گفتگو با دوستان 33 | معجزه "تمرکز بر بهبود خودت"

مفاهیمی که در این گفتگو مورد بررسی و توضیح قرار گرفته است:

معجزه تمرکز بر نکات مثبت

به جای تقلا برای تغییر دیگران، فقط روی بهبود خودت تمرکز کن؛

ما فقط توانایی تغییر خودمان را داریم؛

وقتی با هر بهانه ای تمرکز شما روی دیگران می رود، گمراه می شوی؛

تعهد نسب به اجرای قوانین، چگونه ساخته می شود و چگونه محکم و تزلزل ناپذیر می شود؛ 


منابع بیشتر:

دوره روانشناسی ثروت 1 

تمرین ستاره قطبی 12 قدم


این فایل، گفتگوی استاد عباس منش با تعدادی از اعضای سایت در اپلیکیشن clubhouse  است.

آدرس  clubhouse استاد عباس منش:

https://www.joinclubhouse.com/@abasmanesh

برای دیدن سایر قسمت های این مجموعه‌، کلیک کنید

توجه

این فایل تا مدت محدودی به صورت رایگان قابل استفاده است. در صورت نیاز آن را دانلود کرده و روی سیستم خود ذخیره نمایید.

195 نظر
توجه

اگر می‌‌خواهی تجربیات خود را درباره موضوعات این فایل بنویسی، لازم است عضو سایت شوی و اگر عضو هستی، می‌توانی با ایمیل و رمز عبورت از اینجا وارد سایت شوی.

بازکردن همه‌ی پاسخ‌هانمایش:    به ترتیب تاریخ   |   به ترتیب امتیاز
    تعداد کل دیدگاه‌های «ناهید رحیمی تبار» در این صفحه: 1
  1. -
    ناهید رحیمی تبار گفته:
    مدت عضویت: 1162 روز

    سلام به استادعزیزخودم ومریم‌جون عزیزوتمامی دوستان گرامی خودم .

    «تمرکز بر بهبود خودت ».

    اینکه در گذشته کلا تمرکزمون روی تغییرات بقیه بود و برای تغییر دادن هر کسی تو هر زمینه ای چقد خودمونو به آب و آتیش می‌زدیم ،بماند.

    که چقد عامل پسرفت وتنزل شخصیتی در خودمون شدیم .

    چ تجربه های تلخی از هر کسی بدست اووردیم .

    وای کاش عبرت می‌گرفتیم اما متاسفانه باز ادامه می‌دادیم .

    یادمه همه ی این افکار وباور های غلطمون برای تغییر دیگران ،فقط منشاش عقل کل دونستن خودمون بود.فک میکردیم خیلی بیشتر از بقیه میفهمیم .

    خیلی جاها هم ب خاطر حس دلسوزی و وابستگی به افراد دنبال تغییرشون بودیم .

    گاهی هم ب خاطر اینکه مغرور وخود خواه بودیم ومیخاستیم دیگران رو تحت کنترل مدیریت خودمون در بیاریم.

    وگاهی هم فک میکردیم نجات دهنده ی بقیه هستیم.

    وخودمونو مسئول بر طرف کردن مشکلات ودقدقه های بقیه میدونستیم.

    حالا همه ی اینا موقعه ای بود که زندگی شخصی خودمون داغون داغون بود.

    نه تو زمینه ی مالی عالی بودیم .نه روابط عاطفی خفنی داشتیم. نه ارتباط خوبی با خدای خودمون داشتیم .

    هیچ هیچ بودیم اما به خاطر اعتماد ب نفس کاذبی که داشتیم در صدد تغییر دیگران بر میومدیم وهر بار با دیدن نتایج بد باز به یه شکل و روش دیگه کار خودمونو تکرار میکردیم .خلاصه انقد تکرار میکردیم که طرف علنا بگه به شما ربطی نداره .دلم میخاد اینطور باشم!

    دوست دارم وضعیتم همین باشه !

    بتوچه که من خوب یا بدم ؟!

    چ‌ کاره ی منی ؟ خیلی بلدی ، برو خودتو درست کن .

    اون وقته که با شرمندگی زیاد دست از سر طرف بر می‌داشتیم.

    اگه جرات مداخله تو تغییرات کسیم نداشتیم تو ذهنمون بقدری درگیری ذهنی داشتیم که از این طریق خودمونو اذیت میکردیم .

    میخام‌بگم هیچ جوره تمرکز روی خودمون نبود.ودنبال تغییرات خودمون نبودیم .

    تا اینکه بالاخره تسلیم شدیم وعجز وناتوانیم خودمونو پذیرفتیم .

    متوجه شدیم که خودمون چقد عیب وایراد داریم که باید تلاشمونو برای تغییرات خودمون بزاریم .

    همین شد که وارد برنامه شدیم .

    تمامی دوره های استاد ،درسها وآگاهی های قشنگ خودشو داره .

    واقعن نمیشه از هم تفکیک کرد.

    چون اکثرشو کار کردم میدونم چ گنجینه ی گرانبهایی داریم .

    منتهی با یه بار گوش کردن وکار کردن روی خودت تغییرات حاصل نمیشه .

    خود،من چندین سال قبل برای اولین بار دوره ی 12قدم رو ‌کار کرده بودم .والان هر سال مرورش میکنم ولی باز هرسال مطالب جدیدی به گوشم میرسه .

    چرا ؟ چون با گذشت زمان به درک مطالب بیشتر میرسم وبیشتر قوانین جهان رو میفهمم ودرک میکنم .

    الانم در حال حاضر اتفاقا دارم این دوره رو کار میکنم وقدم 8هستم .

    ابن دوره که بینظیر وفوق العادس .

    به خصوص از قدم 5 به بعدش .

    بله داشتم عرض میکردم که با قبول عجز خودمون وصدها بار زمین خوردن بالاخره شروع به تغییرات خودمون کردیم‌.

    بالاخره متوجه شدیم ما قدرت تغییر زندگی کسیو نداریم .

    وحتی هیچ حس ب ظاهر مثبت، باعث تغییر کسی نمیشه ینی از روی عشقم بخای دنبال تغییر کسی باشی حتی فرزند خودت ،باز تو ،فارغ از این قدرتی !

    اگه خداوند قدرتی برای خلق اتفاقات زندگیمون داده فقط مختص خودمونه وبس!

    بنابراین بهتره نگاه وتمرکزمونو از دیگران بر داریم .

    البته ناگفته نمونه ،بازم وقتی شروع به تغییرات کردیم .یه کم که آگاهی هامون بالا رفت دوباره نجواهای شیطانی فریبمون میداد که برو وتلاشتو بکن که بقیه هم بیان تو این مسیر.

    کاش نتایجی می‌دیدیدیم بعد ادعامون میشد.انقد که عجولیم سریع همه ی گزارش‌ها رو به دیگران میدادیم .

    در حالیکه بازم اشتباه بود .

    باید صبر کنیم وخودمون به رشد وپیشرفت وموفقیتهایی برسیم بازم اون موقعه نیازی نیست به کسی چیزی بگیم یا از کسی درخاستی کنیم بیاد تو این مسیر .

    اگه کسی هم فرکانس ما باشه ودلش بخاد وتمایل داشته باشه ،خودش سمت ما هدایت میشه .

    اصلا نیازی نیست در هیچ جایگاه ومقامی حتی ،برای تغییر کسی تلاشی کنیم .

    که فهمیدیم این تلاش از روی بیماری هستش .

    کسی که سر از قانون جهان در میاره دیگه دنبال این حرکت‌ها نمیره .

    کسی که شناختش به خدا بیشتر میشه می‌دونه که خداوند از همه بهتر از افراد مراقبت می‌کنه ونیازی نیست ما نگران این جور مسائل باشیم .

    به میزانی که ایمانمون نسبت به خدا قویتر میشه رهاتر زندگی میکنیم ودست از این تلاشها برمی‌داریم چون خداوند به همه ی ما به یک اندازه نزدیکه وهر کس که خودش بخاد خداوند هداتیش می‌کنه .

    من و شما در سرنوشت کسی کاره ای نیستیم .

    نه قدرت ضربه زدن به کسیو داریم و نه قدرت خوشبخت کردن کسیو !

    دیگران هم همین طور .نه قدرت آسیب زدن به ما رو دارن ونه قدرت استحکام بخشیدن به زندگی ما !

    هر فردی خودش طبق افکار وباورهایی که داره می‌تونه عامل خوشبختی یا بدبختی خودش باشه .

    واین که اگه فک می‌کنه کسی می‌تونه کمکش کنه یا آسیبی بهش بزنه باز به خاطر باورهایی که تو ذهنش میپرورونه ،اتفاق میفته .

    ما انسانهای مجرب ومجردی هستیم که هر کدوم خودمونو عامل اتفاقات زندگیمون هستیم .

    فک نکنیم اگه تو یه خانواده وزیر یه سقف هستیم پس به هم مرتبطیم .نه اینطور نیست .اینم ‌نشات گرفته از باورهای غلطمونه که مثلا منو و همسرم خیلی بهم ربط داریم یا منو وفرزندم به هم ربط داریم .

    خودم بعد از این همه سال ،امسال به درک این موضوع رسیدم ومسیر خودمو تو افکارم با همسرم جدا کردم .

    چون اینجاها هم داشتم زور میزدم که همسرم تغییراتی داشته باشه تا ما خوشبخت تر باشیم ولی متوجه شدم اینم از تفکر وباور اشتباه من بود.

    وقتی استاد عرض میکنن فقط وفقط تمرکزت روی خودت باشه ینی فقط خودت !

    از بس عادت کردیم که به فردی غیر از خودمون تکیه کنیم برای رسیدن به هدفهای وخواسته هامون ،انگار درک وهضم این موضوع برامون سخته .

    در حالیکه با تمرین کردن وصبر کردن وتکامل هر چیزیو طی کردن ، باید یاد بگیریم به تنها کسی که میتونیم تکیه کنیم وکمک بخایم خداس!

    هر چقدر قدرت خدا رو بیشتر باور کنیم بیشتر درصددکمکمون میاد و زودتر به همه چی میرسیم .

    برای تغییرات لازم واز بین بردن نواقص وکم کردن ضعفهامون عجله نداشته باشیم .که به هیچ وجه با پدیدار شدن نقصی نقص دیگه ای از بین نمیره.

    بهتره صبور باشیم .همیشه خودمونو با چند ماه قبل مقایسه کنیم، تا هرچند وقت یکبار تغییرات مثبت داشته باشیم .

    عجله کردن وتوقع زود تغییر کردن به جای اینکه منو به بهبودی ببره باعث عدم پیشرفت ورشد من میشه .

    خیلی جاها چون تغییر شگرفی درخودم نمی‌بینم همین باعث ناامیدی وپس زدنم میشه .

    ممکنه سرزنش وملامت سراغم بیاد که باز اینم منو از حرکت میندازه .

    ممکنه مقایسه سراغم بیاد که اینم عامل مخربی برای پدیدار شدن نواقص دیگم میشه .

    اولین حرکت برای بهبودی خودم تمایل وپذیرفتن معایبهام هس اینکه بدونم نیاز به تغییر دارم .

    اینکه خودم رو عامل ومقصرتمامی اتفاقات زندگیم بدونم .

    خودمو مسئول تمامی اتفاقات زندگیم بدونم .

    اینکه تمام تمرکزم روی خودم باشه .

    اینکه وقت وانرژی برای خودم بزارم.

    خودمو متعهد کنم .

    وبا امید وتوکل بر خدا شروع کنم .

    کم کم و آرام آرام اما پیوسته ادامه بدم .

    تا در هر مرحله با هدایت خداوند روی موضوعی کار کنم تا تغییرات کم کم حاصل بشن .

    ما نیاز به صبر وزمان داریم .

    باورهای ما یه شبه بوجود نیومدن که توقع کنیم یه شبه از بین برن .

    ممکنه سالها زمان ببره اما ایرادی نداره .

    ما تلاش خودمونو میکنیم بقیشو به خدا می‌سپاریم .

    نیازی به زور زدن وتقلای بیش از حد نداریم .

    بهتر خیلی خوش بینانه وامیدوارانه به مسیرمون ادامه بدیم تا انشالله با نتایج بزرگ روبرو بشیم.

    از همون ابتدای شروع حتمن تغییرات ونتایج حال میشن .باید توجهمون به نشونه ها هم باشه تا روزنه ی امید تو دلمون باشه .

    اول نیاز به شناخت بیشتر از خودمون داریم بعد خداوند وبعد دیگران !.

    تو هر زمینه نیاز به تقویت یه سری از باورها داریم که باید به درک هر کدوم برسیم تا تغییرات حاصل بشن .

    کاری به کار کسی نداریم .

    از توضیح وتوجیه کردن، بقیه دست بر میداریم .

    به قضاوت کسی کاری نداریم .

    به خودمون اجازه ی فرصت میدیم .

    با صبر وتوکل وتسلیم بودن وایمان داشتن حتمن روزای طلایی وفوق العاده ای رو خواهیم دید.

    از خداوند و از استاد عزیزم و از خودم به شخصه از تلاش و همت و اراده ای که داشتم برای تغییراتم سپاس گزارم .

    خدا رو شکر که استاد عزیز هستن وماهمواره تا زنده هستیم به این مسیر ادامه خواهیم داد.

    چون این بهمون ثابت شده که اگر مدتی کنار بزاریم واز خودمون غافل بشیم باز افکار وباور های مخرب دامنمونو میگیرن .

    یاد آوری و کار کرد تمامی فایلهای استاد تو زمینه های مختلف همیشه وهمه جا می‌تونه کمک حال خوبی برای تغییرات لازم وایجاد آرامش ورسیدن به خوشبختی وسعادت باشه .

    استاد جونم مرسی از شما و آموزه های زیباتون !

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 81 رای: