گفتگو با دوستان 3 |  تسلیم بودن در برابر هدایت - صفحه 21

به نام ربّ

سلام با بی نهایت عشق برای شما

هدایت

و باز هم روز شمار 145 ، دوباره برگشتم چند روز عقب تر

من چند روزه که این فایل رو گوش میدم و هر بار یه چیزی از این فایل متوجه میشم

دوباره اومدم اینجا رد پامو بذارم

رد پای روز 12 خردادم رو مینویسم

من صبح زود میخواستم بیدار بشم تا تمرین رنگ روغنم رو یک بار دیگه کار کنم و نقاشیم بهتر بشه که ببرم سرکلاس ،چون خوب کار نکرده بودم راضی نبودم همونو ببرم استادم ببینه

وقتی کار کردم و تموم شد و حاضر شدم تا برم کلاس ، به مادرم گفته بودم نقاشیامو بیاره تجریش که بعد از کلاس ببرم مترو بفروشم

وقتی راه افتادم وَنِ شهرکمون به مترو ، اومد ، خواستم بدوام و سوار بشم شنیدم که با ون نرو مترو، از مسیر دیگه برو

گفتم خب الان اومد سوار بشم برم دیگه ! نمیخوام پیاده تا بی آر تی نرم و از مسیر نزدیکتر برم

باز شنیدم همون حس گفت نرو حتی ون که راه افتاد خواستم به راننده بگم وایسا که سوار بشم، راننده اصلا توجه نکرد و رفت

اونموقع بود که گفتم ببین طیبه ، تو اختیاری نداری مگه یادت رفته هر روز از خدا درخواست میکنی که اختیارت رو به دست خودش بگیره و خودش مسیر رو بهت بگه و تو سعی کنی بگی چشم

الان دو بار خواستی به میل خودت سوار ون بشی ولی نشد و بار سوم راننده نگاه نکرد و سریع رفت

پس این یعنی نباید از این راه بری و باید بری سوار بی آر تی بشی تا با مسیر نزدیک‌تر بری کلاس

من تخمه هم با خودم میبردم به استادم بدم و به شاگردای کلاس رنگ روغنمون

وقتی رسیدم مترو حس کردم که باید اول نمازمو بخونم بعد برم سوار قطار بشم

وقتی رفتم و نماز خوندم ، رفتم تجریش سرکلاسم استادم اومد گفت طیبه ببینم کارتو و تحسین کرد گفت خیلی خوب کار کردی

اونموقع فکر کنم تو دلم نگذشت که کار من نیست کار خداست و فکر کنم اعتبارش رو به خودم دادم و از تحسین استادم خوشحال شدم که خوب کار کردم

ولی الان که دارم مینویسم بهم یادآور شد که طیبه یادت باشه هر لحظه، که تو هیچی نیستی و خداست که کاراتو انجام میده

صبح وقتی داشتم شروع میکردم گفتم ، خدا دیگه خودت همه چی رو صاحبی خودت اراده دستمو به دستت بگیر و نقاشی رو کمکم کن و یادم بده و خوب بشه کارم

پس وقتی خدا خودش نقاشیتو انجام داده پس نمیتونی اعتبارشو به خودت بدی و بگی که من رنگش کردم و از تحسین استادت خوشحال بشی بگی من بودم

نه تو نبودی خدا بود

تو هیچی نیستی در مقابل خدا ، این همیشه یادت باشه

و از وقتی از استاد عباس منش یاد گرفتم تا سعی کنم متواضع باشم در مقابل خدا و همیشه یادم باشه که من هیچی نیستم در مقابلش ، ضعیف و ناتوانم و محتاج هر آنچه خیر که از خدا به من برسه

بعد که رفتم نشستم با هم کلاسیم حرف میزدیم ،استادم اومد، تیغ زدن به بوم رو که خراب کردیم رو یاد بده تا بگه چجوری رنگو برمیداره از رو بوم

وقتی خواستم برم سر کلاس، همکلاسیم برام روغن آورده بود ،که من هفته پیش تو گروه نقاشیمون درخواست کردم که اونم هدایتی بود ، چون حدود یک میلیون میشد و نمیتونستم بخرم میگفتم خدا چجوری بخرمش؟؟

یهویی گفته شد از بچه های کلاس میتونی اندازه 100 هزار تمن درخواست کنی برات بیارن و من گفته بودم اگر امکانش هست برای من یکی از بچه ها روغنِ رنگ روغن بیاره

و یه نفر آورده بود و هرچی گفتم پولشو نگرفت سپاسگزاری کردم و گفتم پس به جاش برات آینه دستی میارم

قبول نمیکرد ولی برای تشکر براش میبرم هفته بعد

خیلی حس خوبی داشتم که خدا ،انقدر آدمای خوب سر راهم قرار میده که واقعا ممنونم ازش

بعد من رنگ لازم داشتم با قلمو، رفتم بخرم پول نداشتم ، ولی

داداشم 1500 بهم داده بود کفش و روسری و شلوار بگیرم برای خودم

صبح یهویی گفتم من با نصف پولش رنگ روغن بگیرم و فقط کفش بخرم ،بعدا شلوار و روسری میگیرم

تلاش میکنم و میدونم که خدا بهم میگه چیکار کنم

بعد من قلمو گرفتم و رفتم سرکلاس ،وقتی استاد کار همه رو اومد ببینه گفت از همه بهتر طیبه کار کرده

ولی من اون لحظه دوباره تو دلم نگفتم خدا کار تو بود کار من نبود و یادم رفت، ولی میدونم که خدا انقدر مهربونه که الان یادم آورد تا بهم بگه یادت باشه که تو نیستی و رب تو هست و بس

قبل شروع کردن استادم ،برای نقاشی، گفتم استاد یه لحظه ، بعد تخمه هارو پخش کردم و به همه بچه ها دادم

بعد بچه ها پرسیدن استاد بیشترین نقاش از کدوم شهره تو ایران و استادم گفت از آذری زبان ها هست و معروف تریناشون که کارشون خوبه و بیشترینش از شهر طیبه اینا هست

من برام جالب بود، الان که مینویسم یاد حرف استاد عباس منش افتادم که میگفت خدا یه هدیه به همه داده و اون استعدادیه که برای هر کس گذاشته و علاقه شدیدی که به کاری دارن و با تمرین و استمرار میتونن موفق باشن و برای یه سری نقاط از شهر یا کشور اکثرا براشون یه هدیه مشترک داده و این برام جالب بود

وقتی کلاسم تموم رفتم از نقاشیای استادم عکس بگیرم و دو بار که از استادم خداحافظی کردم ،استادم تشکر کرد بابت تخمه ها

برای من مثل چراغ روشن شد

گفتم ببین طیبه این یه درسه برای تو که از آدما بیشتر سپاسگزاری کنی و یاد حرف استاد عباس منش افتادم که میگفت تا میتونید سپاسگزار آدما باشید ، مهم اینه تو دلتون بدونید که کار خداست ولی سپاسگزاریتونو از آرما بکنید و حتی بیشتر سپاسگزار باشید

بعد که برگشتم مادرم و خواهر زاده ام اومده بودن مترو تجریش ، از وقتی منو دیدن که فروش دارم و خوبه اونا هم مشتاق شدن و حرکت کردن

و خواهر زاده ام هم بهم میگفت خاله من دوست دارم موتور بخرم چیکار باید بکنم ؟

بهش گفتم تو هم میتونی اسباب بازیایی که استفاده نمیکنی رو بفروشی و پولاتو جمع کنی و موتور بخری

اونم فروش منو دیده بود با مادرم اومده بود مترو تا اسباب بازیاشو بفروشه

وقتی رسیدن پهن کردیم و وایسادم اول دو تا از اسباب بازیای خواهر زاده ام فروش رفت و بلافاصله بعدش یه دختر ازم آینه دستی خرید 60 تمن

یادم آوردم که خدا همیشه لحظات اول برام مشتری میشه

و بعد چند دقیقه اومدن گفتن جمع کنید و من دیگه اصلا مثل قبل ناراحت نمیشدم یا بخوام بترسم از مامورای نظارت

وایسادم پیش مامور و بدون ترس کارامو جمع کردم

و رفتم داخل مترو که کنار پله برقیا وایسم

وقتی رفتم نقاشیامو گذاشتم زمین کنار عابر بانک یه ماسک فروشی بود ، فروشنده اش یه آقای مسن بود اومد باهام حرف زد و رفت و نقاشیامو نگاه کرد

من داشتم با خدا حرف میزدم میگفتم خدا بهم میگی قدم بعدی کجا برم برای فروش ؟؟؟

تقریبا اون چیزایی که گفتی رو انجام دادم‌ و البته چند تا شو عملی نکردم سعی میکنم قدم بردارم

و میگفتم خدا وقتشه که مدارم تغییر کنه و بالاتر حرکت کنم ؟؟ تلاشمو داری میبینی

و همینجور داشتم حرف میزدم

یکم بعدش دیدم فروشنده ماسک اومد دوباره گفت که چرا نمیری هتل هارو بگردی و کاراتو به خارجیایی که میرن هتل بفروشی ؟؟؟

تو دلم گفتم خدای من چیکار داری میکنی؟؟ این آقا روفرستادی تا جواب درخواستی که از تو کردم رو بهم بگه ؟که قدم بعدی هتل هست ؟؟؟

بعد گفتم خب خدا اینو دیگه باور دارم که هر لحظه داری هدایتم میکنی و منم سعی میکنم چشم بگم

و انجامش بدم

و اینم میدونم که وقتی تو این همه هدایتا رو میگی ، پس اسم هتل رو هم بهم میگی ، تو بگو کدوم هتل برم کارامو نشون بدم

اولش به خیال خودم گفتم برم هتل اسپیناس که چند ماه پیش برای نقاشیم رفته بودم و مصاحبه که نشد

ولی گفتم باشه صبر میکنم ببینم خدا کدوم هتل رو میگه تا برم

بعد یکی یکی میومدن کش مو میگرفتن و امروز 132 فروش داشتم

بعد دوباره اون آقای فروشنده ماسک اومد و هتل رو دوباره تکرار کرد گفت حتما برو گفتم چشم میرم

و بعد گفت چرا خودتون نمیاین برای فروشندگی ماسک تو مترو ؟؟؟؟

گفتم فرصت نمیکنم چون نقاشی میکشم و خودم میفروشم کارامو بعد بهم گفت که اگر کسی نیاز به کار داشت بهش بگو من معرفش باشم تا درصدی هم به من بدن

گفتم باشه و شرایطشو پرسیدم گفت بین 3/5 تا 4 میلیون پاره وقت از 7 صبح تا 1:30 و از 1:30 تا 8 شب

ولی اگر تمام وقت باشه 9 الی 10 میلیون

گفتم باشه یه نفر دنبال کار میگشت بهش میگم بیاد و میخواستم به خواهرم بگم

همینجور داشتم با خدا حرف میزدم گفتم خدا چه سوره ای بخونم؟ بهم گفته شد اونروز بهت گفتم سوره ابراهیم رو بخون نخوندی فقط خمون آیه که برات اومد توکل کن رو خوندی الان وقتشه بخون

داشتم قرآن رو میخوندم دیدم4 تا مامور مترو اومد و گفت خانم جمع کن و من بدون اینکه باز بترسم و بخوام نگران باشم آروم جمع کردم و تو دلم گفتم خب خدا تو بگو الان باید کجا برم؟؟؟؟

بعد که اومدم بیرون متوجه شدم که تو این چند وقت هر ماموری که گفته خانم جمع کن انقدر آروم و با احترام گفته که واقعا سپاسگزاری کردم بابتش از خدا

و داشتم میرفتم پیش مادرم و خواهر زاده ام که امام زاده صالح بودن ، تو دلم داشتم با خدا حرف میزدم گفتم خدا تو بگو کدوم هتل برم از بین این همه هتل ؟؟؟

همین که گفتم خدا کدوم هتل؟؟؟

گفتم هتلِ …. یهویی حس کردم بدون اراده خودم سرم چرخید سمت راستم و قشنگ اسم غدیر رو دیدم از بین اون همه نوشته ساختمون بیمارستان تجریش

فقط غدیر به چشمم دیده شد

و دوباره برگشتم تا ببینم کجاست دیدم اسم بیمارستانه

گفتم بله پس مشخص شد هتلی که باید برم غدیر هست اسمش

و به خودم گفتم ببین این یعنی هدایت

چرا؟ چون وقتی داشتی با خدا حرف میزدی و اسم هتل خواستی تا کاراتو ببری برای فروش سرت رو برگردوند تا خدا بهت اسم رو بگه

باز داشتم فکر میکردم ،به یه فایل تیکه ای از اینستاگرام که هدایتی گوش دادم استاد عباس منش میگفت که

وقتی باورش کنی همه کار برات انجام میده فقط باید باورهات درست باشه تا وقتی خواستی بشه

بگی موجود باش موجود بشه

تو دلم گفتم که خدا تو میتونی و میشه هر کاری رو انجام بدی ، وقتی همیشه ، تو برام مشتری لحظه اول شدی ، پس میتونی نقاشیامو یه جا ازم بخری

و میشه میدونم چون وقتی اینا شده پس اونم میشه

اگر باور من درست باشه و ایمانم به تو قوی باشه میشه و گفتم و رهاش کردم

بعد که رفتم پیش مادرم اینا وایسادیم و حدود 10 بود برگشتیم مترو تجریش تا برگردیم خونه

من متوجه یه پیشرفتم شدم

من که قبلا خجالت و ترس داشتم که در اصل شرک به خدا بود ، حتی کارامو نمیتونستم به دستم بگیرم و راه برم و بخوام بفروشم

ولی امروز قشنگ از آویز لباسا که درست کرده بودم دستم گرفتم و یه دستمم تمرین رنگ‌روغنم و رفتم

از تجریش و بازارش تا مترو و واگن ها

حتی وقتی میخواستیم سوار مترو بشیم قطار داشت میرفت زود از در واگن آقایون سوار شدیم من خواستم از بین اون همه آقا که نشسته بودن رد بشم برم سمت واگن خانما بدون ذره ای ترس یا خجالت با افتخار نقاشیامو گرفته بودم دستم

وقتی رسیدم به ته واگن وایسادم جلو در تا ایستگاه بعد برم واگن خانما ، یهویی دیدم یه پسر زل زده به نقاشیام و به خودمم نگاه میکرد و خواهر زاده ام اومد و گفت که خاله بیا بشین گفتم نه میرم واگن خانما

وقتی میرفتم دیدم اون آقا با مادرم داشت حرف میزد کنجکاو شدم ببینم چی داره به مادرم میگه

وقتی رفتم واگن خانما یه نفر ازم قیمت پرسید و خیلی خوشحال بودم که بالاخره تونستم چالش مترو رو تا نصفه های راه بیام و حرکت کنم

بعد که پیاده شدیم پرسیدم مامان چی میگفت اون آقا

گفت که خواستگاری کرد از من ، تو رو

گفتم وا با یه بار دیدن !نه میشناسه وکلی سوالای دیگه تو ذهنم شکل گرفت و فقط به این فکر بودم که چه باور غلطی دارم که الان شاهد این ماجرا بودم و در ذهنم حس خوبی نداشتم

بعد گفت که گفتم نه ، برگشت گفت خیّر هست و دیده بود که کارامو میفروشم گفته بود که کمک میکنه و کار خیر میکنه و یه سری حرفای دیگه

به مامانم گفتم میگفتی اگر خیّری هرچی وسیله داریم ازم بخر

کل وسیله هام 3 میلیون میشد با یه نقاشی رنگ روغنم 6 میلیون

مادرم گفت به کل یادم رفت بهش بگم

خلاصه ما برگشتیم خونه، شماره شو به مامانم داده بود

مادرم گفت عکس کاراتو بفرست بهش و قیمتشونو بگو که اگر خرید بفرستی نقاشیاتو

من اولش حریص شدم و اون لحظه به خدا فکر نمیکردم و حس میکردم که فقط برای خودم میخوام و قشنگ حس میکردم نیتم در دورن خوب نیست و این نیت و داشتم که انگار فقط اون میتونه کمک کنه ولی بلافاصله گفتم ببین طیبه این آقا هم اگر کل وسیله هاتو بخره ، این نیست که داره بهت کمکم میکنه در اصل خداست که داره کمک میکنه

بعد گفتم خدایا منو ببخش تویی که بهم همه چی عطا میکنی نه کسی دیگه

و یاد درخواستم افتادم و وقتی از خدا درخواست کردم چند ساعت پیشش ،که خدا تو میتونی کل وسایلامو یه جا ازم خرید کنی وقتی این همه کار برام کردی پس اینم میتونی انجام بدی و گفتم و رهاش کردم

وقتی داشتم فکر میکردم به رفتارام،متوجه شدم که یه باور محدود دیگه هم داشتم ،که حس میکردم اون آقا دروغگو هست و دروغ گفته خیّر هست و میگفتم نباید باور کنیم حرفاشو

بعد یادم اومد از بچگی، همه اینو بهم میگفتن که نباید با کسی بیرون از خونه حرف بزنی و مراقب باشی حرف هیچ کس رو باور نکنی اگر گفت پول داره و از خودش تعریف کرد

خلاصه بعد متوجه شدم چند تا باور محدود دیگه دارم و سعی میکنم اول از همه این یادم باشه که همه چیز خداست و من هرجور که شکل بدم همونجور برای من رخ میده

پس چه بهتره که هر روز تکرار کنم جهان هستی پر است از انسان هایی که راستگو هستن و خداگونه و با ایمان که مثل خدا بخشنده هستن و پر از خیر و برکتن و سر راه من قرار میگیرن

و اگر به خدا وصل بشم همه انسان های درست سر راهم قرار میگیرن

وقتی رسیدیم خونه مادرم گفت عکس کاراتو میفرستی ؟؟،اولش گفتم آره ولی بعد گفتم نه

گفت چرا

گفتم من باید اول با خدا مشورت کنم ،بپرسم ازش، ببینم اجازه دارم بفروستم یا نه

اگر اجازه داد میفرستم اگر نه نمیفرستم

بعد تو دلمم داشتم با خدا حرف میزدم میگفتم خدا من نمیدونم تو بگو چیکار کنم ، ولی نه حس میکردم که انجام نده و نه انجام بده

مثل همیشه وقتی سوالی میپرسیدم و میشنیدم که مثلا آره یا نه

ولی الان جوابی نمیفهمیدم و حس کردم باید صبر کنم تا وقتش برسه و من از خدا میخوام که هرآنچه که خیر هست برای من بخواد نه اون چیزی که من میخوام

و اومدم و امروزم رو سپایگزارم که خدا هر لحظه هدایتگرم هست و بهم میگه چیکار کنم

واضح و ساده و راحت و به طبیعی ترین شکل ، جوابمو میده

برای تک تک اعضای خانواده صمیمی عباس منش عشق و شادی و سلامتی و آرامش و ثروت بی نهایت از خدا میخوام