تمرکز بر آنچه می توانم بهبود دهم

سلام خدمت استاد عزیزم

از تمام وجودم منتظر همچین فایلی از شما بودم که بیاید صحبت کنید و به من بگین که مسیرت درسته همین فرمون برو جلو ، مخصوصا تو برهه ی حساس کنونی 😂 که همه دنبال تغییر شرایط بیرون هستن و من دنبال تغییر شرایط خودم و همش یاد حرف شما میوفتم که تو یکی از فایل هاتون گفتین سال ۸۸ تو اون شلوغی ها تو میدون ونک سمینار داشتین ، بی توجه به حرف بقیه و کنایه هاشون کارتون رو ادامه دادین ، و الان جایی هستین که کاملا نمایانگر درستی و درستی و درستی مسیرتون هست و خداروشکر میکنم که شما رو شناختم و از شما یاد گرفتم و یاد میگیرم و یاد میگیرم و تا ابد یاد میگیرم 💙

استاد من از بچگی پیش پدرم تو بازار پوشاک کار میکردم ، بازاری که ۹۹ درصد افراد حتی کسایی که واقعا تولید کننده های قوی هستن و واقعا خوب کار میکردن همش در حال شکایت کردن هستن ، در حال نالیدن هستن ، در حال صحبت در مورد کمبود هستن ، شاکی هستن و ناراضی و ناسپاس و مدام از شرایط دولت مینالن ، از شرایط مملکت مینالن و با این طرز تفکر بزرگ شدم با این مدل فکری که دنیا پر از کمبوده ، دولت همه پول ها رو میخوره ، به مردم نمیده ، عامل رکود بازار دولته و …

اینا شد باور های من ، منم شدم یه تحلیلگر امور جامعه که با همه در مورد سیاست و اقتصاد و مشکلات دولت صحبت میکردم.

۹ سال پیش بود که وارد یک رابطه عاشقانه شدم ، و از همون روز اول آشنایی یادمه در مورد مسائل جامعه و مشکلات باهم صحبت کردیم ، و این روند ادامه پیدا کرد و شبایی که با هم بیرون بودیم مدام در مورد مشکلاتی که دولت ایجاد کرده صحبت میکردیم و نتیجه چی بود ؟

اینکه که من تو یه شرکتی مشغول به کار شدم که هر آنچه از دولت ایراد میگرفتم و بهش توجه کرده بودم توی اون شرکت برام اتفاق افتاد و شرایط شرکتی که فاطمه توش کار میکرد هم به شدت خراب شد و مهمتر از همه احساس نارضایتی از زندگی و ناامیدی به آینده.

اینا گذشت و ما در جهالت و نمی‌فهمیدیم که آقا هر اتفاقی توی زندگی ما میوفته به خاطر باور های خودمون و زاویه نگاه خودمون به زندگیه ، نه دولت ، نه شرکت و نه …

💥 تا اینکه با این مباحث و مهمتر از همه با شما آشنا شدیم ، و انقلابی بود که توی زندگی ما شکل گرفت ، صحبت های ما آگاهانه با کنترل خودمون از روی مشکلات ، رفت روی زیبایی ها ، ناامیدی ما تبدیل شد به امید ، توجه ما رفت روی زیبایی ها ، و مسئولیت زندگیمون رو دستمون گرفتیم و فهمیدیم که هر شرایطی که داریم تجربه میکنیم ، نه ربطی به دولت داره ، نه ربطی به شرکت داره ، نه ربطی به خانواده داره و …

این خود ما هستیم که این شرایط رو برای خودمون رقم زدیم ، و این خود ما هستیم که میتونیم فقط و فقط شرایط زندگی خودمون رو تغییر بدیم ، نه هیچکس دیگه ، حتی نزدیک ترین افراد زندگیمون ، اگر ما تغییر کنیم جهان مارو هدایت میکنه به شرایط بهتر ، به موقعیت های بهتر.

نتیجه این مدل تفکر چی بود؟

اینکه الان جفتمون داریم توی مسیر علایقمون کار میکنیم ، اینکه الان من تو مسیر علایقم خیلی خوب پیشرفت کردم هم توی بحث کاری ، هم مالی ، هم آزادی زمانی و مکانی ، نتیجه اینه دیگه زور نمیزنیم روی زیبایی ها تمرکز کنیم یا در مورد چیزای خوب صحبت کنیم اینا شده جزئی از وجود ما که نمیتونیم انجامش ندیم ، و همینجوری این مسیر تا ابد ادامه داره.

نتیجه اینه یادگرفتیم و یاد میگیریم در مسیری حرکت کنیم که رشد و پیشرفت روزانه داشته باشه تا بتونیم مسئله ای از این جهان حل کنیم تا بتونیم با پول ساختن با تمرکز روی زندگی خودمون باعث گسترش جهان بشیم تا خودمون رشد کنیم و لذت ببریم از زندگی.

زندگی یعنی این ، یعنی هر جایی که ما زندگی میکنیم باید خودمون رو بزرگتر از شرایطی بکنیم که اونجا هست که فارغ از هر نوع مشکل و مسئله ایی که وجود داره بتونیم راحت زندگی کنیم و اگر این طور نباشه هیچ جای این دنیای پهناور نمیتونیم زندگی کنیم و شکایت ها ادامه خواهد داشت.

استاد ممنونم ازت که هستی و راهنمای لحظه لحظه زندگی من هستی💙