- صفحه 6

سلام استاد

5 اکتبر روز جهانی معلم رو به بهترین استاددد دنیا،کسی که واقعا کلمه ی استاد برازنده شونه،رول مدل تو تمام جنبه ها،راهنما تبریک میگمBest teacher ever ever

استاد سپاسگزارم ازتون بابت دوره ی احساس لیاقت، چقدر خودشناسی با یک آگاهی به ظاهر ساده ولی به شدت عمیق

من دوره ها رو چون خواهرم(مرضیه صالحی) با اکونتشون تهیه میکنن، من دسترسی ندارم به کمنتای محصول ،نتایج و درک و سپاسگزاریم از شما رو اینجا مینویسم

استاد انقدر هیجان زدم بابت این آگاهی ها که این دومین کمنت من هست تو این صفحه.

استاد دست گذاشتین رو چه موضوعی ، احساس لیاقت،یعنی با تمام وجود تایید میکنم که این جنبه،تمام جنبه های زندگی رو تحت تاثیر قراره میده

یعنی انگار پیشرفت تو تمام جنبه ها،پاش پیش احساس لیاقت گیره

اینو از تجربیات و آگاهی ها و درک این چند روزم با این سه جلسه ای که اومده مینویسم

آقا احساس لیاقت

توی کارکرد رو قانون تاثیر میذاره،

توی ارتباط با خدا و هدایت های خدا

تو کمک به تصمیماتی که گرفتی تاثیر میذاره

تو توجه به نکات مثبت تاثیر میذاره

تو سپاسگزاری تاثیر میذاره

تو احساس قربانی بودن ،که چقدر استاد تو دوره ی عزت نفس جلسه دوم تاکیید دارن که نمیدونین چ بلاهایی سرخودتون میارین با این احساس

حالا میگم چجوری باتوجه ب تجربیات این چند روزم

حالا تو سپاسگزاری چطور؟

یک چیز خیلی قشنگ استاد،چطور دوره هاتون به هم وصلن و قشنگ کار کردن روشون نه تنها مانع هم نمیشن بلکه قشنگ تو هر کدوم از یک جنبه میفهمی و هی آگاهیت میزه بالا،مثل یک پازل، مثلا تو یک دوره فکر میکنی تموم شد دیگه همه چیو میدونم،بعد گوش میدی میگی اوه استاد چی گفتتتت، منو خواهرم گوش میدیم ، یعد مسج میدیدم بهم اووه دیدی استاد چی گفت تو این جلسه بابا دمش گرم عجب نکته ای منطقی

من با توجه به آگاهی که از جلسه اول شیوه ی حل مسایل گرفتم که کارها آسان انجام میشه و کار کردن رو این باور مخصوصا وقتی که تو جلسه دوم کشف قوانین انقدر تاکیید کردین به آسون بودن و منم فهمیدم که این ترمز رو به شدت دارم

یکی از نتایجش این بود که من وقتی دوره احساس لیاقت لانچ شد،تو دلم خواستم این دوره رو

فرداش پا شدم خواهرم این دوره رو خریده، توی وتس اپ فرستاده ،خیلی هم با ناز و ذوق که حدس بزن چی شده، دوره رو خریدم

خب حالا این چقدر جای شکرگذاری و ذوق داره

که اولا این دوره رو دارم

، دوما بیین این باور که کارها ساده انجام میشود داره جواب میده،این باید ذوق کنم ک کار کردنم درست بوده،

یکی از ترمزام برای رسیذن به اون هدفم که دارم،همینه،اینکه کار میکنم روی این باور برداشته میشه،قراره به هدفم برسم

نتیجه گرفتم

حالا چی میشه اگر احساس لیاقت نداشته باشی و دایما ناخوداگاه در حال مقایسه خودت با دیگران باشی

اومدم کمنتای بچه ها رو خوندم که یعضی هاشون دارن پول جمع میکنن ،بعضی هاشون حس میکنن در مدار دریافتن و حس میکنن به همین زودی میخرن،بعضی ها از حقوقشون زدن خریدن

حسم بد شد،اگر قبلا بود دقیقا نمیفهمیدم چرا ولی الان فهمیدم داره مقایسه میکنه ببین چون تو مهاجرت کردی تو کشور غریبی فعلا درآمد نداری،خوش بحال اینا درآمد دارن

یکی نیست بگه بابا انقدر راحت اومده ،انقدر راخت به یک خواسته م رسیدم بیام شکرگذاری کنم، منطق سازی کنم برای راحت رسیدن برای مهاجزتم

یعنی احساس عدم لیاقت نمیذاره شکرگذارباشم، چجوری جلوی پیشرفتمو گرفت

تو مهاجرت دومم چطور رد پاش هست، من چندبار تا لحظه ی آخر پیش رفته، حتی یکبار وقت سفارت برای دادن ویزا، که بعدش کنسل شد

حالا اینه که استاد میگم لذت میبرم هر کدوم از دوره ها چقدر قشنگ از یک جنبه باز میکنه

من توی جلسه دوم شیوه ی حل مسایل فهمیدم که من خیلی از قوانین مهاجرتی حساب میبرم و برا خودم ترمز کرده بودمش

حالا این ترمز من فکر میکردم فقط از توحید هست

اونجا گفتم پس شرک دارم، اومدم رو توحید کار کردم یک مدت با فایلای توحید عملی،فقط روی خدا حساب کن، و مثال هاش

احساسم بهتر شد ترسام کمتر شد

ولی نتیجه رخ نداد،

تو جلسه دوم و سوم کشف قوانین و اون سوالا

این دو جمله ی مریم عزیز راه رو برام باز تر کرد

یکی که گفتن(برای پیدا کردن ترمزها بگردین تو تجربیات خودتون ،یا اطرافیان و شنیده ها و دیده ها تون درباره این خواسته)

و جمله ی بعدیش

(جهان به نگاهی که ذهنتون درباره ی امکان پذیری اون خواسته داره ،پاسخ میده و اونو بصورت افکار شرایط ایده ها موقعیت ها بازتاب میده توی مسیرتون)

و گفتن که اگر خواستت امکان پذیر نیست، ترمزتون عدم لیاقته.

خب دیده ها و شنیده های من از مهاجرت تو چند سال از تمام دوست آشنا همکار همکلاسی چی بود، اینکه کسایی رو دیده بودم که یک سری معیارا داشتن که تونسته بودن مهاجرت کنن، بر طبق اون معیارات

خب من اومدم تمام جوابایی که گرفته بوذم،راهکارایی که هدایت شده و بازخوردا و نتیجه ی نهایی ک در لحظه ی آخر کنسل میشد

میگفتن نمیشه چون شما این شرایط رو نداارین

من فکر میکردم این ترمزم فقط ریشه ش توحید هست،ولی توحید یک بخشش بوده اما بخش بزرگترش که خیلی مخفی بود

تازه فهمیدم عدم لیاقت بوده،چون چندیاری که کارم جلو میرفت همون معیاری که تو ذهنم بود رو میخواستن،

در یک کلام اگر از نظر قانون بگم شما چون این معیار رو ندارین لایق نیستین

ذهنم دلیل لیاقت رو فقط داشتن اون معیارا میدید

حالا ک چند روزه دارم کار میکتم، حسم ب امکان پذیری خواسته م عوض شده و میدونم که این تغییر حس شروع همه چیزه، انقدر نشانه ها زیاد شده،ایمان دارم همین روزا ب نزدیکی میام و از نتیجه م میذارم

توی کمک به تصمیماتی که گرفتم، مثلا من اینجام میخام مهاجرت دومم رو بکنم دارم کار مینکنم، با یک سری دوستان آشنا شدم، و چون فهمیدم که ورودی هایی میدن بر خلاف خواسته م آگاهانه رفت و آمدم رو قطع کردم

بیینید خودم قطع کردم،با میل خودم، برای هذف خودم

حالا احساس عدم لیاقت میاد چیکار میکنه ک این تصمیم سست بشه

مثلا دیروز دیدم همون دوستان عزیز که انصافا هم آدمای مهربونین ولی کاملا مخالف مسیر من،، تیپ زده بودن با هم میرفتن بیرون،من که آگاهانه خودم رد کردم

با دیدنشون حسم بد شد، با این آگاهی ها و خودشناسی ذهتم اومدم دیدم ذهنم داره بهم حس قربانی بودن میده، که تو کشور غریب تنهایی، دوست نداری، کسی دوست نداره،برای کسی مهم نیستی، تنهایی همیشه،تنهل میری پیاده روی،، یک حس قربانی بودن

تعجب کردم گفتم الله اکبر، استاد تو جلسه دوم عزت نفس میگن مواطب باشبن حس قربانی بودن نکنین که بلا سرتون میارین،، من فکر میکردم که من تو این خوبم و این حس و ندارم

گفتم عجب برای تصمیم خودم ، داره خودمو تخریب میکنه و بلا سزم میاره،، چقدر مخفی هست این عدم لیاقت

توی ارتباط با خداچجوری فهمیدم

اونجا که استاد میگین من لایق دریاقت هدایت های خدام

من خدا شاهده اگر بیام بنویسم که تو این مهاجرت ، من کجاها چ ایمانی نشون دادم،چند صفحه ی طولانی کمنت میشه با نتیجه

بعد چون تو ذهنم من عدم لیاقت دارم و از بچگی ایمانم با ایمان آدمایی مثل امام ها و پیامبرها مقایسه شده ، و اونم نه بصورت واقعی،بلکه بصورت بت و افسانه ای که ازشون درست کردن که از شکم مادر بدنیا اومدن ایمان تزلزل ناپذیر داشتن،که عملا ما هیچوقت نمیتونیم نزدیک اونا هم بشیم،اصن مقایسه ی ما با اونا گناهه، خب ناخوداگاه من میاد ایمانمو مقایسه میکنه با اونا و میگه تو ایمان نداری ،لایق این نیستی خدا بیاد کارها رو برات انجام بده، حس بی ارزشی و فاصله از خدا تقویت میشه،، در صورتی که من هاجر خودم فقط میدونم با چ ایمانی حرکت کردم و دارم ادامه میدم و نتایجی ک گرفتم کارایی ک خدا کرد،بعضی هاشون مث داستان علمی تخیلی میمونه ب مردم عادی بگم باورشون نمیشه،، ولی عدم لیاقت نمیذاره اینا رو ببینم و ایمان داشته باشم خدا انجام میده،نمیذاره از خذا متوقع باشم

، استاد یعنی عاشقتونم که همه چیز رو انقدر منطقی باز میکنید،، تو گفتگو با دوستان اون فایلایی کع با آقای عرشیانفر دارین ، اصن اوتجا تفاوت شما رو میفهمم با بقیه

اونجا میاین منطقی مراحل تکامل ایمان حضرت ابراهیم رو میگین

تو توجه بر نکات مثبت چجور تاثیر میذازه، من بعضی وقتا توجه میکنم به نکات مثبت حسم خوب میش، بعضی وقتا نه ،برعکس بد میشد

نمیفهمیدم چزا

الان میفهمم سریع مقایسه میکردم، چهرمو،خونمو ، مبایلمو، رفتارمو……..

پس عدم لیاقت نمیذاره شکارچی نکات مثبت خوبی هم باشم

من چون یک هدف داشتم و مونده بودم با شرایط سخت، مجبور شدم بیام و خودمو ببندم به سایت و آموزش ها،،

من قبلا فایلای استاد و مث یک آهنگ مث مسکن گوش میدادم تو خونه زندگیم بودمو و دزآمدی داشتم که بتونم دوره ها رو بخرم ولی درمدارش نبوذم

اما اینجا برای اولین بار فهمیدم حس خوب چیه،شکرگذاری چیه،خدا کیه، ایمان چیه، توحید، خود ارزشی، قانون جهان،کنترل ذهن یاد گرفتم ، تو مدار دوره ها رفتم و چندین دوره ی استاد رو دارم، خوشبختی رو یاد گرفتم، یاد گرفتم با دیدن یک ابر یک صدای گنجشک چجوری ب خوشبختی برسونم خودمو

در صورتی که قبلا با خونه زندگی بیزنس،دوستای زیاد نمیتونستم چنین حسایی رو تجربه کنم

حالا اینا انقدر موفقیت های بزرگی هست که میگم آدما نسل در نسل میان و تجربه نمیکنن و میمیرن ، من اینا رو دارم

ولی احساس عدم لیاقت میاد منو مقایسه میکنه با اون دوستی که زودتر از من مهاجزت کزدن،،، و به من مبگه تو اون آدم بی عرضه ای هستی که اومدی اینجا ،هنوز اینجایی، اینهمه نتیجه،این طریقه ی خوشبخت زندگی کردن زو نمیبینه، خب این نمیذاره من ادامه بدم انگیزه بگیرم

استاد راست میگین احساس لیاقت باید درونی باشه، اگر بسته به دست آوردها باشه با از بین رفتنشون نابود میشه، من علوم آزمایشگاهی خوندمو و تو دوتا از بهترین بیمارستانا با کارنامه ی موفق پنج ساله کار کردم، یکسال آخرم بیزنس خودمو داشتم،احساس لیقاتم بسته به اینا بود، تو شهر خودم به خانوم دکتر گفتن دلم خوش بوده و حس ارزشمندی میکردم،با لباسام با،با دوستام،

اومدم کشور غریب که خبری از دکتر بودن و مشتری و دوستای و تیپای خوبم نبود، اوایل خیلی سخت بود حسمو خوب کنم،کنترل ذهن کنم ، حس یک مهاجر بدبخت بی ارزش زو داشتم،احساس ارزشمندیم جا مونده بود با اونا

چطور میبینم همه چی پاش پیش احساس لیاقت گیره

خدا رو شکر برای این دوره و این آگاهی ها، این احساس عدم لیاقت رو دارم میشناسم، کجاها وارد میشه حرف میزنه،مثلا الان ک دارم مینویسم میگع ننویس تو که مث بقیه نمیتونی متعهدانه ادامه بدی،مقایسه،مقایسه مقایسه،تخریب….

خدارو شکر برای این مسیر زیبا و این آگاهی ها و این حد ازخودشناسی

استاد سپاسگزارم،عاشقتونم،بهترین ها رو براتون میخام

با عشق