سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 116 - صفحه 8

بنام خداوند وهاب من.

سلام به خانواده صمیمی عباسمنش

باز هم سفر و تجربیات جدید خدایا شکرت

چقدر خوبه آدم آزادی مالی داشته باشه و بره بگرده و هی کشف کنه و هی بزرگ بشه و این بزرگ شدن رو من چقدر دوست دارم و خدایا ممنونم که فهمیدم این رو منم میخوام که آزاد باشم تا هر وقت شد و هر وقت دلم خواست برم مسافرت و از این زندگی لذت ببرم.

چقدر خوبه سبک زندگی آزادانه که شما دارید وچقدر منم الان فهمیدم منم همین جنس آزادی که شما دارید رو میخوام که آفتاب نزده بزنم به جاده.

اصلا خیلی حال میکنم استاد که سبک زندگی ازاد شما رو میبینم و چقدر منعطف هستید تو زندگی کردن…

درسته آدمی هستید که تا دیروقت فعالیت دارید و دیر میخوابید ولی اگر بخواهید آدمی میشید که آفتاب نزده،تو تاریکی شب میزنید به جاده و چقدر تجربیات جدیدی رو دارید که خیلی وقته نداشتید…درست مثل خودم ینی منم همینجورم. قبلا آدم سحرخیزی بودم و همیشه آفتاب نزده میرفتم ورزش صبحگاهی ولی چندوقتیه که صبح زود رو نمیبینم چون خوابم و البته که چون تا دیروقت بیدارم از اون ور هم دیرتر پا میشم.

ینی میخوام بگم عاشقتم استاد که تو سبک زندگیت هم خشک و سفت و یه دنده بازی در نمیاری که آقا نه حتما باید فلان ساعت بخابی فلان ساعت بلند شی. ینی یجوری همه خودت رو داری تجربه میکنی…منم ورزشم رو گذاشتم غروب یا شب یا حتی آخر شب مثلا ۱۲ نصف شب میرم دو.

و دارم میبینم و امتحان میکنم ببینم کدومش راحت ام و کدومش چه لذتی داره…خب بعضی وقتا هست ماه تو شبا خیلی قشنگه دیدنش بعضی وقتا غروب آفتاب زیباست و بعضی اوقات هم طلوع آفتاب مخصوصا اون صحنه هایی که گرگ میش میشه هوا زرد نارنجی قرمز اصلا دیوانه کنندس بعد ابر هم باشه تو آسمون که دیگه هیچی..شاهد نورپردازی خدا میشم میگم

خدا نور مخفی هاشو روشن کرده..🙃🙃🙃😃😃

یه خدا قوت هم به مریم جان بگم که یه همچین آدم پایه ای هست که من واقعا دوست دارم تو زندگیم همچین انسان شریفی پایه ام باشه که ببین تا دیروقت بیدار بمونی و لوازم رو جور کنی و بار بندیل رو ببندی اونم با سلیقه مریم جان که میدونم مجهز مجهز مجهز تمام و کمال همه چی رو میبنده و آماده میکنه و چقدر لذت بردم که استاد گفت همه جا رو تمیز کرده تا کقتی که از سفر برمیگردیم همه چیز تمیز باشه برای ادامه زندگی کردن…آخه خیلی ها همینجوری ریخت و پاش میکنن و میرن و بعد که برگشتن تازه باید خونه رو مرتب کنن و این ممکنه اعصاب خوردی براشون پیش بیاره..واقعا خدا قوت مریم جان..سپاسگذارم که در کنار استاد به ایشون خدمت میکنی!

استاد عاشق برگهای زرد و سبز و قرمز و نارنجی و جنگل های هزار رنگ هستم و اتفاقا منم میخام شمال کشور رو تجربه کنم اتفاقا یه دو هفته ای هست دارم آماده میشم که برم و چقدر از این‌حرفتون حس خوبی گرفتم که خواسته ام داره تایید میشه و من عاشق دار و درخت و جنگل ام و از خداوند میخوام منو در بهترین زمان به بهترین مکان هدایت کنه و رهام استاد. اصلا تقلا نمیکنم و سپردم دست خودش

عاشق این عاشقتم گفتن هاتونم که اینقدر احترام میزارین به هم و عاشق همدیگه اید.

پایه و عاشق هم (یاد اسکوتر بازیتون تو راهرو هتل میافتم نمیدونم چرا)😅😅😅 شاید به این خاطره که برای لذت بردن و شادی و بازی هیچ محدودیتی قائل نیستین

اون جاهایی که توقف کردین و فیلم گرفتین خیلی زیبا بود و چقدر متوجه شدم که زیبایی ها نامحدودن…بی انتها…لیمیتلس

مزارع پنبه الاباما سوئیت هوم😂چقدر سکوت زیبایی داره و قشنگ گوش کنی صدای پرنده ها رو قشنگ میشنوی که آرامش رو بهت یادآوری میکنن

چه مزارع وسیع و گسترده ای و هرچقدر این درون بالاتر میره و این زمین خدا رو بیشتر نشونمون میده میفهمم چقدر من افکار و باورهام محدودن و چقدر در مقابل خداوند بی انتهاست

چقدر خداوند نامحدوده

چقدر زمین رو گسترانیده برای ماها

چقدر برکت

چقدر ثروت

چقدر فراوانی

چقدر حضور خداوند

چقدر آب و دریاچه

چقدر تا چشم کار میکنه درخت و خونه و زمین هست برای زندگی و چقدر خوب میفهمم که محدودیت ذهن من فقط از تجربیات محدود گذشتم میاد و بس و این حقیقت جهان نیست و‌حقیقت جهان ثروت و نعمت و برکت بی انتهای خداست…خدایا شکرت.

ماشالا تو کنترل درون پیشرفت کردی استاد و دقیقه ۲۰ خوب اومدی درون رو از اون لای درخت و سیم برق ردش کنی و چقدر این درون هوشمند خودش فهمید که نمیتونه از اونجا رد بشه و اومد از اینطرف سیم برق پایین..خوشم میاد استاد ابزار هات رو هم به چالش میکشی و میخوای امتحانشون کنی و میزاریشون زیر تست عباسمنشی…حالا ممکنه این وسط یه درونی هم زیرآب کنی ولی بازم ابزارهارو تست میکنی تا ببنی چند مرده حلاجن…درست مثل وسط جنگل که از لابلای شاخه ها ردش کردی یا حتی اون bandsaw که باهاش تنه درخت نصف کردی و گفتی میخوام بهش فشار وارد کنم ببینم چکارس

خیلی از آدم ها هستن که درسته یه وسیله ای دارن ولی هیچوقت ازش استفاده نمیکنن که مبادا خراب بشه ولی این نگاهت رو دوست دارم استاد که میگی وسیله فدای تجربه من باشه..من تجربش کنم حالا اون وسیله هرچی میخواد باشه..البته بگم این به این معنا نیست که بزنی یه وسیله رو داغون کنی ها …که به مراتب دیدم شما چقدر ارزش قائلی برا وسیله هات و همیشه تمیز نگهداری میکنی اما میگم تو استفاده از ابزار فکر نامحدودی داری و همونقدر که مراقب شونی به همون مقدار هم در استفاده ازشون آزاد و رهایی و خیلی دوست دارم این رفتار و این شخصیتت رو

که حتی توی رابطه ات هم میشه اینو دید که عاشق مریم جانی ولی به همون اندازه هم رها و آزاد.عاشقتم

تو این فایل بارها اشک از چشمام جاری شد اونم بخاطر زیبایی های بی انتها و اینکه چقدر جهان و خداوند رو محدود میدیدم و میپنداشتم

البته موسیقی ها بی تاثیر نبودن ولی وقتی درون از لای درختا میره بالا و اون حجم از درخت و آب و زمین پهناور خداوند رو میبینی ناخودآگاه اشک تو چشم آدم جمع میشه

خجالت میکشم از عدم فراوانی که به خدا ربطش داده بودم

خجالت میکشم از باورای محدودی که منو به حقارت کشیدن

خجالت میکشم از زمانهایی که بخاطر باورای محدودم به کم قانع بودم و لذت رو از خودم دور کردم و خدا طی این مدت همیشه نزدیکترین چیز به من بوده ولی من نه دیدمش نه حسش کردم نه بوش کردم و نه باورش

بحث بحث زیبایی نیست استاد ها

بخدا بحث بحث رهایی و آرامشی هست که هربار صحبتش میشه چشام خیس میشن بی اختیار گریه ام میگیره از خدایی که اینهمه بزرگه و لطف داره و زمین رو ساخته برای ما آدم ها و من خودم رو محدود کردم به ….

مریم عزیز هم با اون لباس کلوین کلاینی که از راس خرید چقدر زیباتر شده و چقدر بهش میاد

اون زمینی که علف هارو توش بسته بندی کرده بودن چقدر باحال بود و به قول مریم جان مارو یاد کارتون های دوران کودکی و البته بچگی هام انداخت و اون وقتایی که آزاد میدویدیم تو باغ ها و مزرعه ها

شاد و رها انگار که دنیا قرار نیست هیچوقت تموم شه و قراره همیشه بازی کنیم و شاد باشیم..عین خاطرات بچگی هامون عالی و پر از حس خوب.

اون جاده جنگلی و صدای آب رو هم که دیگه نگم چه صفایی داره بشینی ساعت ها و به حرکت آب ها نگاه کنی و صداش رو بشنوی و یه چایی آتیشی مشت بزنی بر بدن…

شرط میبندم دست تو این اب بزنی دستت یخ بزنه از سرماشو بنشین بر لب جوی و لذت ببر از این طبیعت زیبا

خدایا شکرت

بازم با اعتماد بنفس استاد تونستیم شاهد پرواز درون و زیبایی های این پارک جنگلی باشیم که چقدر وسعت داشت و البته چقدر بازم فرراوونی درخت و زمین و آب

جاده های جنگلی زیبا و اون بالا دو سه تا خونه هم من دیدم اگر اشتباه نکنم و چقدر زیباست یه همچین وییو پر دار درختی رو از اون بالا شاهد باشی…

خیلی لذت بردم از این صحنه

این فایل از فایلای دائمی شد که قراره همیشه تماشاش کنم با اون موسیقی های زیبایی که انتخاب شدن

و در اخر هم اون رستوران برزیلی رو …

خدای من چقدر میشه بخوری تو این رستوران و چقدر هی میاوردن که بخوری

اول بگم چه سالاد بار خفنی و چقدر ترکیب زیتون های رنگی و بروکلی و گوجه و کاهو ها و و و و که چقدر اشتها آدم رو باز میکنه پیش از غذا و اون مستخدم اولیه چقد ذوق و شوق داشت که توضیح بده همه چیو و چقدر قاشق و چنگال رو بهداشتی طور آورد و چقدر اون تبریک طبل و تنبک شون باهال بود و استاد شماهم چه خوب شد که دست زدین و این نشون میده از خوشحالی بقیه خوشحال میشی و این از عزت نفس بلالی شماست و عاشقتونم من

به شخصه دهنم آب افتاد از اونهمه گوشت‌و ماهی و مرغ و میگو….چقدر نرم چقدر جویسی واااااااااااای دهنم آب افتاد ها بازم

اینم باز از منعطف بودن شما که گوشت میخورید و اونم چه گوشتی و نمیگید نه من وگیاه خوارم و فلان

میگم این ویژگی رو خیلی دوس دارم که امتحان کنم و بعد تصمیم بگیرم میخامش یا نه

و البته این از عدم تعصب تون هست که اینقدر رها و آزادی

دمت گرم استاد

نوش جونتون لذت ببرید

من خودم از بس ذوق کردم که داشتم تلف میشدم از اینهمه غذاهایی که پشت سر هم میومد و من میگفتم آقاااااااااااااا بخابون اون مکعب رو🤣🤣🤣

عاشقتونم

منتظر فایلای بعدی ام با

عشششششق