه بودی آن یک سرشک

این عسل میخواست آن یک شوربا، این لحافش پاره بود آن یک قبا

روزها میرفت وبر بازار وکوی، نان طلب میکرد ومیبرد آبرو

دست بر هر خودپرستی میگشود تا پشیزی بر پشیزی میفزود

هر امیری رو روا میشد زپی ، تا مگر پیراهنی بخشد زوی

شب به سوی خانه میآمد زبون ، غالب از نیرو تهی دل پر زخون

روز سائل بود و شب بیماردار روز از مردم شب از خود شرمسار

صبحگاهی رفت از اهل کرم کس ندادش نه پشیزی ونه درم

از دری میرفت حیران بردری ، رهنورد اما نه پای و نه سری

ناشمرده بر زن وکوی نماند دگرش پای تکاپویی نماند

درهمی در دست ودر دامن نداشت سازوبرگ خانه برگشتن نداشت

رفت سوی آسیاب هنگام شام ، گندمش بخشید دهقان یک دوجام

زد گره آن گندم در دامن فقیر شدروان وگفت که ای حی قدیر

گرتوداری به فضل خویش دست برگشایی هر گره که ایام بست

چون کنم یارب دراین فصل شتاب من علیل و کوکانم ناشتا

میخرید این گندم رو یکجا کس هم عسل ز آن میخریدم هم عدس

آن عدس در شوربا میرختم ، وان عسل با آب میآمیختم

درد اگر باشد یکی دارو یکیست جان فدای آن که درد او یکیست.

بس گره بگشوده ای از هر قبیل ، این گره نیز بگشا ای جلیل

این دعا میکرد و میپیمودراه، ناگه افتادش به پیش پا نگاه

دید گفتارش فساد انگیخته ، و آن گره بگشوده گندم ریخته

بانگ بر زد که ای خدای دادگر چون تو دانایی نمیدانی مگر

سال ها نرد خدایی باختی این گره را زان گره نشناختی؟

این چه کاراست ای خدای شهرو ده، فرق ها بود این گره را زان گره

تا که بر دست تودادم کار را، ناشتا بگذاشتی بیمار را

هر چه در غربال دیدی بیختی، هم عسل هم شوربا را ریختی

من تورا کی گفتم ای یار عزیز، که این گره رو بگشای وگندم رو بریز.

ابلهی کردم که گفتم ای خدا گر توانی این گره رو برگشای

آن گره را که نیارستی گشود این گره بگشودنت دیگر چه بود

من خداوندی ندیدم زین نمد، یک گره بگشودی آن هم غلط

پیرمرد به شدت ناراحت وعصبانی به همه چیز شک میکنه ،ومیگه خدایا این چه وضعشه این چه کاری بود کردی من گفتم گره زندگیمو درست کن نه گره دامن رو که همه گندم بریزه

خیلی از ما تو شرایطی قرار میگیریم که احساس میکنیم خدا با ما قهر کرده اوضاع سخت میشه ما فکر میکنیم خدا ما رو نمیبینه.نه خدا همیشه با ماست

الغرض برگشت مسکین دردناک تا مگر برچیندآن گندم زخاک

چون برای جستجو سرکرد خم ، دید افتاده یکی همیان زر

سجده کرد وگفت که ای رب ودود من چه دانستم تورا حکمت چه بود

هربلایی کزتو آید رحمتی است هر که را فقری دهی آن دولتی است

توبسی زاندیشه برتر بوده ای هر چه فرمان است خود فرموده ای

زآن به تاریکی گذاری بنده را ، تا ببیند آن رخ تابنده را

تیشه زآن بر هر برگ وبندم زنند تا که با لطف تو پیوندم زنند

گر کسی رو از تو دردی شد نصیب، هم سرانجامش تو گردیدی طبیب

هر که مسکین وپریشان تو بود، خود نمیدانست ومهمان تو بود

رزق زان معنی ندادنم خسان، تا تو را دانم پناه بی کسان.

ناتوانی زان دهی بر تندرست، تا بداند آنچه دارد زان توست.

زان به درها بردی این درویش را تا که بشناسد خدای خویش را

اندر این پستی غذایم زان فکند ، تا تورا جویم ، تورا خوانم بلند

من به مردم داشتم روی نیاز، گر چه روز وشب در حق بود باز

من بسی دیدم خداوندان مال، تو کریمی ای خدای ذوالجلال

بر در دونان چو افتادم زپای، هم تو دستم را گرفتی ای خدا

گندمم رو ریختی تا زر دهی، رشته ام بردی تا گوهر دهی

در تو پروین نیست فکر وعقل وهوش، ورنه دیگ حق نمی افتد زجوش

اگر به ظاهر میبینی تو زندگیت مشکل بوجود میاد این دقیقا همون راهییه که باید بری ، این دقیقا همون نعمته ، این دقیقا همون ایده ای که بهش نیاز داری. این دقیقا همون مسیریه که میتونه بهت کمک کنه برای رسیدن به هدفت.

وچقدر قشنگ تو این شعر توضیح میده که هر بلایی که از خداوند میاد یه رحمته

میگه به این دلیل برای من مشکل ایجاد شد که تورا پیدا کنم که اگر همیشه اوضاع خوب باشه تورا پیدا نمیکنم.

اگر مشکلی تو زندگیمون بوجود میاد خدارو پیدا میکنیم. نه بخاطر اینکه خدا تنهاست وخدا میخواد ما او را پیدا کنیم. بخاطر اینکه وقتی ما خدارو فراموش میکنیم واز فرکانس خدا دور میشیم ودر فرکانس بدی ها قرار میگیریم.

اگر مشکلی در زندگیمون بوجود میاد خدا این مشکل رو ایجاد نکرده ما از فرکانس خوبی ها از فرکانس عشق از فرکانس نعمت ها وقتی دور میشیم طبیعتا به نقطه مقابلش میرسیم.

میگه من خیلی به افراد مختلف رو انداختم اما رزق وروزی پیش تو بود همیشه وهمیشه هم میتونستم در حال دریافت نعمت ها باشم

گندمم را ریختی تا زر دهی، رشته ام رو بردی تا گوهر دهی

زندگی ما همیشه همینه اگر چیزی رو از دست دادیم به معنای کمبود نیست این به معنای یک نعمت جدید وبسیار بزرگتره اما این نعمت به کی میرسه؟ به کسی میرسه که بتونه این طوری به خداوند نگاه کنه به کسی که بتونه احساس خودش رو کنترل کنه . به کسی که بتونه در شرایط سخت خوب یها رو ببینه . در شرایط سخت نعمت هایی که داره ببینه .

باور کنید در سخت ترین شرایط هنوز نعمت های زیادی هست که داریم ومیتونیم بخاطر اونها سپاسگزار باشیم. و خودمون رو به احساس خوب برسونیم

آنچه که به عنوان غصه میشه ازش یاد کرد

اگر مرگ‌عزیزه، اگر بی پولیه، بیکاریه ، آوارگیه بدونین که میشه در همون شرایط سخت جور دیگه ای نگاه کرد

هر کسی که بخواد و خدا را باور کنه میتونه این کارو انجام بده

توی این مسیر با ایمان، با توکل حرکت کنیم

از خدا بخواهیم که ما رو هدایت کنه

از خدا بخواهیم صبرمون رو بیشتر کنه

از خدا بخواهیم که هیچ وقت فراموشش نکنیم

از خدا بخواهیم که توکلمون رو بیشتر کنه

امیدمون رو به خودش بیشتر کنه

باورهامون رو قوی تر کنه به خودش

و اگر توی این مسیر حرکت کنیم زندگی سراسر شادی

سراسر معجزه

سراسر عشق

سراسر نعمت و خوبی خواهد بود

سپاسگزارم استاد عزیز وخانم شایسته جان بابت این سایت عالی وفایلهای ببنظیرتون💖💖💖🥰🙏🙏🥰💖💖🥰🙏🥰💖💖🙏🙏💖💖🙏