گفتگو با دوستان 54 | کینه و نفرت = تولید بیماری

سلام بر همه عزیزان

روزشمار روز 134 فصل پنجم

خدا رو شکر که داریم سفر میکنیم تو فایل های بینظیر و مجدد در مدار جدید گوشش میکنیم و درس میگیریم و لذت میبریم

نکات که یادداشت کردم :

* مسیر درست و برو نتایج پایدار بگیر و ادامه بده

(یادمه خیلی جاها تو این مسیر استپ کردم یه جاهایی گفتم خب من که دیگه علامه دهرم یه جاهایی گفتم خسته شدم نتیجه کو و یه جاهایی غرق در روزمرگی شدم و فراموش کردم اما از یه جا به بعد ادامه میدی مسیر و که متوجه میشی هرچقدرم دور شی باز خودت و میاری تو مسیر نمیزاری گم بشی چون یه جاهایی برای خودت رد پا گذاشتی و اونا شدن چراغ راهنمات یه جاهایی از لحاظ مالی کلی پیشرفت داشتم و دیدم و سپاسگزار بودم اما باورهای مخبرم باعث شده سطل سوراخی داشته باشم در زمینه روابط هروز روی خودم کار میکنم در زمینه سلامتی ارامش و توحیدی بودن نتایجمو دارم پایدار میکنم و میخوام سطل سوراخمم درست کنم و نتایج و پایدار کنم نتایج مالی پایدار)

* هر قدم پیشرفت خودت و بزرگ کن و ذوق کن براش (اینو تو بخش کاری خیلی انجام دادم از کوچیکترین مواردی که انجام میدادم و درست بود ذوق میکردم یوقتایی یه کاری که شاید از نظر دیگران خیلی بزرگ نبود کسی که تخصص تو این زمینه داشت اما برای من اونقدر بزرگ و لذت بخش بود ساعتها میشستم بهش فکر میکردم و سپاسگزار بودم طوری که زمان و مکان و فراموش میکردم و یادم میرفت یسری کارها رو انجام بدم برای همین ساعت کاریم طولانی تر میشد چون عین دیوونه ها همش زل میزدم به صفحه مانیتور یا دفترم یا دیوار خخخ الان یادم افتاد خندم گرفت)

* با هر متر و معیاری ناراحت باشی ناراحتی بیشتر و تنفر بیشتر جذب میکنی حتی اگه نخوای

( دیشب داشتم با گوشی بازی میکردم بعد یه بازی بود که هم رکورد بردم توش زیاد بود هم انلاین بود و رقابتی بعد هر حریفی بهم میفتاد از من رکورد و تجربش کمتر بود و ضعیف بازی میکرد اما بطرز عجیبی بازی باهاش یاری میکرد نمیخوام اسم اون کلمه رو بیارم چون دارم حذفش میکنم از دایره لغاتم بعد من حرصم میگرفت ناخوداگاه میدونستم هرچی بیشتر حرص بخورم و به این فکر کنم که اه دارم میبازم اونم به کیا کسایی که از من ضعیفترن هی خودمو کنترل میکردم و هی برای اینکه ذهنم کمتر حرص بخوره خوراک میدادم بهش که همون بازی بیشتر بود 4.5 دستی بازی کردم و هی میباختم گفتم باید ببرم یکیش و وگرنه نمیخوابم اما یهو به خودم اومدم و از بازی اومدم بیرون و نتمو اف کردم و خوابیدم گفتم هرچی بیشتر جذب این حس بشی بیشتر اذیتت میکنه تازه اینکه یه بازی سادست یاد بگیر از همین ساده ها بگذری و بزرگ بشی)

* نیازی نیست بدی ها و کینه ها رو از اطرافیانمون به دل بگیریم و رشد بدیم بهش و بخوایم بهش فکر کنیم ( من یادم میاد از خواهر دوستم خیلی سال پیش میترسیدم چون ازم اتو داشت و بسیار فردی بود که هیچی براش مهم نیست و من همش میترسیدم بیاد جلوی کل فامیلمون که میشناختشون یا برادرم حرفی بزنه یا ازین رو مخا بود که هی بهت زنگ میزد جواب نمیدادی یه شب تا صبح دستش رو تلفن بود یبارم یادم میاد شماره منو بین چندین پسری که از قبل میشناخت پخش کرده بود و پشت سرم خیلی چیزهای بدی گفته بود من خیلی تهدیدش کردم باهاش جنگیدم و چون ادم مریضی بود بیشترم ازش میترسیدم تا اینکه بمرور زمان و اعراض ازش و گنده نکردنش و نترسیدن به کل از زندگی من حذف شد من خطم بعد سالها همون خطه حتی نترسیدم که عوضش کنم اما خدا رو شکر چند سالی هست اصلا یدونه مزاحم تلفنی یا تماس ناشناس هم ندارم و حتی الان دیگه نه عصبانیتی نه کینه ای و نه ترسی ازون ادم دارم و هرجا هست براش ارزوی موفقیت میکنم امیدوارم ازدواج کرده باشه چون خیلی دلش میخواست)

* و هم تو فایل قبلی هم اینجا مجدد تکرار شد که سطح توقعمون و از ادمها پایین بیاریم (هرچقدر رو این موضوع کار کنم بازم کمه روز ولنتاین خیلی منتظر بودم که دوستم برام کادو بخره و هرچقدر میخواستم قانون و پیاده کنم نچسبم توقع نداشته باشم که اذیت نشم نمیشد هی از هر دری میرفتم یکم اروم میشدم بعد مجدد میفتادم تو فکر سمی این موضوع حتی در خفا بهش یجورایی با شوخی و خنده گفتم در این حد نتونستم طاقت بیارم بعد گفتم خب منم براش نمیخرم که اگه نخرید حرص نخورم حداقل یعنی یجورایی پیشاپییش اینو جذب کردم که کادویی در کار نیست اما باز روز ولنتاین رفتم کادو خریدم نه بخاطر اون بخاطر خودم که بعد اگه اون نخرید بکوبم فرق سرش که ای هوار من الان تو شرایط بد مالیم رفتم برات کادو گرفتم تو چرا نگرفتی خودم نشسته بودم خودمو از لحاظ ذهنی تماشا میکردم نگم براتون و خب نتیجه همان شد که روز ولنتاین با وجود اینکه تا یه قدمی کادو خریدن من رفته بود اما طبق قانون یه شرایطی مهیا شد که حتی خودشم میخواست اینکارو کنه فرکانس و جذب من این اجازه رو نداد که اتفاقا چند شب پیش هدایت شدم به عقل کل و یکی یه سوال این مدلی پرسیده بود و یکی از بچه ها اینقدر قشنگ جوابشو داده بود که من اصلا فکر کردم با منه جواب اون شخص بود اما منم جوابمو گرفتم میخوام بگم قانون همیشه جواب میده حتی با اینکه میدونی همون با هر متر و معیاری هست که با هر منطقی دستت و ببری تو اتیش میسوزی و میدونی که داری با اتیش بازی میکنی اما کرم سوختن داری که بیشتر بسوزی و بیشتر حال خودت و خراب کنی)

* بخشش اولین کاری که با ادم میکنه سیستم بدنی مون و سالم میکنه ( و خدا رو هزاران بار شکر از وقتی در مسیر توحیدم دیگه خیلی خیلی کم پیش میاد بخوام حتی برای ساعتی خودمو بزارم تو جایگاهی که کسی و ببخشم در بسیار موارد که وجود نداره اگه هم قرار به بخششه تمرین میکنم خودمو ببخشم وقتایی که کار غلط انجام میدم)

خدایا شکرت چقدر بودن در سایت زیرو رو کردن شخصیتم و یاداوری و مرور قانون بهم انگیزه میده برای ادامه دادن استاد عزیزم برای چندمین هزار بار ازتون ممنونم خدایا شکرت