فقط روی خدا حساب باز کن - صفحه 118

روز شمار هفدهم

سلام استاد عزیزم خانوم شایسته ی عزیز.

چقدر این فایل ودرسهای این روز شبیه اتفاق این ماه من هست.10 خرداد کارگاه ورزشی شرکت کردم که از پیش نیازهای مربیگری بود.

از قبل با استاد برگزار کننده آشنایی کمی از طریق صحبت دیگران داشتم وپیشاپیش قضاوتشون کرده بودم وحکممو صادر کرده بودم. شنیده بودم ودر کارگاه قبلی هم خودم با چشمهایی خودم دیدم که بسیار تبعیض قاعل میشن وبه هرکسی که ازش خوشش بیاد وزیاد تمجیدش کنه وقبلا توی کلاسش شرکت کرده باشه نمره خوبی میده وکلا هواشو داره. من با این دید رفتم اونجا ودقیقا همون اتفاق افتاد ومن که زیاد اهل تمجید نیستم مورد لطف ایشون قرار نگرفتم واز ابتدای کارگاه با من لج کردن. در آخر هم منو مردود کردن. با اینکه از خیلی از اونایی که هواشون داشت بهتر عمل کردم. اشتباه من این بود که از قبل برای این وضعیت با افکار خودم دعوتنامه فرستاده بودم. همون چیزی که در افکارم ساخته بودم برام اتفاق افتاد. توی گارکاه با خانم دکتری آشنا شدم که هم گروهی من شد واز قضا شاگرد حضوری استاد عباسمنش در تهران بودن. چیزای قشنگ زیادی ازشون یاد گرفتم. وقتی مردود شدم ایشون بهم گفت حتما خیریت داره. اونموقع ناراحت بودم زیاد درک نکردم. من پول کارگاه رو از همسرم گرفته بودم وخیلی برام سخت بود به همسرم بگم که قبول نشدم وهنوز م بهشون نگفتم. همش میگفتم حالا چطوری این پولی که دادم رو جبران کنم. تا اینکه بواسطه دوستی با خانم دکتر اولین سفارش خیاطی رو ازشون گرفتم وخدا رو شکر بعد از اون دوتا سفارش دیگه گرفتم وفهمیدم که میتونم با کارهای دستی که انجام میدم وتقریبا مهارت خوبی هم دارم میتونم درآمد داشته باشم. باورم نمیشه در این چیزی که فکر میکردم برام شر باشه خیر بزرگی توش بوده. من توی اون کارگاه قدرت رو دستان اون استاد دیدم واین شرک من باعث شد قبول نشم. حالا میدونم هیچ قدرتی جز قدرت خداوند وجود نداره. من از اول باید روی خدا وتوانایی خودم حساب میکردم نه ایشون. بعد اعلام نتایج به یکی از دوستانم که ریس یک هیات مهم ورزشی بود گفتم با استاد حرف بزنه وبرای یه نمره کمتر منو مردود نکنه. ایشونم چندروزی لفتش داد وبعد به جای تماس با استاد فقط یه پیام بهشون داده بود واستاد هم قبول نکرده بود. اشتباه دوومم این بود که باز فکر کردم یه نفر دیگه میتونه کارمو درست کنه . چقدر اشتباهات زیبایی رو مرتکب شدم. تا چند روز قبل با نفرت به این استاد وکارهاش فکر میکردم ولی از دیروز که این فایل رو دیدن ونظرات رو خوندم به اشتباه قشنگم پی بردم. فهمیدم اولا نباید در مورد کسی قضاوت کنم دوم اینکه باید ایمان داشته باشم که همه ی انسانها دستان خداوند هستن برای کمک به من وسوم اینکه از همه مهم تر است اینکه یه قدرت فقط در این جهان هست واون قدرت مطلق خدای عزیزم هست ودیگر هیچ. از امروز فقط برای من یه قدرت بزرگ وجود داره وهرکسی هم برای من کاری کرد از طرف خدا هست واول باید خدارو شکر کنم بعد از ایشون برای اینکه دستان خداوند شدن تشکر کنم.

داستان اینکه بعضی موقعها ما اتفاقات رو قضاوت میکنیم وروی اونها اسم خیر وشر میذاریم مثل داستان اینه که مادری دست فرزندش رو گرفته واجازه نمیده به اون طرف خیابون بره دوچرخه اش رو بیاره بجه هرچی گریه میکنه مادرش محکم دستشو گرفته . بچه خبر نداره که ماشینی از اون دور میاد ممکنه با بچه برخورد کنه ولی بچه خبر نداره وفکر میکنه جقدر اتفاق بدیه که مامانم نمیذاره به خواسته ام برسم خبر نداره مامانش خیر اونو میخواد. ووقتی ماشین رد شد وخطر رفع شد مادر دستشو ول میکنه تا در امنیت به خواسته اش برسه.

چه جاهایی که پشت اتفاقات به ظاهر بد خیر بزرگی بوده که ما اجازه ورودشونو ندادیم و دچار شرک شدیم.

راستی با این چند سفارش تقریبا نصف پول کارگاه رو درمیارم. واین ابتدای کار وکسب درآمد من میشه.

خدایا شکرت برای این مسیر خیلی قشنگی که توش قدم گذاشتم.

خدایا شکرت برای آشنایی با استاد عزیزم وخانم شایسته ی عزیزو این سایت بی نظیر وقوانین جهان هستی.

خدایا شکرت برای تمام درسهایی که هرروز میگیرم.

در نور باشیم