اکثر افراد به جای خلق شرایط دلخواه، تابع شرایطی شده‌اند که در آن گیر افتاده‌اند.
تنها زمانی از شغلی که دوستش ندارند دست می‌کشند، که مطمئن شوند شغل دلخواهشان آماده و مهیا است. وگرنه خود را با همان شرایط وفق می‌دهند.
تنها زمانی تصمیم به هجرت خواهند گرفت که، مطمئن شوند در شهر یا کشور جدید، شرایط مساعد و تضمین شده‌ای برای‌شان مهیاست. وگرنه در همان شهر می مانند.
شاید این طرز فکر منطقی تر به نظر برسد، اما هماهنگ با قوانین کیهانی نیست. و در یک کلام، راه زندگی در شرایط دلخواه، از مسیر این طرز نگرش نمی‌گذرد.
ما آفریده شده‌ایم تا خالق زندگی و شرایط‌مان باشیم، ما آمده ایم تا شرایط دلخواهمان را خلق و تجربه کنیم؛ نه شرایط موجود را.
ما هیچگاه تابع شرایط نبودیم چون می دانستیم که ما خالق شرایطیم… اگر تصمیم گرفته بودیم که خود را با شرایط وفق دهیم،
آیا هرگز چیزی به عنوان، کشاورزی بوجود می‌آمد؟
آیا هرگز صنایع شکل می‌گرفتند؟
آیا می توانستیم از این سر دنیا به آن سر دنیا فقط در کمتر از یک روز سفر کنیم؟
آیا اصلاً نسل مان ادامه می یافت یا بیماری ها ما را از پا در آورده بود!
تمامی تغییراتی که در جهان ایجاد شده، از تکنولوژی های پیشرفته تا انجام کارهایی که حتی همین چند سال پیش غیر ممکن می نمود، حاصل این دیدگاه است که ” ما خودمان خالق شرایط هستیم”
این باوری است که من برای تغییرِ شرایط زندگی ام، ساخته‌ام.
نتایج این تفکر نشان دهنده‌ی درستی این تفکر است. اولین قدمی که باید برای تغییر برداری، ایجاد چنین باوری است.
ایجاد این ایمان که خداوند توانایی تغییر شرایط را در من آفریده و برای بهبود شرایطم، حتی از من هم مشتاق‌تر است وهمواره در این مسیر، هدایتگر من است.
وقتی فضل خداوند و فراوانی جهان را باور می کنیم و ایمان می آوریم که ما قدرت ایجاد و تجربه شرایط دلخواهمان را داریم، آنگاه دیگر هیچ محدودیتی را نمی پذیریم. دیگر نمی گوییم ببینیم چه می‌شود!
دیگر تردیدی باقی نمی‌ماند. بلکه خواسته مان که مشخص می شود، تنها با ایمان، توکل و اشتیاق، قدم‌های مان را استوار برمی داریم.
ساختن چنین ایمانی، بهایی است که باید برای ساختن شرایط دلخواهت بپردازی. این ایمان تو را در مداری قرار می‌دهد که ایده‌ها، آدم‌ها و همه‌ی آنچه برای تجربه‌ی شرایط دلخواه‌ات نیاز داری، آنجا منتظر و آماده خدمت به تو است.
این وعده خداوند است و به قول قرآن:
«چه کسی وفادارتر از خداوند به وعده ی خویش است؟!»
- نمایش با مدیاپلیر پیشرفته
- دانلود با کیفیت HD333MB28 دقیقه
- فایل صوتی ما خالق شرایط خودمان هستیم25MB28 دقیقه
سلام به استاد عزیز و دوستان گرامی.
من به خودم تبریک میگویم که در حضور استاد عباس منش درس یاد گرفتم و در جمع دوستانی چون شما بودم.
و اتفاقات ارزشمندی در زندگی خودم شاهد بودم که شاید قبلا برایم بسیاز زمانبر و حتی نا ممکن بود.
نقل داستان باور کنونی خودم که طی چند هفته به آن رسیدم:
زبان انگلیسی برای همه ما شاید سخت و یادگیری آن محال باشد، برای من حتی تبدیل به یک کابوس شده بود.
طوری که روز به روز از یادگیری و تمرین آن فاصله می گرفتم.
اما در مدتها پیش تصمیم گرفتم باور کنم که می توانم یاد بگیرم. خودم را به گونه ای تصور میکردم که انگلیسی صحبت میکنم و یا حتی به بقیه هم یاد می دهم.
شاید بسیار خیالی باشد، منی که سطح زبان انگلیسی را در حد پایینی دارم، خودم را به گونه ای تصور کنم که گویی به دیگران هم یاد می دهم.
اما چیزی که اتفاق افتاد غیر منتظره بود.
من باور کردم، تمرکز کردم و به پیش رفتم.
الان بعد از گذشت چندین هفته به جایی رسیده ام که اکنون در شرکت بانکداری به عنوان مترجم فعالیت دارم و روز به روز برای تمرین و تمرکز مشتاق تر می شوم.
قانون باور سالها طول نمی کشد، فقط بستگی به میزان باور و ممکن دانستن از نظر ما دارد.
من در طی چند هفته به این خواسته و باور خودم رسیدم.
این رسیدن را به شما عزیزان می گویم تا شما نیز راه خود را روشن تر ببینید. چون من روشنی ها را از طریق استاد عباس منش دیدم و به آنها ایمان دارم.
موفق و شاد و سربلند باشید.
ممنون از استاد عزیزمان که همیشه هدایتگر راهمان بوده و است.