تمرکز بر آنچه می توانم بهبود دهم

به نام خداوند هدایتگرم

روز 122 م

سلام بر استاد عزیزم و همگی

خدارو شاکرم که روزی دیگر مسیرم را ادامه دادم و بیش از پیش اگاه شدم .

خلاصه ی نکات

واقعا چرا شکایت میکنیم ؟ ایا با شکایت کردن مسئله ای حل میشود ؟ چیزی را که من توانایی تغییرش ندارم پس چرا شکایت میکنم ؟

من به هیچ وجه قادر نیستم محیط اطراف خودم را تغییر دهم ، من فقط قادر هستم روی شخصیت خودم کار کنم ، خودم را بهبود ببخشم و گسترش دهم .

این ذهنیت که یک عامل بیرونی باعث شکست میشود ذهنیت افراد شکست خورده است .

من باید اونقدر از لحاظ ذهنی قوی باشم ، اونقدر بزرگ باشم ، اونقدر منش وسیعی داشته باشم که موقعی که شکست خوردم زمین و زمان را مقصر ندانم و به دنبال یک عامل درونی در خودم باشم .

این تفکر که یک عامل بیرونی داره زندگی منو رقم میزنه تفکری سمی و شرک آمیز است.

واقعا چرا بعضی از افراد اینقدر موفق هستند و خوشحال زندگی میکنند؟ چرا استاد عباس منش اینقدر خوشحاله و آزادی مالی داره ؟؟؟

نکته ی مهم اینه که

هر کجا خواستم غر بزنم و شکایت کنم زیپ دهنم و ببندم و به خودم یاداوری کنم که مشکل از خود منه و اگر کسی در حال شکایت کردن بود تاییدش نکنم یا سعی کنم ازش فاصله بگیرم

به اندازه ای که بتوانم این کار و انجام بدهم و خودم را مسئول اتفاقات زندگی بدانم میتوانم در زندگیم پیش رفت کنم.

اگر قراره متفاوت از اکثریت جامعه نتیجه بگیرم باید متفاوت فکر کنم و متفاوت عمل کنم .

خدایا شکرت