گفتگو با دوستان 53 | تشخیص الهام از نجوا

بنام خدا

من این فایل رو قبلا گوش داده بودم

ولی باز هم‌برام تازه بود

و ب کمکش تونستم خودم در مورد موضوعی اروم تر کنم

که میدونم ریشه اش از مقایسه میاد

من کلاس خوشنویسی میرم چند ماهی هست ( توی کامنتهای قبلیم نوشتم)

دوستی دارم که ایشون سالها پیش خوشنویسی کار میکرده

بهش گفتم کلاس میرم و گفت دوست داره بیاد

( احتمال زیاد امروز عصر بیاد کلاس)

از وقتی که گفت میخواد کلاس بیاد ( دیروز) هی ی نجوایی تو کله ام هست که

اَه

کاش نگفته بودم بهش

چرا این احساس بد رو دارم

چون من تو نظر اونها ی معلم زبان عالیم

و الان بیاد خطم ببینه چی میکه

( من هنوز خطشون ندیدم ولی چون کفته قبلا کار کرده

همین ی جمله من خلع سلاح کرد که زود بزنم تو سر خودم)

ایشون ادم بشدت مقایسه ای، و اهل رقابته

من میخوام ازمون شرکت کنم

حالا اکه بفهمه اونم میاد شرکت میکنه

بعد بحث نمره میشه

اگه از من بالاتر بشه چی. و …

اینا نجوای شیطان چون دارم حالم بد میکنه

دوم اینکه باید ب خودم بگم

تو شاگرد دوره لیاقتی ، درس اول: مقایسه ممنوع

من هم خطم خیلی عالی و توی این 6 ماه عالی کار کردم

بدون پیش زمینه

من فقط باید خودم با قبلم مقایسه کنم

من هم توانمندم و میتونم توی ازمون نمره خوبی بگیرم

باید تمرکزم‌روی خودم باشه

اومدن ایشون جای من تنگ نمیکنه

( باور فراوانی)

استاد باز هم با حوصله برام وقت میذاره

دلیل نداره چون شخصیت ایشون رقابتی هست منم تو دام این اخلاق بیوفتم

من باید ب قول استاد راه خودم برم و سبک زندگی خودم رو‌داشته باشم

تا ارامش داشته باشم

مقایسه و چشم و هم چشمی و حرص و حسادت باعث سلب ارامش میشه

عصبیم میکنه و خود بخود روی رفتارم با بچه هام و اطرافیانم تاثیر میذاره

میپذیرم که خودم ایشون رو ب زندگیم دعوت کردم ( البته خصلتهای خیلی خوب زیادی هم دارن)

و اکر از در رقابت بخواد با من وارد بشه من این وجه رو توی ایشون برانگیخته کردم

در حالیکه هدف من از کلاس رفتن یادگیری مهارت جدید و لذت بردنه

پسسس

من باید احساسم خوب نگه دارم

لاجرم اتفاقات عالی برام میوفته