گفتگو با دوستان 56 | توانایی پول ساختن

گفتگوی استادعباس منش با دوستان قسمت 56.

سلام ودرودبه استاد عزیزم ودوست خوبمون آقا مهدی عزیز.

اول ازهمه مهدی جان ،موفقیت مالیتو بهت تبریک میگم .خیلی اراده ی قوی و محکمی میخاسته که تو شهربیرجند ،شهری که خیلیا به در آمد معمولی بسنده میکنن ،شخصی مثل شما بیاد وبترکونه.

آفرین به شما ومن این اراده وتلاش شما روتحسین میکنم.به امید موفقیت های بیشتر وبزرگتر.

خب من تو زمینه ی مالی هنوز در تکامل هستم وبا وجود تغییرات فرکانسیم واتفاقات خوب ولی هنوز به جایگاهی که اسمشو بزارم موفقیت و در آمد بالای فضایی داشته باشم ،نرسیدم که تجربه ی شما واستاد رو داشته باشم.

ولی کاملن با صحبتهای استاد موافقم .وممنون از استاد که انقد شفاف توضیح دادن ومثالهای خوبی زدن.

انشالله که همیشه این الگو ها تو ذهنمون باشن وفراموششون نکنیم.

تا حالا ازاین زاویه به رونالدو و مسی نگاه نکرده بودم که چرا با داشتن موفقیت‌های فراوان ،ثروت هنگفت،روابط عالی،شهرت ومقام وسلامتی باز همچنان انقد باانگیزه وپر انرژی برای کسب موفقیتهای بیشترهمچنان ادامه میدن.واقعن دیدن این الگوها باید درس عبرتی برای ما باشه .

این دسته افراد وحتی افرادی مثل استاد عزیزخودمون الان بااین شرایط عالی وفوق العادشون میتونن فقط فکر استراحت و تفریح باشن وعشق کنن .اما اونا انتخاب میکنن در کنار این تفریحات ولذت بردن ها باز به اهداف بزرگتر ادامه بدن .

این افراد علاوه بررسیدن به نیازها و خواسته هایی که داشتن ،عاشق تکاپو وحرکت هستن .

این افراد از حرکت کردن وادامه دادن سیر نمیشن و همچنان با لذت به این روند ادامه میدن.چون حرکت کردن رو روندی از زندگی ولذت در وجودشون حس میکنن.

این افراد از سر اجبار ویا برای طمع ادامه نمیدن.اونا رشد وتکاپو رو دوس دارن واز بیکار موندن فراری وبیزار هستن.

وقتی به مال وثروت هنگفت برسی ،طبیعتا استراحت به قدر کافی هم داری.

طبیعتاً تفریحات لازم رو هم داری.

میخام بگم وقت وزمان کافی برای هر کاری حتی عشق بازی با خانواده وروابط با دیگران ویا هرچی دیگه ای رو داری منتهی باز دوست داری از وقتت بهترین استفاده ها رو بکنی پس هر کاریو در حد تعادلش انجام میدی تا به کارها وامور برنامه واهداف جدیدت هم برسی.

به این افراد میگن افراد موفق وقدرتمند.

این افراد قدرت وتوانایی زیادی در خودشون میبینن پس از این دارایشون استفاده های بیشتری میکنن.

وبرعکس خیلیا هم هستن تا به یه جایی میرسن فکر می‌کنن کافیه ،چون قدرت ادامه دادن رو در خودشون نمیبینن .به قول استادسقف آرزوهای این دسته افراد کوتاه وکمه.

طبق باورهایی که داریم وطبق تجربیات تلخی که از گذشته داشتیم وطبق چیزی که تو واقعیت اطرافمون میبینیم ،وقتی به ثروتی میرسیم که یه کم راحت زندگی میکنیم میگیم دیگه بسمونه ،میخایم چکار؟!

دیگه به عواقب بعدش فکر نمی‌کنیم که همین بیکاری باعث ایجاد چ اتفاقاتی میشه.

کم‌کم افسرده حال ومنزوی میشیم.

کسل میشیم مثل آدمهای تن پرور ،مدام احساس خستگی میکنیم.

چون بی انگیزه وبی هدف هستیم.

افکارمون ممکنه سمت راهها ومسیرهای اشتباه بره.

تمرکزمون جاهایی که نباید بره میره.

بعدش از الافی زیادکم کم بیماریها سراغمون میاد.

پس منی که هنوز به اون جایگاه نرسیدم همین جا تصمیم میگیرم واین تجربه ها رو ملکه ی ذهنم میکنم که یک انسان همیشه بایددر تکاپو وتلاش برای تغییراتش داشته باشه .

واما چند نکته ی جالب وتجربه ی قشنگی که مهدی جان گفتن این بود که همیشه حواسمون به احساسمون باشه.

احساسی که اگه خوب باشه منجر به اتفاقات خوب میشه واگرخوب نباشه تو رو از مسیر خارج ومنجر به اتفاقات ناجالب می‌کنه.

چطور احساسمونو خوب نگه داریم.؟

شرایطها رو بپذیریم.

از داشته هامون لذت ببریم.

سپاسگزاری به خاطر هرچیزی.

تمرکزمون به مثبت‌ها وزیبایی های جهان اطرافمون باشه.

ایمان به خدا در هر لحظه.

اینکه خداوندما را در مسیر الهی خودش هدایت می‌کنه .

به جهان وقوانینش اعتماد کنیم .

به خودمون عشق بورزیم وحواسموم باشه چطور داریم ازخودمون ازجسممون از روح وروانمون مراقبت میکنیم .

صبورباشیم .به گذشته فکر نکنیم واز آینده ترس وهراسی نداشته باشیم.

آینده ای که نمی‌دونیم چ‌نقشی درش داریم.آیا هستیم ؟یا نیستیم.!

برای امروز حال خودمونو خوب نگه داریم .چون ممکنه فردایی نباشه.

اتفاقات به ظاهر تلخ ومشکلات به ظاهر وحشتناک این دنیا رو جدی نگیریم .

اینا هم مثل همه ی اتفاقات دیگه تموم میشن ومیگذرن.

چیزی که میمونه برخورد و رفتار درست ما ازاین مسائل هستش.

پس با نگه داشتن احساس خوبمون ،برد،برنده همیشه دست خودمون باشه.

باانتخابها وعملکردهای درست .

امروز دیگه بی گدار دست به آب نمی‌زنم .سعی میکنم درست عمل کنم.

ازوقتی که این افکار وباورها رو دارم ،روی خوش زندگی رو دیدم وچشیدم.

بله سلامتم .روابط خوبی با دیگران دارم.

روابط عاطفی خوبی با همسرم پیدا کردم.به اندازه ی نیازها و خواسته های کوچیکم انقدی که در رفاه وآسایش باشم ،دارم وبه ثروت رسیدم چیزی که قبلن برای خرید هرچیزی تو مضیقه بودم.

می‌دونم خیلی فراتر از این چیزا باید بشه ،صبر کردم .

خدا رنگ وبوی خاص تری تو زندگیم داره.

کار خاصی برای خدا نکردم .بلد نیستم بشینمو عبادت کنم .اما در هر لحظه و برای هر پشامدی خداوند رو کنار خودم میبینم وازش کمک ویاری می‌طلبم .

اینکه ایمان دارم وقتی هست همه چیز به بهترین شکل ممکن حل وفصل میشه.

اینکه می‌دونم حضورش باعث آرامشمه.

اینکه اگه نباشه ترسها بهم هجوم میارن .

اینکه هست نگران چیزی نیستم.

اینکه مدام برای هرچیزی سپاس رو‌میگم .

اینجا هم اعتراف میکنم هنوز شناخت کافی از خدا ندارم ومصمم هستم که خیلی بهتر ازاین حس‌ها وروابط بین منو و خدا باشه.

هنوز اول راهم ونیاز به تغییرات زیادی دارم.

سعی میکنم با توجه به آموزه های استاد عزیزم در مسیر درست باشم .حالا چقدر تونستم ومیتونم نمی‌دونم.

آدما شباهتهاوتفاوتهای زیادی با هم دارن ولی هرکسی طبق احساسات و عواطف خودش پیش میره.

نمیشه ادای کسیو در اووردوگفت چون فلانی این شکلیه منم کاملا شبیهش بشم‌.

من تا جایی که عقل ومنطق خودم واحساس خوب خودم چیزیو میگه پیش میرم.

هیچ کس تو جایگاه فرد دیگه نمیتونه قرار بگیره فقط کافیه اخلاقها وحسها ورفتارهاوباورهای خوب رو از همدیگه الگو برداری کنیم .

عباس منش این همه ساله که داره درس میده . در این راستا میلیونها انسان اومدن ورفتن .ولی آیا فقط یک نفر شبیه خودش یا عین خودش پیدا شده؟! البته که نه .

هیچ انسانی کامل عین فرد دیگه نمیتونه بشه چون احساسات وتوقعات وعواطف آدمها متفاوته .

اما میشه از هرکسی هرچیز خوبشو که با وجودش هماهنگی داره ،ربود وانجام داد.

به امید موفقیت های بیشتروبالاتر از هر آدم موفق.

سپاس به خاطر هر کسی که به هر نحوی الگووتجربه ی قشنگ زندگیمون بوده.

استاد عزیزکه جای خودشو داره .تقدیر و تشکر از وجود نازنینش.

بهترینها نصیب دلای مهربونمون .