فقط روی خدا حساب باز کن - صفحه 62

یا رب…

“اگه بقیه اونروزا منو‌ تنها میزاشتن و پشتمو خالی میکردن، خدا منو دوست داشت که این بلا رو سرم اورد.”

– که خودشو باور کنم!

– و خدا دوست داره اگه این بلا رو سرت میاره! میخواد که فقط خودشو باور کنی! چون منبع هرچی که میخوای خودشه.

-اگر کسی بهت لطفی کرد ازش تشکر کن اما همون لحظه به خدا بگو : بگو که میدونم قدرت فقط در دستان توعه! این کاره ای نیست، شاید از دست این به من بدی، و شاید از دست کس دیگه ای بهم بدی. من اینو میدونم!!!

“اونوقت اگه یکی بهت کمک نکرد، اگه کسی به وعدش عمل نکرد، اصلاا نگران نیستی، میگی از دستای دیگه میخواد به من بده، روش حساب باز نکردی! پشتت خالی نمیشه، با صورت نمیخوری زمین. حالت خوبه!”

– و جالب اینجاست که وقتی به این شرایط میرسی همه ، همههه کاری برات میکنن! وقتی به توحید میرسی، همه ی آدما جمع شدن که به تو کمک کنن.

– متحیر خواهی شد از میزان کمک اونا…

– و باز مواظب باش که وقتی به این شرایط رسیدی روشون حساب باز نکنی که اگر ‘کردی’ همه ی این نعمتا قطع میشه!

“مواظب باش! ”

– وقتی ما درسهامون رو یاد میگیریم باید این درسهارو ادامه بدیم.

– باید خداوند رو توی وجودمون باور کنیم، خدایی که مارو از هیچ خلق کرد!

– خدایی که بخاطرش تمام سلول هات دارن کارشون رو درست انجام میدن!! این همون خداییه که میتونه به تو کمک کنه.

– همون خدایی که هرگز نمیخوابه، هرگز بندشو فراموش نمیکنه، اما اگر بندگیشو بکنی!

– اگر بندگی غیر از خدا رو بکنی همه چیز تموم میشه!..

– میگه فکر میکنی کس دیگه ای بهت کمک میکنه؟ باشه. برو دنبال اونا بهت کمک کنن.

و بعد میبینی که چه بلایی به سرت میارن. میبینی که چقدر نابودت میکنن.

“باید خیلی دقت کنی، که روی کیا داری حساب میکنی!”

-تو فقط باوراتو نسبت به خداوند به عنوان رب، به عنوان قدرتمندترین فرمانروای ‘جهان’ تقویت کن و ببین چه اتفاقی برات میوفته.

– دیگه روی اینا حساب نکن، کار خودتو بکن، توکلت به خداوند باشه🤍

– و ببین که خداوند هرروز از راه های مختلف بهت ثابت میکنه که “پردیس”، نیاز نیست که بری پیش کسی سر خم کنی که دستتو بگیره، که ببرتت توی رسانه ی ملی و کمکت کنه معروف بشی.

نه.

رسانه ی ملی نیاز نیست.

افراد ثروتمند و موفق نیاز نیستند برای اینکه تو موفق و ثروتمند بشی.

فقط خداوند نیازه، فقط ایمان نیازه، فقط باور نیازه.

بقیشو خودش درست میکنه…

استاد عزیزم، مریم خانوم مهربون، هرچی بیشتر میگذره من هاله ی توحیدو بیشتر در شما و حرفاتون میبینم. از خداوند شاکرم که روی منو زمین میزنه وقتی به کسی غیر از خودش تکیه میکنم، علاوه بر اینکه هیچی بهم نمیدن، ازم آرامشو هم صلب میکنن.

توی این دو روز گذشته هروقت حالم بد میشد بخاطر توقعاتم بود! بخاطر حساب کردن روی بجز خدا!!

– روی دوستی حساب باز کردم که کار منو به نحوه ای تبلیغ و عرضه کنه، نکرد.

– روی استادم حساب کردم که سفارش منو به همکارش بکنه، نکرد. با اینکه پیشنهاد خودش بود!

– روی دوستم حساب باز کردم که باهام محبت آمیز و با شورو شوق حرف بزنه، که باهم کلیی بگیمو بخندیم، نکرد!

– روی کسی که همیشه بهم آشکارا محبت میکرد حساب باز کردم، توی دلم پر شده بود از این جمله ی شرک آمیز “که فقط تو موندی!” اما اونم برای اولین بار در تمام این مدت رومو زمین زد و چنان ضربه ی محکمی به صورتم خورد که حالا حالا ها درسمو یادم میمونه!

و خدارو شاکرم که فقط منو محتاج خودش کرده! یادمه تا قبل از اینکه محتاج بنده هاش بشم همش سر من دعوا بود، سر اینکه چرا باهاشون بیرون نمیرم، سر اینکه کدوم بیشتر دوستم دارن. ولی الان میفهمم که مهم نیست کی چی میگه، تنها تویی که حقیقتا عاشقمی.

عاشقتم، با هیچ چیزی عوضت نمیکنم🤍

یا رب! ازت میخوام که توحید رو در وجودم جاری کنی، دستمو بگیر و به خودت تکیه ام بده! من فقط تورا میپرستم و از تو یاری میجویم🤍

امروز دیدمت، دیدمت که وقتی ته دلم از همه جا و همه کس مونده بودم، خودتو از طریقی که اون لحظه اصلا فکرشو نمیکردم نشون دادی، از طریق آغوش مادرم، از طریق هم صحبتی هاش ، از طریق جملات محبت آمیزش، از طریق قلب پاکششش🤍

من بهت اعتماد دارم🤍 ایندفعه مامان جونم شدی، ببینم دفعه ی بعد از چه طریقی میای پیشم.

۱۲ آبان ۹۹