ارتباط بین درک صحیح خداوند و روان شدن چرخ زندگی

به نام خداوند

این سومین فایلی هست نمی دونم حالا چه مدت یک بار گوش دادم

(1) بار در دوره خانه تکانی ذهن بود

که استاد گفتن اون سختی هایی که من کشیدم به خاطر حماقت های خودم بود از وقتی با قانون آشنا شدم من دیگه سختی نکشیدم

دفعه‌ی(2) در فایل قرآنی حضرت موسی بود و دعای حضرت موسی- یسر لی امری – و این دفعه‌ی سوم هست.

و چه تعداد دیگه نمی دونم چند تا فایل من در این رابطه شنیدم.

و این باور بجنگ. بجنگ تا پیروز بشی

اگه شرایط داره له ات می کنه له نشو بالاخره یه دری باز میشه.

چقدر این باور حداقل در من قدرتمنده. یعنی من نماینده یه آدم تلاشگرم، یه آدم جنگجو

اما خدا شاهده مثلا برای یه مساله ای پوستم کنده شده بعد دیدم اصلا اکثر افراد اونو به طور طبیعی دارند.

بعد معمولا احساس می کنم من از لحاظ تاب آوری ده سر و گردن از بقیه بالاترم. پس چرا نتایجم ده سرو گردن بالاتر نیست؟؟

یا چون احساس کردم بعضی از اتفاقات و تجربه های ناجالبم به خاطر تاب آوری پایینم بوده.

پس باید قوی میشدم.

بعد انگار وارد باشگاه بدن سازی میشی هر چقدر وزنه می زنی قوی تر میشی وزنه های بیشتری رو بهت می دن.

شرایط منم هی سخت میشه بعد من با خودم میگم از این بگذر خدا خواسته ببینه چقدر می تونی در این شرایط رفتار درستی داشته باشی، اینه دیگه رو تحمل کنه بعدش شرایط آسون میشه و ادامه ی داستان…

چرا من روی این کار نکنم که خدا چقدر بزرگه؟؟ چقدر مساله حل کنه؟؟ اون عالمه؟؟من که علمم در حد نمی دونم چه واژه‌ای رو بکار ببرم که درست اندازه اش رو مشخص کرده باشم وقتی قرآن رو می خونی همه اش یکتاپرستی هست و خیلی از دعاها تسبیح خداوند هست.

آیا به غیر از اینه که این عامل تفاوت ایجاد می کنه.

اما استاد تو این سه تا فایل من بیشتر خودم رو شناختم.

من توی فایل های دیگه هم می دونستم من این باور رو دارم و درست نیست.

انگار می دونی این باور ضربه می زنه. من میگفتم یه سری تجربه هام به خاطر این باوره بوده.

اما این دفعه نوع شنیدن من فرق می کنه.

روی چه چیزی تمرکز کردی از جنس همون دریافت می کنی.

درون من قبول نمی کرد. الان که داشتم فایل رو تو دفترم می نوشتم و تجربه هام رو لابه لای فایل می نوشتم

درونم می گفت یعنی تو هیچ غلطی نکنی

منظورش از غلط هم زجر کشیدنه ها.

مثلا من اگه صبح بشینم از خدا سپاسگزاری کنم اساسا من کاری کردم؟؟ ذهنم میگه اینا رو بنویس اما حالا فکر نکنی به این راحتی هستا

زهی خیال باطل

من خودم رو بررسی که کردم دیدم حتی من سپاسگزاری می کنم چون احساس خوبی به من میده و من می تونم بهتر با مسائلم بجنگم.

روحیه ام رو تقویت می کنه برای جنگیدن!!!

یا مثلا سناریو نویسی کنی بعد خواسته هات به وجود میاد.

یا مثلا تمرین ستاره ی قطبی

حالا که دارم نگاه می کنم خیلی از مواردی رو هم که انجام دادم فقط برای این بوده که تقویت کنه که موقع برخورد با مسائل قوی باشم.

من از ایمان به خدا هم برای عبور از سختی های زندگی استفاده کردم.

می دونی مفاهیم بهم نزدیکن اما نتایجشون متفاوته چون جنس توجه من به مسائل فرق می کنه

من می خوام توجه ام بیشتر روی مسائلی باشه که خدا برام حل کرده بعدشم همه ی کردیتش رو بدم به خدا.

هر مساله ای هم به وجود اومد بگم همون خدایی که قبلا برای من حل کرد این دفعه هم حل می کنه. خودش هدایتم می کنه

تا بگم خدایا خودت دیدی که من چقدر مساله داشتم اما بازم سعی کردم زمین نخورم و بلندشدم خدایی من لایق نعمت تو بودم. اما خدایا تو رو به خدا از این به بعد هوای منو داشته باش به خدا گناه دارم. دیگه نمی تونم دیگه بسه . بعد دوباره یه مساله ای که به وجود میاد بخوام بگم من قبلا مسائل بزرگتری رو حل کردم. اما ته دلم بگم دیگه خسته شدم چقدر مساله.

چقدر جنس احساسش فرق داره

خدایا ازت ممنونم.

از استاد عزیزم سپاسگزارم. امیدوارم درک درستی از مسائل داشته باشم و خداوند منو هدایت کنه به راه های آسون.

واقعا اگه دیدگاهت زجر کشیدن باشه اصلا نمی تونی قدم های آسون رو برای رسیدن به خواسته ات ببینی دیگه چه برسه اون قدم ها رو برداری

حتی اگه ببینی هرگز اونا به نظرت راه نمیان چون سخت نیستن به اندازه ی کافی ، تا بهت زجر بدن و تو رو به هدفت برسونن