گفتگو با دوستان 47 | خساست در خرج کانون توجه

” اگر توحید در عمل انجام شود،همه چیز لاجرم درست میشود، لاجرم…”

سلام استاد جانم.سلام به همه ی دوستان خوبم.در راستای نشانه ی امروز من به این فایل بلورین هدایت شدم.

من از سن حدودا ۹ سالگی چشمام شروع کردن به ضعیف شدن.وقتی به یکی از فایلهای آرامش در پرتو آگاهی گوش دادم تازه فهمیدم علت شروع این بیماری چی بوده(احساس گناه و احساس عدم لیاقت و عزت نفس).واقعا مو به تن آدم سیخ میشه با گوش دادن این فایلهای آرامش در پرتو آگاهی. خلاصه که تا۱۵ سالگی عینک نمیزدم.بعداز اون هم جسته و گریخته استفاده میکردم،از۲۶ سالگی به بعد تا سال۹۹مداوم استفاده میکردم.اواخر سال۹۹ تصمیم گرفتم عینکو بذارم کنار.ناگفته نمونه که توی ذهنم این سالها از ضعیفی چشم ررررررررررنج میبردم.خلاصه که از اوایل سال۱۴۰۰ عینکمو که تازه خریده بودم و دوبار رفته بود تعمیر(به عنوان نشانه ی کنار گذاشتنش دیدم)انداختم سطل آشغال.البته این مدت چشمهام حدودا ۲۵صدم شمارش بهبود پیدا کرد که خیلی برام ارزشمند بود چون من حدودا ۲۲ سالی میشد که یا درحال نزول بینایی بودم یا توقف.اما برای من با این شماره چشم کافی نبود.الان با شنیدن این فایل تقریبا مصمم شدم که برم چشمهامو عمل کنم،چون واقعا همه چیز زندگیمو تحت تاثیر قرار داده،از اعتماد به نفس،از انجام دادن کارهایی که باید براشون دید خوبی داشته باشم،اصلا از لذت بردن طبیعی از اطرافم هم خودمو محروم کردم.واقعا حرفهای استاد انقدر توی زندگی عادی و روزمره قابل اجراست که خرجش یه جو غیرت هست(خطابم به خودمه)خلاصه که این نشتیه بزرگ انرژی رو باید جلوشو بگیرم به امید الله مهربان.من خیلی باکامنتها و فایلهایی که مثالهای واقعی از زندگی هست ارتباط برقرار میکنم،چون احساس میکنم طرف مقابل انجامش داده و با دست پر داره حرف میزنه،نه به قول استاد صرفا باحرفهای قشنگ.چون به قول استاد جانم تنها راه یادگیری مثال زدنه.(فکر کنم این جمله بود)ازتون سپاسگزارم مهربان استادم.

درپناه الله یکتا شاد باشید و باصفا.