گفتگو با دوستان 27 | خود ارزشمندی درونی

سلام دوست عزیزم

با خوندن پیامت یادم افتاد منم یه روزی آرزوی داشتن یه راهنمای واقعی داشتم برای کل زندگیم یادمه وقتی فیلمای کره ای و چینی رو که میدیدم از بچگی بچه هاشون رو میفرستن تا هم فنون کنگفو و… رو یاد بگیرن و هم آداب زندگی کردن رو و استاد هم کاری میکرد که اون بچه واقعی رشد کنه از لوس بودن و توقع داشتن و غرور و… رها بشه . بهش کلی سختگیری میکرد و با جدیت باهاش رفتار میکرد …یا وقتی بزرگان ورزشی رو میدیدم که تو کشور خودمون خیلی بهش بها داده میشه که یکی از خصلتهای بارز همه اونا بزرگی منش و عزت نفسشون بود که باعث هم رشدشون شده و هم محبوب بودنشون …

همیشه از خدا میخواستم قوانین رو ساده از طریق استادی که بتونم باورش کنم بهم یاد بده

یادمه وقتی قرآن رو میخوندم خیلی جاها نمیتونستم درک کنم و باعث شده بود سالها دست به قرآن نزنم چون شک کرده بودم ولی حتی جرات بیان شکم رو نداشتم و حتی ته دلم به خودمم نمیگفتم و خودمو گول میزدم که وقت ندارم حالا بعدا میخونم … میدونستم یه چیزی تو وجودمه که خیلی تو هر کاری داره اذیتم میکنه ولی نمیدونستم چیه و بعدها فهمیدم عزت نفسه

حالا هر وقت نعمتهامو میشمارم استاد جزو نعمتهایی هست که خدا بهم داده که من زندگیمو تغییر بدم شما باعث شدی اینو باز یادم بیاد و یادم بیاد که با این مطالب دلخوش نباشم و بشینم و زندگیمو بسازم

اگه عزت نفسم کمه خیلی خلا دارم اوکییی پس ی

باید درستش کنم و اعتراف میکنم سخت ترین کار برای من کار کردن روی عزت نفسه

ولی از طرفی هم شیرینه وقتی حتی یه ساعت با عزت نفس زندگی کنی به یک عمر بدون عزت نفس برتری داره…. باید سختیشم به جون بخرم اصلا کی گفته ما همه مسیر رو ددست داشته باشیم اونی که آرزوی قهرمانی توی فلان المپیک رو داره مگه ورزش سخت کردن بهش لذت داده؟ اصلا… اگه اون المپیک و لذتش نبود کی حاضر بود اون مسیر سختو تحمل کنه تهش به اندازه سلامتیش و نیازش ورزش میکرد

منم اگه خوشبختی میخوام بااااید بدونم درون خودمه… و درون من یعنی عزت نفس این چیزیه که من باید بهش افتخار کنم

دیشب که دلشتم به یکی از فامیلا فکر میکردم که عزت نفس خیلی بالایی داره و همیشه شاد و خوشحاله همیشه از راحتی کارهاش از اینکه خدا چجوری داره کارشو راه میندازه ازینکه چطور داره بدست میاره خیلی ساده و نعمتهاش همیشه جلو چشمشه و هی بولد میکنه هی شکرگذاری میکنه … فکر میکردم دیدم من همیشه اونو تحسین میکنم و تفاوتشو با بقیه آدمها میدونم ولی اون تو خانواده ای بزرگ شده که این ویژگی شخصیتی براشون عادیه و اکثرا اینطوریه ن و خیلی به بچه هاشون بها میدن اونا هم اعتماد بنفسهای بالایی دارن بعد فکر کردم اینکه از بچگی یه چیزو داشته باشی خیلی خوبه ولی خدایی کار شاخی نکردی دیگه اگه اون عزت نفس رو نداری و بسازیش کار مهمیه و چقدر بعدش به خودت افتخار میکنی و لذت میبری

مثل آدمی که تو خانواده فقیری بوده بعد خودش کار آفرینی میکنه و ثروتمند میشه چقدر جذابتره چقدر لذتبخشتره از اونی که چشم باز کرده تو ثروت پدرش بوده

خود استاد هم همینطوره اون تو بدترین شرایط بوده که الان میدونه این جایگاهش چقدر لذتبخشه و ارزشمنده و قدرشو میدونه و بیشتر لذت میبره …

بر دل نشیند آنچه از دل برآید …در پناه خدا باشی دوست ارزشمندم