گفتگو با دوستان 50 | خروج از مدار ناخواسته

سلام استاد عزیزم

من هرموقع گفتگوی شما رو با اساتید دیگه میبینم بیشتر پی میبرم که حرفای شما لحن شما اعتماد بنفس شما و این درستی شماست که باعث شده فایلاتون برا کسایی که میخان توی مسیر درست باشن راه‌گشا باشه ،اصلا نمیتونه این فرکانس درست نباشه،انقدر که همه فایلای شما خالصه

تک به تک جملاتتون واقعیه و فیلم بازی کردن نیست و این چیزیه که من میخام و دوس دارم خودمم همین طور باشم

وقتی مثال ابراهیم رو میزنید از تکامل میگید که ما نگیم ما کجا و ابراهیم کجا

از این میگید که اونها هم شک کردن ولی قدم برداشتن،توکل کردن و رسیدن به درجات بالا

استاد این مدت نتایج خوبی گرفتم نمیدونم بگم بزرگ یا نه،از نظر ظاهری شاید بزرگ نباشه ولی برا خودم خیییییلی قدم بزرگیه.من دارم توکل کردن رو یاد میگیرم

با امروز سه بار شده که گفتم خدایا من به تو توکل میکنم یعنی اروم میشم ذهنمو کنترل میکنم ،حالمو خوب میکنم، توهم چیزی که میخامو بهم بده و هر سه بار انقدر خوب بوده و چیزی که میخاستم شده که از خوشحالی اشک ریختم و چقدر خوبه این توکل،این که بگیم خدایا به تو می سپارم و بریم و اروم باشیم

برا منی که ابتدای راهم خیلی قدم بزرگیه،حس میکنم بغل خدا نشستم،کلی اعتماد بنفسم بیشتر شده،خود باوریم زیاد شده،اصلا تا حالا این حسو نداشتم و تکاملمم دارم طی میکنم

بیشتر بخاطر این‌خوشحالم که از این به بعد کارم آسونتره چون نتیجه گرفتم،چون اعتماد کردم به خدا و جواب گرفتم ،چون میدونم این مسیر درسته و میخام تا اخر توی این مسیر بمونم