«تعهد به خواسته» یا «رها بودن» نسبت به آن؟! - صفحه 5

به نام ربّ

سلام با بی نهایت عشق برای شما

نمیدونستم نوشته هامو که اول تو گوگل پلی مینویسم و بعد کپی میکنم تا بیام رد پامو تو سایت بنویسم ، کدوم فایل بنویسمشون ، از خدا سوال کردم که گفته شد اینجا بنویسم

«تعهد به خواسته» یا «رها بودن» نسبت به آن؟!

روز عاشورا ، رد پای روز 26 تیر رو مینویسم

یاد بگیر از امام حسین

تا میتونی سوال بپرس

تا میتونی ،حتی اگر قدمت کوچیک باشه برای حرکت کردن و عمل کردن ،همون قدم کوچیکو بردار

اگر تلاش بیشتری بکنی و بهای بزرگتری برای هدفت و خواسته هات بدی سریع تر مدار هاتو طی میکنی

انتخاب با خودته ، سمت الله بیای ،نوره و نور و زیبایی

امروز ، این جملات، از خدا پیامی بود ، برای من

امروز وقتی مراسم ظهر عاشورا رو تو محله مون اجرا می کردن رفتیم، یه قسمت از شهرکمون که خاکیه و بزرگ ، مراسم خیمه سوزان و تعزیه بود که ، رفتیم و بالای گودال نشستیم دوباره جامونو عوض کردیم وقتی نشستیم ، به مادرم گفتم چرا اومدیم سمت خیمه های یزید نشستیم ، میرفتیم وسط

سمت خیمه های امام حسین هم آقایون بودن ،نمیشد رفت اونجا

بعد گفتم طیبه دنبال جایی نباش که بگی اینجا چرا نشستم اونجا چرا ننشستم ، مهم نیتت باید باشه و از درون باشه پاکی دلت و نیتت

البته از بیرون و ظاهر هم باید پاک بود و توجه کرد به خوبی ها تا باور قدرتمند بشه

وقتی نشستم گفتم خدا چه درسایی باید از این تعزیه امام حسین یاد بگیرم و وقتی نشستم خود به خود شروع کردم به حرف زدن با خودم و ذهنم

داشتم بهش میگفتم که ببین ذهن من نتیجه مشخصه

اگر سمت خدا قدم برداری نتیجه اش میشه مثل امام حسین

و به نور خدا نزدیک و نزدیک تر میشی ،ببین چقدر نورانیه

و اگر غفلت کنی و نجواهای شیطانو گوش بدی نتیجه اش میشه یزید و باقی کسانی که در شهید کردن امام حسین نقش داشتن و از درون و بیرون ناپاکن و حتی خود شیطان هم موقع حسابرسی اعمال میگه، من بیزارم از کسی که خدا رو شرک ورزیده و به من قدرت داده

داشتم همینجور برای خودم تو دلم میگفتم

تا حالا اینجوری به قضیه عاشورا نگاه نکرده بودم ،تا حالا فکر نکرده بودم که بخوام اینجوری تحلیلش کنم برای خودم

و ادامه دادم و حرف زدم با خودم، تا هم به خودم بگم و هم ذهنم رو منطقی کنم و بهش یاد بدم که یه انتخاب بیشتر نداری و اون قدم گذاشتن در مسیر خداست و به نور خدا میرسی

و میدونم که خدا هر لحظه کمکم میکنه

وقتی تعزیه شروع شد ، یزید و همراهانش که با چهره های گریم شده و ترسناک اومدن از پشت سر ما رد بشن و برن، من وقتی نگاهشون کردم یه لحظه ترسیدم

به خودم گفتم نترس از هیچ کس و هیچ چیز نباید بترسی ، از این باید بترسی که اگر خدایی نکرده مسیرت مثل اینا بشه تو هم مثل اینا ترسناک و از درون تاریک تاریک میشی

ترست از این باشه که یادت نگه داری و بدونی که اگر نتونی کنترل کنی ذهنت رو نتیجه اش این میشه که پشیمون میشی از اینکه چرا وقتی فرصت زندگی داشتی درست عمل نکردی و یاد بگیری از خدا تبعیت کنی و بهش چشم بگی

اینا به خدا چشم نگفتن که عاقبتشون شد این و الان لعن و نفرین میشن

به خودم میگفتم ببین امام حسین رو

قشنگ نگاهش کن

تو تعزیه یه بچه به دستش که داده بودن، منم داشتم به خودم میگفتم

میگفتم ببین اینجا که امام حسین پسر 6 ماهه شو تو دستاش گرفته ، کی این کارو میکنه؟ هیچ کس

فقط کسی این کارو میکنه که به خدا اعتماد داشته باشه

و مهم تر از همه بگذره از هر آنچه که داره که برای اون نیست و برای خداست و خدا یه روز داده و هر وقت بخواد میگیره

و یاد قربانی حضرت ابراهیم افتادم الان که دارم مینویسم ،

که حضرت ابراهیم هم گذشت از هر آنچه که باید میگذشت و خدا بهش هرچی گفته ،چشم گفته که مقامش انقدر بزرگه

امام حسین هم از خیلی چیزا در خودش گذشته

مثلا از دنیا و هر آنچه در دنیا هست

حتی از عزیز ترین خانواده اش

حتی میدونسته که در راه خدا اگر کشته بشه ، خدا خودش مراقب بچه هاش هست و کسانی که زنده میمونن خدا همراهشونه هر لحظه

هی داشتم میگفتم طیبه یاد بگیر سعی کن عمل کنی

سعی کن تو هم قربانی کنی هر آنچه که باید قربانی بشه در راه رسیدن به خدا

تو اگر درخواستت اینه خدارو داشته باشی و هر لحظه همراهت باشه و به نورش نزدیک و نزدیک تر بشی باید عمل کنی

باید قدم برداری و مثل حضرت ابراهیم ،مثل امام حسین و باقی اماما کنترل کنی خودت رو

من امروز هدایتی یه فایلی دوباره از الهی قمشه ای دیدم

میگفت

هر روز صبح عاشورا ست

هر جایی که آدم همونجا داره قدم میزنه ، همونجا کربلاست

لحظه به لحظه تصمیم گیری باید کرد

که آیا من باشم یا خدا باشه ؟؟؟؟

ابن زیاد تصمیم گیری کرد

گفت من باشم

خودشو شهید نکرد

حق رو شهید کرد

گفت یه شب مهلت بده

تو این شب مهلت برای چیه که من میخوام خودمو شهید کنم

یا حق رو شهید کنم

حق رو شهید کرد !

گفت من باشم ، تو نباشی

دید نمیتونه از چشم و ابروی خوبان رِی

و مقام سلطنت و عیش و عشرت دو روزه باطل ،

دید نمیتونه بگذره

حق رو شهید کرد

ما هم هر لحظه در تمام شئون زندگیمون ، هر روز این واقعه رخ میده

حق رو زیر پا نذار ،خودتو زیر پا بذار

اگر دیدی که منافع تو در اینست که حق رو زیر پا بذاری

منافع خودتو زیر پا بذار

وقتی بارها اینو گوش دادم ،چون قبلا گوش داده بودم متوجهش نشده بودم و انگار زمانش امروز بود که خدا هدایتم کنه به این فایل تا گوش بدم و بشنوم و بفهممش که درمدار دریافتش بودم تا منم خودمو زیر پا بذارم و تصمیم بگیرم بگذرم از هر آنچه که خدا رو از من دور میکنه

همه اینا رو وقتی داشتم به تعزیه نگاه میکردم تو دلم میگذشت و بهش توجه میکردم و فکر میکردم و اشک جاری میشد

وقتی فکر میکردم به خدا میگفتم کمکم کن وقتی مراسم تعزیه تموم شد و پامو از این مکان گذاشتم بیرون ،آنچه که باید بگذرم ازش و رها بشم و مانع از نزدیک شدنم به تو هست رو زیر پا بذارم و همینجا بذارم و برم و یه طیبه دیگه بشم

همون لحظه بود که یاد درخواستای پارسالم افتادم

به خودم گفتم درخواست امسالم کجا و درخواست پارسالم کجا

زمین تا آسمون متفاوت بود درخواستم و رهاتر شده بودم از درخواست پارسالم که چسبیده بودم بهش و به زور میخواستم داشته باشمش

کمک خواستم از خدا و گفتم طیبه ای که از تعزیه امام حسین و رفتارهاش یاد گرفته و میخواد عمل کنه و ایمانش رو نشون بده

و یکی یکی به یادم آوردم که چه چیزهایی هست که باید ازشون بگذرم حتی درخواستایی که داشتم و بعضیاشون رو هنوز نگذشته بودم و از خدا کمک خواستم که کمکم کنه

در همون لحظات که هم تعزیه رو نگاه میکردم و هم داشتم تو دلم حرف میزدم ، دیدم وقتی امام حسین رو داشتن شهید میکردن ،امام حسین آب خواست و یه نفر اومد تا براش آب بیاره و یکی از نزدیکای یزید آب رو ریخت زمین و نذاشت بهش بده و گفت تو چرا آب آوردی و اون گفت انقدر دیگه بد نباشیم حداقل بهش آب بدیم

دقیق حرفاش یادم نیست

این رفتار اون فردی که سمت یزید بود

منو یاد حرفای استاد عباس منش انداخت که میگفت حر هم وقتی سمت امام حسین اومد به یکباره که نبود تغییرش و خوب شدنش

در درونش یه سری اتفاقات افتاده بود و آماده بود که تغییر کنه و در یک لحظه ،یک حرف سبب تغییرش شد

و آدما تلاشی که برای تغییر میکنن رو دیده نمیشه وقتی حرفی گفته میشه و اون فرد قبولش میکنه و تصمیم میگیره اونموقع تغییر دیده میشه

الان که در مورد حر گفتم ، میبینم که حر هم در اون لحظه تصمیم گرفته خودش رو زیر پا بذاره و بگذره و این گذشتن سبب نزدیک شدنش به خدا و شهید شدنش شده

وقتی داشتم به این حرفا فکر میکردم و برای خودم یادآوری میکردم ، به ذهنم میگفتم که ببین ذهن من حالا خوب نگاه کن تو میدان ببین کدوم با عزت هست و نورانی و نزدیک به خدا ؟؟؟؟

ببین از خودش گذشت از همه چی گذشت که در این دنیای مادی هست و در اصل به خدا ،به جاودانگی رسید ،که نامش بر زبان هاست

و یادم میاوردم که هر کس خداگونه باشه هیچ وقت نمیمیره و یادش همیشه زنده هست

و به خودم میگفتم ببین با گذشت سال ها چقدر یادش زنده هست ، اینا همه عظمت خداست که در امام حسین به چشم میبینی

اگر عاشق خدا بشی ،خدا عاشقت میشه

اگر اجازه بدی هر آنچه که لازمه بگذری ازش، به خدا بسپاری و بگذری میتونی خدارو داشته باشی

این نگذشتن هاست که مانع از نزدیک شدنت به خدا میشه

وقتی در ادامه تعزیه حضرت زینب رو دیدم ، یاد ما رایت الا جمیلا افتادم

به خودم گفتم ببین طیبه اینم برای تو یه درسیه

یادته استاد عباس منش میگفت که هر اتفاقی براتون میفته سعی کنین با نگاهی به قضیه نگاه کنید که بهتون حس خوب بده و یادتون باشه هر چی دارین از خداست و میتونه هر لحظه از شما بگیره

پس یادت باشه که هر آنچه که برات رخ میده به نفع تو هست و زیباست و در اون موضوع برای تو درس هایی هست که برای رشدت و تغییر مدارت و نزدیک شدن به سمت خدا لازمه

و صبوری که در حضرت زینب بود رو بهش فکر کردم

دیدم وقتی کسی با خدا حرف بزنه و به خدا نزدیکتر بشه صبورتر میشه و هر کدوم از شهدای واقعه عاشورا رو نگاه کردم فقط و فقط خدارو درش دیدم

و این سبب اشک ریختن من میشد

این بار نه برای گرفتن حاجت و نه برای صرفا اشک ریختن برای امام حسین

این بار یه جور متفاوت تر بود نگاهم به عاشورا ،به کربلا

این بار هرچی تو دلم برای خودم توضیح میدادم و تحلیل میکردم میرسیدم به خدا و اشک میریختم

و چقدر سعادت بزرگیه که فهمیدن این موضوع که نصیبم شد و از خدا سپاسگزارم که کمکم کرد تا در مدار دریافتش قرار بگیرم

یه لحظه درخواست کردم که ، خدا ، منم تو رو میخوام ، حس کردم که هنوز کلی راه دارم ولی درخواستمو کردم گفتم درخواستشو میکنم باقی کاراش با تو خدا

و یاد حرفای استاد عباس منش میفتادم در مورد درخواست و طلب کردن و سوال کردن

میدونم که مثل همیشه خدا کمکم میکنه

و وقتی یک نفر یا چند نفر تونستن منم میتونم

راهش اینه که عمل کنم و به قوانین خدا خوب عمل کنم

وقتی مراسم تموم شد ، من راه افتادم و وقتی نزدیک در خروج شدم گفتم خدا من الان از یادم یکی یکی میگذرونم هرچی یادم نبود خودت اونارم حساب کن من الان از این در میام بیرون و چیزهایی که مانع بین من و تو هست رو ازش میگذرم و همینجا تو همین مجلس امام حسین میذارم و میرم

وقتی پامو گذاشتم بیرون بسم الله الرحمن الرحیم گفتم و وقتی اومدم بیرون یه جور حس سبکی داشتم

انگار به یکباره یه بار سنگین از رو دوشم برداشته شد و ریخت زمین

حتی حس کردم که انگار از من چیزی افتاد رو زمین و سبک شدم

وقتی مادرم اومد، از ایستگاه صلواتی هندونه و بستنی گرفتیم و رفتیم خونه

وقتی رسیدیم مادرم یکم بعدش رفت بهشت زهرا و داداشمم رفت

من موندم تا برم مراسم شهرک خودمون

وقتی شب شد و بعد تمرین و کارای دیگه که انجام دادم حاضر شدم و رفتم .

رفتم از یه خانم پرسیدم ، مراسم کی شروع میشه ؟ یا تموم شده یکم دیر اومدم

گفت نه هنوز شروع نشده یهویی بهم یدونه شمع داد و یکیم ازش گرفتم

مادرم قبل اینکه بیام ، بهم زنگ زد و سپرد که شمع بگیرم از اونجا و به نیت مادرم شمع روشن کنم وقتی که شروع به روشن کردن شمع کردم دقیقا همون لحظه مادرم بهم زنگ زد

اون لحظه برام جالب بود

پرسیدم چرا بعد روشن کردن و تموم شدن شمع مامانم زنگ نزد یا چرا تو راه زنگ نزد و الان زنگ زد درست وقتی که داشتم نیت میکردم و شمعو خواستم روشن کنم زنگ زد

وقتی رفتم تا بشینم و مراسم شروع بشه داشتم گوش میدادم و توجه میکردم و فکر میکردم و به فایل با این سوالات به مقصود خود برسید گوش میدادم

در جواب سوالی استاد الهی قمشه ای گفت که زیبایی

اگر میخوای نزدیک خدا بشی زیبایی رو پیش بگیر

لبخند بزن

به زیبایی ظاهر،باطن ،راه رفتن،حرف زدن و همه زیبایی ها توجه کن و مراقب باش

زیبا باش اگر رعایت بکنی ،نزدیک خدا میشی

همه اینا نشونه هایی بود که بهم میگفت ببین، امام حسین هم سعی و تلاش کرده تا همه اینهارو رعایت کنه

تو هم سعی و تلاشتو بکن

خدا میبینه همین که یه ذره شروع کنی خدا بی نهایت کمکت میکنه

نشسته بودم و داشتم نگاه میکردم به خیمه ها ،چون من یکم دورتر از جمعیت نشسته بودم و فاصله داشتم تاریک بود پشت سرم ، که یهویی دیدم یه روباره سمت تپه پشت سرم کنار خیمه ها داره میاد و آروم اومد از پشت سرم رد شد و رفت

اولش ترسیدم ولی بعد گفتم از چی میترسی طیبه ، همه چی خودشه ،همه چی خداست چرا باید بترسی وقتی همه چی اونه

وقتی رفت، تا چند دقیقه هی برمیگشتم عقب و فکر این بودم که نکنه دوباره برگرده که اونجا متوجه شدم باور محدودی دارم و از بچگی شنیده بودم روباره حمله میکنه به آدما

و گفتم نه دیگه اینجوری نیست من فهمیدم که همه چی خود خداست و هیچ چیز نمیتونه به من آسیبی برسون قدرت فقط خداست

همون لحظات هم قشنگ صدایی میشنیدم عین صدای خودم که گفته میشد طیبه نترس من که هر جا بری باهاتم از چی میترسی برگرد و دیگه نگاه نکن

دیدی روباه چه آروم سرشو انداخت پایین و از گوشه رفت ؟؟؟ وقتی همه چی منم تو از چی باید بترسی ؟؟؟ اصلا ترسی وجود نداره تو با منی و من مراقبتم در همه حال

هیچ ترسی نداره

وقتی مراسم شروع شد و اواسطش بود من هی میگفتم خدایا اگر چیزی مونده که باید بفهمم و سعی کنم عمل کنم تا ازش بگذرم بهم بگو

که یهویی شنیدم راوی گفت امام حسین از خودش گذشت

از خودتم باید بگذری تا به خدا برسی به نور خدا

اینجا بود که فهمیدم من امروز ظهر چیزای دیگه رو گفتم ولی این یه مورد رو نگفتم این رو هم درخواست کردم از خدا

وقتی مراسم تموم شد، گفتن تو جمع کردن صندلی و حصیر ها کمک کنید بیارید ، من ولی نرفتم و اول رفتم گفتم خدایا من میرم به مسئول این پایگاه میگم اگر خواستن نقاشی دیواری روی دیوارای پایگاه انجام بدم

یهویی دیدم قلبم به تپش افتاد گفتم خدایا خودت کمکم کن امیدم به تو هست و یه لحظه گفتم من چرا نمیتونم درست صحبت کنم

از خدا کمک خواستم گفتم خودت درست کن حرف زدنمو

ظهر وقتی با مادرم اومدیم مراسم مادرم گفت ببین بیا به مسئولش بگو ولی نرفتم و نگفتم ، اما شب رفتم و گفتم و تبلیغی که برای پیجم چاپ کرده بودم رو به مسئول دادم و گفتم برای رنگ دیوارا بهم زنگ بزنن

و از پیجم کارامو ببینن

وقتی داشتم نزدیک در خروج میشدم یه حسی بهم گفت لیوان یک بار مصرفی که توش شربت خوردی و گذاشتی یادت رفت برداری بندازی آشغال ، برگردو برش دار

اولش نمیخواستم برگردم هرچی سمت در میرفتم این صدا بلند تر میشد و میشنیدم که برگردو برش دار

برگشتم و وقتی برداشتم

گفته شد که از صندلیا هم بردار وقتی خواستم بردارم سنگین بود برگشتم و از حصیرا چند تایی بردم و بعد برگشتم خونه

امروز من پر بود از درسایی که باید میگرفتم از روز عاشورا و باید باید سعی کنم تا عمل کنم به تک تکشون چون اگر عمل نکنم هیچ اتفاقی برام نمیافته و هیچ تغییر و نتیجه ای رو نمیبینم

از خدا خواستم که کمکم کنه مثل همیشه که بتونم قدم بردارم و عمل کنم

سلام به همه عزیزان و استاد عباسمنش و خانم شایسته عزیز

وقتی به این قسمت از نوشته ها هدایت شدم ،احساس میکردم یه چیزی رو باید بفهمم ولی نمیدونستم چی

چند روز پیش که اتفاق به ظاهر بدی برام پیش اومد و من از فایل گفت آسان گیر کارها …

کلی برام سوال پیش اومد و هی از خدا هدایت میخواستم دقیقا هر بار چند تا حرف تکرار میشد

بعد این فایل و نظراتی که در این فایل هدایتم کرد گفت به خواسته قلبت میرسی

من دقیقا فردای همون روز یکم باز به اون اتفاق فکر کردم ولی بلافاصله از خدا خواستم آرومم کنه بهش گفتم خدا آرومم کن آرامش بده بهم

منو هدایت کرد به مسجدی که اذان ظهر گذاشته بودن و صداشو شنیدم رفتم داشتم داخل مسجد و نگاه میکردم که چشمم به ساعت مسجد که اعلام اذان بود افتاد

یهویی دیدم نوشت صفحه 445

خیلی اون صفحه برام آشنا بود بدون اینکه به بالای صفحه که آیه و سوره نوشته بود نگاه کنم شروع کردم گفتم خدا چقدر این صفحه برام آشناست من کجا تو قرآن بود کدوم آیه که صفحه اش یادمه

بعد یادم اومد که دقیقا برای قیمت کارم که نمیدونستم چه مبلغی براش بذارم و قرآن و گرفتم دستم و هدایت خواستم همین صفحه بود

ولی معنیش دقیق یادم نبود

وقتی نمازمو خوندم و خواستم از مسجد برم انگار اختیار پاهام دست خودم نبود مستقیم از سمت در رفتم سمت قفسه قرآن ها و قرآن آبی بود برداشتمش و گفتم ببینم صفحه 445 چی نوشته خدا

همین که باز کردم فقط گریه کردم

آیه 82 سوره یس

که خدا گفته :

فرمان او تنها این است که هر گاه چیزی را اراده کند به او می‏گوید: موجود باش آن نیز بلافاصله موجود میشود

این دومین باری بود که خدا این آیه رو برام تکرار کرد

تو فاصله کم ولی برای سوال مختلفم