ارتباط بین درک صحیح خداوند و روان شدن چرخ زندگی

سلام حمید آقا

اول هفته‌تون بخیر و خوشی

” اگه پول درشت بود که الان باید تیکه‌های جسدتو از زیر تریلی جمع میکردن ”

وای اول صبحی سر این جمله‌تون چقدر خندیدم، منکه بابت همین مسئله که ظرفیت پول راحت دیروزو نداشتم از دیشب با سردرد خوابیدم و صبح به همسرم که صبح‌بخیر داد و حالمو پرسید گفتم سرم درد میکنه، تعجب کرد گفت چرا عشقم دیروز اینهمه اتفاق خوب برامون افتاد،،،

یکی یکی اتفاقاتو برا هم گفتیم تا رسید به اون پولی که زده بود بکارتم که اسکار بهترین اتفاق دیروز منو میگرفت که گذاشته بودم تو حساب پس‌اندازم.

طبق تعهدم هر چند روز یکبار باید پولی کنار بذارم و بقول استاد تو قدم اول حتا اگه صحبت مرگ و زندگی بود، دست نزنم بهش.

خداروشکر از وقتی اینبار دوازده قدمو شروع کردم بهش عمل کردم و این ماه قبل موعد به اون مبلغی که میخواستم رسید.

برای اولین باره که این مبلغو پس‌انداز دارم و هیچ نقشه‌ای هم برای خرج کردنش نکشیدم.

خلاصه ناخودآگاه صدای خنده‌هام بالا گرفت از جملاتتون. توی هال نشسته بودم، گفتم الان شاهین میگه این دختره چشه تا چند دقیقه پیش داشت میگفت خیلی سرم درد میکنه.

میدونم شما احتمالا با بغضی به گلو نوشتید اما خنده‌ی من سر این بود که ااااا اینکه دقیقا دلیل سردرد توهه دختر.

خیلی وقته که به این موضوع پی بردم که بابت هر پولی که میاد تو زندگیم من یه چیزیم میشه یا یه اتفاق ناخواسته‌ای مثل خراب شدن وسیله درست مثل مورد شما رخ میده و من تازه میگم آخیش خیالم راحت شد خیلی بم خوش نگذشت.

ولی جدیدا دیگه خسته شدم همین دیشب که متوجه دلیل سردردم شدمو خواستم خودمو بزنم به اون راه بخودم نهیب زدم آخه رستا تاکی برا این مبلغای کمی که همسرت بهت میده میخوای بلا سر خودت بیاری؟!!!

یه نگاه بکن ببین دور و برت الان همه خانوما یه عالمه طلا دارن یا یه ماشین صفر چندصد میلیونی زیر پاشونه، مگه تلاشی کردن (حداقل اونا که من میشناسم) حتا بیشترشون خونه‌دارن مثل تو ولی از روزای اول ازدواجشون همه‌چی داشتن، حالا تو بعد پونزده سال هنوزم به این مبلغا آلرژی داری!!!!؟

البته بگم یکمکی رو احساس لیاقتم کار کردم و یکمی بهتر شدم تو این موضوع و وقتی خیلی داره بهم خوش میگذره و پول زیاد میاد، آگاهانه بخودم میگم رستا این زندگی زیبا حق توهه و تو لیاقتشو داری، ازین بیشتر میخوام، ازین قشنگتر، ازین راحتتر و قشنگ میفهمم که اتفاقات بد حین اون اتفاقات زیبای یهویی، کمتر شده.

چرا واقعا فی‌الذات احساس لیاقت نمیکنیم؟!

این چند وقت بشدت به این موضوع فکر میکنم. قشنگ یادم میاد جمله‌های همیشگی پدرم رو راجع به پول که بشدت مخرب بود ، با اینکه بشدت مذهبی و معتقده و تو شهرمون، معروفه به این خصلتها، اما همیشه خیلی متواضعه و خودشو لایق کوچکترین پول و نعمتی نمیدونه و همیشه سختترین راهها رو برای حل مسئله انتخاب میکنه و همچنین مادرم…

وجود این ریشه‌ها نیاز به کار کردن بیشتری روی خودم داره ولی من هیچوقت دست نمیکشم و ادامه میدم تا به آزادی مالی و یه زندگی سراسر نعمت و رحمت برسم.

ممنونم از کامنتای خوب و پرمغزتون

آرزو میکنم هر روز احساس لیاقتمون بیشتر اوج بگیره ظرفمون بزرگتر بشه و راحتتر بشیم برای دریافت ثروتهای زیاد