تغییر شخصیت، جسارت می خواهد - صفحه 29

با سلام

پنجمین برگ سفرنامه

یه مدت ماموریت بودم و نتونستم کامنت بزارم ولی تا روز 7 پیش رفتم و حالا برگشتم دوباره گوش بدم و نظر بزارم. تو همین مدت من از خدا خواسته بودم که کمکم کنه تا بتونم بهتر عمل کنم ولی متاسفانه نتیجه عکس بود و با تضاد مواجه شدم و فهمیدم این تضاد پیامی از سمت خداوند بوده برای تغییر خودم و بسیار سپاسگزار شدم، تو همین مدت هم شروع کرده بودم به خوندن قرآن( از اپلیکیشن گوشی).

درباره سوال خانم شایسته: جنبه هایی از زندگیم که نیاز به تغییر داره یکی برخوردهام و رفتارم با دیگران هست که باید بیشتر محتاطانه عمل کنم و قبلا فکر میکردم اگه بخوام با سیاست پیش برم یعنی دارم به خاطر حرف بقیه این کار رو انجام میدم ولی به این نتیجه رسیدم من باید در نوع صحبت کردنم، کلماتی که به کار می برم، لحن حرف زدنم و برخوردم با دیگران تغییر ایجاد کنم به خاطر خودم و به خاطر رشد و پیشرفت و بهبود شرایط خودم و اصلا دیگران رو تو این معادله نیارم و هدفم تغییر مثبت باشه و با این دیدگاه تونستم ایجاد تغییر رو درک کنم و صد البته ریشه این تغییر دیدگاه برمیگرده به اینکه چون من خودم رو دوست دارم و احساس ارزشمندی میکنم بنابراین باید کلامم و رفتارم نیز ارزشمند باشد. اولین حرکتی که انجام دادم و تقریبا موفق شدم(خیلی صریح میگم) تو زمان کم یکی حفظ نگاهم بود که تو خیابون به تمام افراد جنس مخالفم نگاه میکردم و همه رو بارانداز میکردم نه اینکه از روی غرض باشه بلکه انگار عادت کرده بودم که با دیدن این فایل و خوندن قرآن و فایل غذای روح تصمیم گرفتم دیگه تکرار نکنم و تا حدودی موفق بودم چون اون حس درونی رو کشتم. بعدش تصمیم گرفتم که در صحبت کردن با دیگران نهایت ادب و احترام رو رعایت کنم (البته با توجه به جایگاهشون) اینم بگم که احترام گذاشتن به خودم رو هم انجام میدم.

نکاتی که از این فایل آموختم ینکه اگر خواستیم تغییری چه در باور و چه در رفتار ایجاد کنیم باید متعهد باشیم به انجامش نه اینکه امروز باشه و فردا نباشه تا اینکه نتیجه قابل قبولی بگیریم و اینجا که استاد میگن هر روز دنبال تغییر باشیم و هر روز بگوییم چه کار کنیم که امروز بهتر از دیروز باشیم نیاز به این داره که ما تفکر و تعقل کنیم و من دیدم افرادی رو که ساعتها فکر میکنند که با دیگران چه طور برخورد کنند یا حتی برا کوچکترین کارهاشون هم فکر میکنند چقدر موفق هستند و فکر کردن به خودمان به باورهایمان و رفتارهایمان اون چیزیه که خیلی ها با اینکه قانون رو میدونند انجامش نمیدن(من جمله خودم!). من تصمیم گرفتم که در درجه اول با خودم خوب اشم به خودم احترام بگذارم و خودم رو انسان ارزشمندی بدونم و بعد این رفتارها رو در برخورد با دیگران پیاده کنم که البته اگر ما باور ارزشمندی رو در خودمون تقویت کنیم برخورد ما با دیگران و دیگران با خودبخود بهبود پیدا میکند. در پناه الله…..