گفتگو با دوستان 45 | رابطه "تمرکز" و "عشق و علاقه"

سلام به استاد عزیز و خانمشون مریم جان و همه دوستان

وقتی گفتگوی سحر عزیز در مورد زایمان رو شنیدم یاد خودم افتادم که دوران بارداریم چند ماه پیش فایلهای استاد رو هر روز گوش میکردم و من حال خوبی داشتم، خیلی جالبه مثله خیلی از خانمهای باردار که دائم درد و مشکل داشتن نبودم و هر وقت میرفتم سونو میدادم دکتر میگفت اوضاع جنین عالیه. حتی دکتر متخصص زنان و دکتر سونوگرافی که میرفتم با من خیلی مهربونتر از بقیه بودن و من خیلی راحت اینترنتی وقت میگرفتم و میرفتم. روز زایمانم هم ساعت ۵صبح ۹ مهر امسال با همسرم و مادرش رفتیم بیمارستان، بخش زایمان که رفتیم هیچ خانمه بارداری توی بخششون بستری نبود اون روز و من فقط بستری شدم برا همین ماماهای بیمارستان مثله پروانه دورم میگشتن و خیلی مهربون بودن.حتی یکیشون گفت چه شانسی داری روزای دیگه اینجا خیلی شلوغ میشه. اینم بگم من درد زیادی نکشیدم و برام قابل تحمل بود و ماماها تعجب میکردن که چرا من جیغ و داد نمیزنم، و میگفتن چه دختر خوبی هستی و آستانه تحمل دردت بالاس،من اما آروم بودم و توی ذهنم جملات تاکیدی میگفتم و اصلا استرس نداشتم. با اینکه نتونستم طبیعی زایمان کنم و سزارین شدم اما حسم خوب بود و پسرم ساعت ده شب بدنیا اومد و دکتری که منو جراحی کرد خیلی مهربون بود و همش با دستیارش میگفت میخندید.دو روز بعد که میخواستم مرخص بشم کلی خانم باردار اومده بودن که زایمان کنن.من خداروشکر کردم بخش زایمان برای من خلوت بود،هم از لحاظ این ویروس،هم از لحاظ رسیدگی ماماها. اینم بگم که بعده زایمان متوجه شدم افکار منفی جامعه خیلی روی ذهن آدم تاثیر میذاره. من قبل زایمانم فکر میکردم دوران بارداری و زایمان خیلی خیلی سخته، اما متوجه شدم این احساس و باوره آدماست که همه چی رو سخت یا آسون میکنه و خداروشکر من از زایمانم راضی بودم و به اون سختی که دیگران میگفتن نبود.‌ الان هم که پسرم یک و نیم ماهشه خدا روشکر خیلی آرومه، اما دیگران میگفتن بذار چهل روز بگذره پوستت کنده میشه و رفلاکس میگیره و کولیک میگیره اما من گوش ندادم به حرفهاشون و با احساس خوب با پسرم فایلهای استادو گوش میکنیم و از بودن در کنار هم لذت میبریم. خداروشکر میکنم که خدا بهم یه پسر زیبا،سالم و باهوش داده و دلم میخواد با باورهای خوب بزرگش کنم و به افکار منفی جامعه هم گوش نمیدم.