اکثر افراد به جای خلق شرایط دلخواه، تابع شرایطی شده‌اند که در آن گیر افتاده‌اند.
تنها زمانی از شغلی که دوستش ندارند دست می‌کشند، که مطمئن شوند شغل دلخواهشان آماده و مهیا است. وگرنه خود را با همان شرایط وفق می‌دهند.
تنها زمانی تصمیم به هجرت خواهند گرفت که، مطمئن شوند در شهر یا کشور جدید، شرایط مساعد و تضمین شده‌ای برای‌شان مهیاست. وگرنه در همان شهر می مانند.
شاید این طرز فکر منطقی تر به نظر برسد، اما هماهنگ با قوانین کیهانی نیست. و در یک کلام، راه زندگی در شرایط دلخواه، از مسیر این طرز نگرش نمی‌گذرد.
ما آفریده شده‌ایم تا خالق زندگی و شرایط‌مان باشیم، ما آمده ایم تا شرایط دلخواهمان را خلق و تجربه کنیم؛ نه شرایط موجود را.
ما هیچگاه تابع شرایط نبودیم چون می دانستیم که ما خالق شرایطیم… اگر تصمیم گرفته بودیم که خود را با شرایط وفق دهیم،
آیا هرگز چیزی به عنوان، کشاورزی بوجود می‌آمد؟
آیا هرگز صنایع شکل می‌گرفتند؟
آیا می توانستیم از این سر دنیا به آن سر دنیا فقط در کمتر از یک روز سفر کنیم؟
آیا اصلاً نسل مان ادامه می یافت یا بیماری ها ما را از پا در آورده بود!
تمامی تغییراتی که در جهان ایجاد شده، از تکنولوژی های پیشرفته تا انجام کارهایی که حتی همین چند سال پیش غیر ممکن می نمود، حاصل این دیدگاه است که ” ما خودمان خالق شرایط هستیم”
این باوری است که من برای تغییرِ شرایط زندگی ام، ساخته‌ام.
نتایج این تفکر نشان دهنده‌ی درستی این تفکر است. اولین قدمی که باید برای تغییر برداری، ایجاد چنین باوری است.
ایجاد این ایمان که خداوند توانایی تغییر شرایط را در من آفریده و برای بهبود شرایطم، حتی از من هم مشتاق‌تر است وهمواره در این مسیر، هدایتگر من است.
وقتی فضل خداوند و فراوانی جهان را باور می کنیم و ایمان می آوریم که ما قدرت ایجاد و تجربه شرایط دلخواهمان را داریم، آنگاه دیگر هیچ محدودیتی را نمی پذیریم. دیگر نمی گوییم ببینیم چه می‌شود!
دیگر تردیدی باقی نمی‌ماند. بلکه خواسته مان که مشخص می شود، تنها با ایمان، توکل و اشتیاق، قدم‌های مان را استوار برمی داریم.
ساختن چنین ایمانی، بهایی است که باید برای ساختن شرایط دلخواهت بپردازی. این ایمان تو را در مداری قرار می‌دهد که ایده‌ها، آدم‌ها و همه‌ی آنچه برای تجربه‌ی شرایط دلخواه‌ات نیاز داری، آنجا منتظر و آماده خدمت به تو است.
این وعده خداوند است و به قول قرآن:
«چه کسی وفادارتر از خداوند به وعده ی خویش است؟!»
- نمایش با مدیاپلیر پیشرفته
- دانلود با کیفیت HD333MB28 دقیقه
- فایل صوتی ما خالق شرایط خودمان هستیم25MB28 دقیقه
به نام الله یکتا خالق جهان هستی
سلام برگ چهاردهم سفرنامه
ما خالق شرایط خود هستیم
وقتی خدا انسان را آفرید و با آن عظمتش آفریده خود را تحسین کرد و به خود تبریک گفت وقتی خدا انسان را اشرف مخلوقات خواند و فرشتگانی که هزاران سال فقط عبادت خدا را می کردند دستور سجده به انسان داد وقتی به انسان قدرت اختیار و انتخاب داد که قبل از آن به هیچ موجودی نداده بود یعنی خدا طبیعت وجودی انسان را به گونه ای آفریده که خالق شرایط زندگی خود باشد تابع شرایط موجود. ولی اکثر ما بر خلاف ذات خالق خود عمل می‌کنیم و خود را با شرایط وفق می‌دهیم و توجیه مانع این است که باید ساخت زندگی همین است باید با آن بسازی. یعنی بیشتر ما انسان ها قدرت وجودی خود را نمی شناسیم و از آن آگاه نیستیم این که چقدر قدرتمند خلق شدیم و قدرت ما توانایی انجام ناممکن ها را دارد.
حرفهای استاد همیشه تکان دهنده است و حال انسان را دگرگون می کند و ما را که درگیر عادت های زندگیمان شدیم و آن را همانگونه که هست پذیرفتیم شوکه میکند مثل پرنده ای که جوجه خود را از لانه مرتفع به پایین پرت میکند تا بتواند قدرت پرواز را در خود پیدا کنند و بفهمد که برای پرواز خلق شده نه برای نشستن در لانه. همه ما قدرت خلق شرایط دلخواه خود را داریم
ولی باور نداریم باورهایمان سخت محدودمان می کند تمرین ها باید کرد باید این باورهای محدود کننده را خراب کرد باید خود را با ارزش بدانیم باید جایگاه فراموش شده خود را به یاد بیاوریم اشرف مخلوقات…