- صفحه 7

به نام خدای یکتا

سلام

من فعلا شاگرد فایلهای دانلودی دوره احساس لیاقت هستم ولی به شدت این موضوع ذهنم رو به خودش مشغول کرده .در تمام تجربیاتم رد پای این مساله رو میبینم .من تنها دختری بودم که تو روستا هنر خوند از همون ابتدا لذت

و ارامشی که از انجام کارام داشتم و دنبال کردن مسیر مورد علاقم بیشتر از پول برام بولد بود همه میگفتند این چه رشته ایه کارش چیه؟ با اینکه تو دوران دانشجوییم هم حتی زمانی که اصلا کار با نرم افزار بلد نبودم حتی بلد نبودم کامپیوتر رو روشن کنم برای بهترین فست فودها و کارخونه ها وکافه های کرمان لوگو طراحی کردم با مداد و روی کاغذ ولی با قیمت بالا.یادم میاد چقدر سر قیمت دادن رک بودم و کوتاه نمیومدم و حق رو به خودم میدادم.حتی یک کار کتیبه سفالی برای ژوژمانم بود و ترم تموم شد و به کوره نرسید و سفال خام بود .استاد نمره کاملش رو بهم داد ولی گفت این کار رو جابه جا نکن اگر تونستی یا همین جا کوره پیدا کن یا همین جا بفروشش .همون موقه مشتری نقدش بدون اینکه من درخواست کنم پیدا شد و با یه قیمت عالی فروش رفت.اما تو این سالیان انقدر خودم نمیگم دیگران که خودم خودم خودم رو تخریب کردم با هر قضاوت نا اگاهانه ادمهای دیگه از رشتم که هر کی یه چیز میگفت.این چند سالی که خونه ام هیچ کس نمیدونه پشت میزم ساعت های طولانی چه مسائلی رو تو کارم البته با عشق حل کردم هر کی خونمون میومد و میدید که تو جمعاشون نمیرم و مدام پشت میزم و هدفن به گوش میگفتن خوبه سرگرمیه ولی دنبال کارم باش برو تهران زهرا کی میری تهران؟اینجا وبال پدرتی.اینجا فلان و بهمان.اوایل توضیح میدادم که فریلنسرم ولی یه جوری نگام میکردن که انگار دارم بهشون دروغ میگم .و الان در جواب سوالاتشون فقط میگم خدا رو شکر و سعی میکنم هیچ توضیحی ندم وذهنم رو روی خوبیهاشون متمرکز کنم که قضاوتهاشون رو من ناثیری نداشته باشه و جاابه که به طرز عجیبی اون افراد هی وجودشون تو خونمون محو و کمرنگ و کمرنگ تر شده.قبلا همین خودش بارها من رو به هم میریخت که کارم رو لایق ثروت نمیدونن اما الان سعی میکنم با قدرت بیشتری با قضاوت های دیگران تو وجودم برخورد کنم .میدونید استاد این فایلهاتون اولش یه مقداری من رو ترسوند از اینکه در پیشگاه خدا چطور جوابگوی این همه ظلم به خودم باشم که حتی الانشم نمیتونم ادعا کنم که دیگه فهمیدم و حله و دارم تمام و کمال عمل میکنم بلکه تمام تلاشم عمل کردنه فهمیدن درست و عمل کردن درست .اما میدونستم که این ترس رو بهتره مدیریت کنم و به سمت سازنده هدایتش کنم چون اگر مدیریتش نکنم خودش یکی از راه های شیطانه که از مسیر دور بشم . خیییلی دارم سعی میکنم با خودم مهربون تر و دوست تر باشم توانایی هام رو به یاد بیارم و بدون قید و شرط خودم رو لایق ثروت و نعمت بدونم به شدت به شدت ذوق حضور در کلاس دوره احساس لیاقت رو دارم انقدر که حاضرم تمام موجودی حسابم رو پرداخت کنم حتی اگر قیمت یک جلسه بشه .اما از طرفی تکاملم رو هم قبول دارم و اینکه اجازه بدم هدایت بشم در زمان مناسب و به آسان ترین شکل.فعلا در حدی که اگاهی پیدا کردم دارم تلاش میکنم عمل کنم.به شدت این روزا دارم رو این باور کار میکنم که محصولات من کتابهام و هر چیزی که تولید کردم ارزشمنده چون احساس خوب ایجاد میکنه.یه باگ بزرگ رو تو باورهام پیدا کرده بودم که خودش ریشه در عدم احساس لیاقت داره که کارای من باید کاربردی باشن و یک مساله ای رو حل کنند.در صورتی که هنر خودش همونطور که از اسمش پیداست روح انسان رو ارام میکنه و اون احساس خوبی که کارای من منتقل میکنند خودش بزرگترین ارزشه.چه ارزشی بالاتر از حس خوب .الان خیلی احساسم به خودم و کارام بهتر هست. یه معجزه ای که رخ داد اینکه من اصلا کار تصویرسازی دیجیتال به شکل حرف ای رو مسلط نبودم برام یه چالش بود ولی قلبم دیگه کارای سخت رو قبول نمیکنه با اینکه عاشق اجرا های دستی مثل تکنیکهای ابرنگ و گواش و مداد رنگی و کولاژم اما وقتی کارای دیجیتال انقدر قابلیت های زیادی دارن و کارا رو اسون کردن من آسونی ها رو ترجیح میدم. و از طرفی آماتور بودم تو فضای فتوشاپ حتی تصویرگری کتاب نفیسه عزیز رو هم تو فضای کورل دراو انجام دادم که بیشتر مینیمال طور هست و همیشه فکر میکردم من باید قلم دیجیتال اون هم از نوع سینتیک داشته باشم که بتونم تصویرسازیهام رو دیجیتال انجام بدم که داشتن قلم سینتیک هم خودش نیاز به تکامل داره.از وقتی دارم رو احساس لیاقتم کار میکنم همین تازگی یه روز خدا بهم خیلی واضح گفت برو تو محیط فتوشاپ تصویرسازی کن.ذهنم میگفت چی؟چجوری؟ من که تجربش رو ندارم مگه میشه؟بدون قلم؟

تا اینکه تسلیم شدم یکی از تصویزسازیهام رو بردم تو فضای فتوشاپ اولش هیچی بلد نبودم حتی کاربرد ابزار ها رو خیلی کم یادم میومد چون بیشتر کارام رو تو فضای کورل انجام میدادم. ظرف چند روز انقدر پیشرفت کردم و انقدر هی هر بار داره به لطف خدا بهتر و بهتر میشه که خودم هم شگفت زده ام.میدونم این یه هدایته که داره من رو برای کار های اسونتر هدایت میکنه.لحن صحبت کردن افراد باهام خیلی تغیییر کرده و دارم از انسانهایی که یک روزی اینکه رو کارام نظر بدن و حتی جوابم رو بدن ذوق زده میشدم احترام و استقبال رو به لطف خدا و اموزشهای شما دریافت میکنم.پارسال همین موقه از یه درخت گردو با ارتفاع خیلی بلند که پدرم رهاش کرده بود چون حتی مردها هم جرات بالا رفتن ازش رو نداشتن و در عین حال کیفیت گردوهاش فوق العاده هست بالا رفتم و گردوش رو فروختم و با پولش چوب هام رو میدادم نجاری برام برش بزنه و محصولی رو ساختم که ابزارش رو هم نداشتم با چاقو و مغارهای معمولی که داشتم و سنباده های دست سازی که خودم ساخته بودم انقدر چوب های خشنی که نجاری برش زده بود رو سمباده میزدم که مثل شیشه صاف و صیقلی شدن به حدی که یکی از خراط های شهرمون که ظرف و ظروف میساختن میگفتن دستگاه های ما هم به این حد تمیز سمباده نمیزنه شما چطور به سمباده های دستی این کارو انجام دادین؟این خودش نشون میده که چقدر پول ساختن رو سخت میدونستم.تا یه حدی کار کردم و دوتاش رو فروختم و جاالبه که من دوتاش رو هدیه دادم اون فرد برام پولش رو واریز کرد یعنی خودم هم کارم رو ارزشمند نمیدونستم گفت چون کارم ارزشمنده. نشانه ها بهم گفتن این کار رو بزارم کنار و من همه رو جمع کردم و گذاشتم کنار جالبه که بعد از اون نشانه و هدایت مسیر برام یه پله بهتر شد.چند وقت پیش دختر کوچولوی برادرم ازم درخواست کرد که براش یک نمونه از اون محصولم رو درست کنم چون یه نمونه کامل شدش رو داشتم .امروز رفتم سراغ ماکتهایی که ساختم سمباده ها رو برداشتم که یکیش رو برای برادرزادم درست کنم اصلا اصلا نتونستم با اون ابزار و اون کار سخت ارتباط برقرار کنم .دستهام رو نگاه کردم چقدر زیبا بودن برعکس پارسال که اون تکه چوبها رو سمباده میزدم .احساس کردم این کار بی احترامی و ناسپاسی به اسانی های فراوان توکار خودم هست تو طراحی لوگو که قدم الانم هست به همراه تصویرسازی که هر روز دارم به راه های اسانترش هدایت میشم .و تصمیم گرفتم برای همیشه دیگه بهشون نزدیک نشم.مگر اینکه اون طرح رو به یک کارگاه خراطی بفروشم چون ارزش تولید زیاد رو داره و یک طرح خیلی خاص و تازه هست و اصلا جدای همه اینها هنر هست و احساس خوب منتقل میکنه.به خداوند و هدایتش سپردم و احساسم خیلی بهتره.این روزا اون روغن کاری شدن چرخ های زندگیم رو به لطفخدا دارم حس میکنم و دارم تمام تلاشم رو میکنم سپاسگزارتر باشم با اینکه به شدت به شدت ذوق دوره احساس لیاقت رو دارم و برای خودم لازم و واجب میدونم تمام تلاشم اینکه که رها باشم و تسلیم خداوند و بسپرم به خودش.یه نکته دیگه اینکه حتی محصولات پدرم قیمتشون بالاتر رفته.از درو دیوار نعمت وارد خونمون میشه و میدونم اینها نشانه تغییزات حتی کمی هست که در ارزشمندی خودم ایجاد کردم.استاد عزیزم با تمام وجودم خدا رو بابت وجودتون شکر میکنم و سپاسگزارم بابت وجودتون انگار الان بیشتر درک میکنم که خدا و شما چقدر مشتاق به تغییر ما هستید به پیشرفت ما و از خدا میخوام بنده عمل گراش باشم و اون نتایجی که لایق و شایستش هستم و براش خلق شدم رو خلق کنم.