گفتگو با دوستان 34 | نگاه گذرا به کلیّت زندگی

به نام نامی حق

سلام دوست عزیزم

کامنت شما رو خوندم و یه همزاد پنداری باهاتون کردم و اون این هست که یکی از پاشنه آشیل های خود من هم، صحب کردن پشت سر دیگرانه، همون غیبت کردن، همون قضاوت کردن…..

البته که توی این مسیر تکامل میخواد که ماها عادت های سالیان خودمون رو تغییر بدیم

عادت هایی که گرچه میدونستیم هم نادرست هستن اما باز ادامه میدادیم و به ترکشون تعهد و اراده نداشتیم

گاهی خیلی عالی پیش میرم و قشنگ ذهنمو کنترل میکنم اما یدفعه میبینی دارم غیبتی که بقیه پشت سر یه نفر انجام میدن رو تائید میکنم و گاهی ناامید میشم و میگم آخه چرا من اینجوریم؟؟

ولی یه مدته دارم به خودم آسون تر میگیرم و خیلی خودمو سرزنش نمیکنم و همین باعث میشه که انگار به این قضاوت کردنه توجهی نمیکنم و اگه هم بقیه توی این حال و هوا باشن من یا گوش نمیدم یا اصلا نظر نمیدم و سعی میکنم موضوعو عوض کنم

اینا رو گفتم که بگم این گاهی عقب گردها یه چیز طبیعیه و همونطور که استاد هم گفتن ، بخشی از روند تکاملیمونه اما چیزی که این وسط خیلی لذت داره و زیباست اینه که مامیدونیم تا حدی که ایراداتمون کجاست و در صدد رفعشون بر میایم و قطعا هر چه بیشتر کار کنیم و نکاهمون به درون خودمون باشه، از این حالت خارج میشیم

ممنونم که نوشتید و باعث شدید که من هم مجدد به این ضعف شخصیتی توجه بیشتر کنم

شاد باشید و سلامت در آغوش رب یکتا

سلام به یلدای نازنین

دوست خوبم به خاطر این شغل عالی و استعداد بی نظیرت بهت تبریک میگم و تحسینت میکنم

عزیزم ب نظرم شما در مورد شغلت تا حدی تکامل رو طی کردی و بعد هم با ایمان و جسارتت اقدام به مهاجرت کردی ولی دوست عزیزم بشین با خودت یه حساب کتابی کن و ببین واقعا چرا مهاجرت کردی تهران؟؟

آیا فقط به خاطر حرف و نظر یسری از مشتری هاتون بوده یا اینکه شما عمیقا ایمان داشتید که اگه برید تهران، میتونید موفق باشید و حتی بهتر از اصفهان نتیجه بگیرید؟؟؟

گاهی ماها عشقمون و اولویتمون رو میشناسیم دقیقا مثل شما، اما از یه جایی به بعد اون حرف و نظر بقیه در مورد ما هست که برامون مهم میشه و تصمیمات احساسی میگیریم. این یه نکته ای بود که به ذهنم رسید و

مورد دوم اینکه عزیزم چرا مثل اصفهان با عشق کارت رو انجام نمیدی؟؟

چرا توی وجودت ترس داری؟؟

این ترس داره به شما این نشونه رو میفرسته که تو به خودت و ارزش هات و اون لیاقت ایمان کامل نداری

چرا مثل قبل صبح زود نمیری سر کار و حتی اگر روزها و هفته های اول مشتری خاصی نداری باز هم با عشق صدای استاد رو توی فروشگاهت گوش نمیدی؟؟

چرا دست خدا رو میبیندی و روی یسری مشاری محدود تمرکز میکنی و این در حالی است که خداوند از هزاران مسیر و راه، روزی رو به سمت ما هدایت میکنه اگر ما با ذهن و باورهای محدودمون جلوشو نگیریم

پس دوست خوبم یه بار بشین و تصمیم بگیر که تو همون یلدا هستی با همون توانایی و ربطی نداره که کجا باشی یا اینکه متکی به یسری مشتری خاص هستی و اون یقین و ایمان، جاشو به ترس و عدم عزت نفس و عدم احساس لیاقت داده

در هر صورت در هر جایی که هستی آرزو دارم که شاد سالم و ثروتمند در همه جنبه های زندگیت باشی