تغییر شخصیت، جسارت می خواهد - صفحه 125

سلام به استاد عزیزم و مریم بانوی عشق و دوستان هم فرکانسی ام

استاد من همیشه برای خودم یه لیست حداقل ده موردی رو اماده میکردم ک مثلا یک ماه این موردها رو از شخصیتم حذف کنم و یا دور کنم یا یه اخلاق و رفتار مناسب رو بخودم اضافه کنم بعد جلوی همشون هم ب تعداد روزهای ک مد نظرم بود شبکه ای مانندی رو درست میکردم و هرشب قبل خواب مثل روتین شبانه جلوی هر روزی ک تونسته بودم اون کار ها رو ب درستی انجام بدم یه تیک میزدم و اگه بنا ب هر دلیلی انجام نداده بودم یه ضربدر….

یادم میاد این رفتار و از بچگیم دوران ابتدایی داشتم تا به چند ماه پیش

همیشه با موضوع های متفاوت مثلا یکیشون مدیتیشن بود با تایم مدنظر یکیشون حتما گوش دادن ب فایل اموزشی بود یکیشون مثلا مرتب کردن وسایل شخصی بود یکیشون 5صبح بیدار شدن بود ک تو اون تایم مراقبه و مدیتیشن انجام میدادم یکیشون مثلا غیبت نکردن بود یکیشون نوشتن و سپاسگزاری کردن بود یکیشونم مثلا گفتگو با خدا خیلی زیاد بودن و تا وقتیکه اینا جزی از رفتار و اخلاقم نمیشد تکرارشون میکردم شاید نزدیک به یکسال و یسریا زودتر باهاشون انس میگرفتم و ناخوداگاهم اونجوری برخورد میکردم و یا اون کار و انجام میدادم حذفش میکردم از لیست و یه چیز دیگه رو ب لیستم اضافه میکردم یعنی همیشه در حال تغییر کردن بودم تا چند ماه پیش نمیدونم چرا اما دیگه ب نوشتن علاقه ای ندارم شایدم بخاطر اینه من زیاد نمیتونم به درونم و ریشه ی مسائل فکر کنم و یه جورایی خیلی چیزا رو زیر مبل قایم کردم و گفتگوی ذهنیم رو خیلی روون منو میبره به گفتگوی ذهنی با کسیکه نه هم مدارمه نه تو زندگیم حضور داره فقط یک عادته بااینحال تو این چند بار به ندرت تو دفترم چیزی نوشتم……

الان اینجا مینویسم ک من تعهد میدم ب *انجام دادن سپاسگزاری روزانه ام حداقل اگه شده روزی 2خط

*انجام دادن تمرینهای عشق و مودت

*گفتگوی ذهنیم رو به توجه کردن به موارد مثبت تغییر بدم

*توی مسائل دیگران مثل قضاوت کردن و نصیحت کردن و توقع داشتن رو ب کلی اروم ارومم شده اگاهانه حذف کنم

فعلا این چند مورد و روی خودم کار میکنم و ذهن خودم رو شلوغ نمیکنم پیش شما استاد عزیزم تعهد میدم بزودی از تغییرات مثبتم در این موارد براتون بگم

بعد استاد عزیزم من ی سری تغییرات کردم بطور ناخوداگاه و خدا رو بابتشون خیلی سپاسگزارم و دوست دارم با شما و دوستانم به اشتراک بزارم

استاد من با دیدن سریال زندگی در بهشت و سریال زیبای سفر به دور امریکا بدون اینکه خودم بدونم خیلی ترسهام از بین رفته استاد من یه جورایی از همه حیوانات و حشرات میترسیدم بااینحال نمیدونم کی اینجوری شدم که یه روز ما رفته بودیم طبیعت یه عنکبوت دیدم ک خیلی نزدیکمه برام مهم نبود و با اصرار دخترخاله ام پرتش کردم اونطرف تر خخخ یا یه زنبور دیدم اصلا نمیترسیدم یا یه حشره ای دیدم نمیدونم چی بود شبیه سوسک بود براحتی از کنارش رد شدم (یکبار یه سوسک روی لباسم بود تو خیابون بیهوش شدم)

یا پرنده ها رو لمس میکنم و هر چیز دیگه ای….

یا استاد من خیلی از بالا رفتن کوه میترسیدم یعنی بزرگترین ترس زندگیم بوده بااینحال این ایام نوروز ک رفتیم طبیعت خودم به تنهایی ناخوداگاه از روی یه کوه پایین میومدم ک یه جای خلوت کنم ب فایلهای شما گوش بدم بعد بقیه بهم میگفتن چجوری تنهایی رفتی؟؟یا مثلا میگفتم بچه بیاین بریم روی اون کوه همه با تعجب میگفتن مطمئنی میتونی بیای؟؟

قبلا یکبار رفته بودیم کوه” میرملاس کوهدشت”تا نصفه راه رو رفتیم بعد انقدر جیغ کشیدم که همه ی اون اطراف صدام پیچیده بود داداشام دستامو گرفته بودن و بقیه ی پسرا و دخترل جلوتر راه میرفتن ک مثلا نیوفتم ی طوریم بشه بااینحالم من نشسته بودم رو زمین اروم اروم یه ذره میومدم جلو یعنی هرچی بگم نمیتونم اون حس و حال و براتون بگم

الان خداروشکر خودم با عشق بدون اینکه بخام از کسی کمک بگیرم فقط میگفتم خدایا دستمو تو دستت میزارم میخام تجربه کنم به بالای کوه میرفتم و میومدم البته ک کوه زیاد بلندی نبود اما برای من خعییییییییییلی زیاد موفقیت امیزه خداروبینهایت سپاسگزارم بعد یه تغییری دیگه ای که کردم توجه به زیباییهای حیواناته فکر کن استاد ما چند تا یا کریم داریم تو حیاطمون و شبا وقتی میان روی شاخه ی درخت انجیرمون میشینن میرم نگاهشون میکنم با عشق زیاااااد یا وقتی بابام براشون دونه میریزه باز میرم نزدیکشون نگاهشون میکنم یا کریم هامون یه جورایی اهلی شدن یعنی فکر کن میری بغلشون پاتم بکوبی رو زمین نمیرن خداروشکر

بعد چند وقت پیش رفته بودیم روستا یه بعبعی کوچولوی یه روزه دیدم پیش مامانش بود با اینکه کار داشتم نشستم نوازشش کردم و زیبایهاشو تحسین کردم.مرغ و خورس ها رو که دیگه نگم براتون خخخخخخ عاشقشونم

از جاده و رانندگیم لذت میبرم خلاصه تغییراتم خیلی زیاده

اها نگاهم به خدا کاملا 180درجه تغییر کرده با خوندن کامنتهای عقل کل و صحبتهاتون

نگاهم به امامان کاملا تغییر کرده دیگه اون خدای دوم برام نیستن فقط در حد اینکه یه انسان شریف بودن برام ارزشمندن نه اینکه تا یه چیزی بشه سریع بگم یا امام رضا خودت ب خدا بگو…..عزتمو پیدا کردم تو این موارد

تاثییر نگاه مردم برام کمرنگ تر شده

وقتی میرم تا بازار از خیابونهای تمیز گرفته تا فروشنده های خوش برخورد و کسب و کارها همه و همه سپاسگزاری میکنم

تغییرات زیادی کردم یه روز سر فرصت همه رو براتون میگم

خدارو بینهایت بار بخاطر این تغییرات سپاسگزارم