گفتگو با دوستان 49 | ورود به مدار نعمت ها

سلام استاد عزیز

یه مدتی بود که هیچ کامنتی نمی نوشتم و یه چیزی رو در وجودم پیدا کرده بودم که ترجیح دادم یه مدتی کامنت نزارم. (حتی نوشتن زندگینامه رهایی رو هم رها کردم) چون به این نتیجه رسیده بودم که من تو وجودم بعد از کامنت نوشتن منتظر لایک و تایید شما هستم، و اگه لایک نمی‌شدم حسم بد میشد و به محض پیدا کردن این مورد در وجودم آگاهانه مدتی کامنت نگذاشتم تا یاد بگیرم که منتظر لایک نباشم و لایک ندادن شما به منزله تایید نشدنم نیست…

ولی امروز با دیدن این فایل بی اختیار دست به نوشتن کامنت بردم چون امروز حس و حالم متفاوت بود و با تمام وجودم دنبال یه فایلی بودم که توش پیدا کنم اون چیزی رو که وجودم نیاز داره… یه حس و حال عجیب… انگار که وجودم منتظر همین فایل بود، همین که دیدمش، یه آرامشی وجودمو گرفت و گفتم همینه، من همین جمله طلایی رو نیاز داشتم که (کنترل نکردن افکار بد مثل بردن دست تو آتیش) …. چقدر این جمله انگار تکه ای از پازل وجودمو حل کرد… چقدر سپاسگزار خدا هستم که در زمان مناسب جمله های مناسب رو به گوشمون میرسونه…

استاد مهربان، بینهایت سپاسگزار شما هستم.